Εις το βουνό ψηλά εκεί… έγινε το καλύτερο πάρτι του καλοκαιριού!

Μια ιδέα που ξεκίνησε ως “πάρτι” μιας παρέας, ένας φόρος τιμής στο φίλο τους μουσικό Νίκο Δόϊκα, εξελίχθηκε 4 χρόνια μετά σ’ ένα άρτιο φεστιβάλ με άψογη οργάνωση σε όλα τα επίπεδα, με μεγάλη συμμετοχή από καλλιτέχνες πρώτης γραμμής αλλά κυρίως με… ψυχή! Και αυτό νομίζω ότι είναι το στοιχείο που κάνει τη διαφορά. Γιατί όλη η διοργάνωση στηρίζεται στο πάθος, το μεράκι και την ενέργεια της παρέας που την ξεκίνησε αρχικά, η οποία διευρύνεται χρόνο με το χρόνο με φανατικούς υποστηρικτές και εθελοντές και στην ενθουσιώδη και αφιλοκερδή συμμετοχή όλων, ακόμα και των καλλιτεχνών.

Το φοβερό είναι ότι όσο “free” και αν είναι ο χαρακτήρας αυτού του φεστιβάλ, δεν υπήρξε καμία έκπτωση στην ποιότητα της παραγωγής: στον άψογο ήχο, στους φωτισμούς στο background της σκηνής που αναδείκνυαν την άγρια ομορφιά του βουνού, στη σωστή εναλλαγή του προγράμματος και στις επί μέρους εκδηλώσεις. Επίσης στο όλο θετικό κλίμα θα πρέπει να προσθέσουμε την παρεϊστικη ατμόσφαιρα και την ασφάλεια που νιώθαμε κάθε στιγμή, παρόλο το… ροκ σκηνικό και τον εντυπωσιακά πολύ κόσμο που βρέθηκε στο βουνό το τριήμερο.

Και φυσικά θα ήταν παράλειψη να μην αναφέρουμε τα “facilities” για τα οποία είχαν μεριμνήσει οι διοργανωτές: άπλετος χώρος για ελεύθερο camping, “υπαίθριο” τζάκι για όσους δεν είχαν αντιληφθεί ότι το βράδυ στο βουνό η θερμοκρασία δεν αστειεύεται, μπάρμπεκιου με σουβλάκια και hot-dog που τιμήθηκαν δεόντως αλλά και πλήρες πρόγραμμα φυσιολατρικών εξορμήσεων για όλες τις μέρες. Εμείς επιλέξαμε τις βουτιές στη λίμνη Δόξα αλλά όσοι επισκέφτηκαν το σπήλαιο του Ερμή, μίλησαν για μοναδική εμπειρία, περιγράφοντας με τα καλύτερα λόγια την ξενάγηση των σπηλαιολόγων του ΣΠΕΛΕΟ που ήταν εκεί -επίσης αφιλοκερδώς- για τους θεατές του φεστιβάλ.

Για το πρόγραμμα του φεστιβάλ μόνο καλά λόγια έχουμε να πούμε. Όλες ανεξαιρέτως οι μπάντες έπαιξαν με κέφι και απέδειξαν ότι γούσταραν πολύ τη φάση της Ζήρειας. Τόσο που κάποιοι «ξεχνούσαν» να κατέβουν από τη σκηνή… Το ποιες εμφανίσεις ξεχώρισαν είναι εντελώς υποκειμενικό. Η φετινή παρουσία των Μέσα Ξένος ζέστανε την ατμόσφαιρα, ενθουσιάστηκα με τις ενορχηστρώσεις των Cyanna και τους κεφάτους Dustbowl που έπαιξαν την Παρασκευή ενώ τη δεύτερη βραδιά μ’ άρεσε η εκρηκτική εμφάνιση των Τhe Bet, οι Blues Cargo που ήταν πιο ατμοσφαιρικοί και το εκρηκτικό live των Space Blanket που μας κράτησε να χοροπηδάμε μέχρι τις 4 το πρωί! Ιδιαίτερη αίσθηση έκανε σε πολλούς η εμφάνιση του D.B Foxmoor που έκανε ένα low-bap break στο γενικότερο ροκ ύφος του φεστιβάλ. Επίσης ξεσηκωτικό ήταν το καθιερωμένο live των Σπυριδούλα -της μπάντας που συμμετείχε ο Νίκος Δόϊκας- με διάφορους guests και τον Δημήτρη Πουλικάκο σε μεγάλα κέφια… Όπως άλλωστε σχολίασε ένας 9χρονος… ροκάς «o παππούς είναι φωνάρα»!

Την Κυριακή, ημέρα αποχώρησης από το βουνό, οι φράσεις που ακούσαμε περισσότερο ήταν “ευχαριστούμε”, “συγχαρητήρια”, “και του χρόνου θα είμαστε εδώ!”. Αυτά ακριβώς είπαμε και εμείς…

Μάρη Τιγκαράκη 

Κεντρική φωτογραφία:  Χρήστος Κατσαούνης- www.luft-stahl.com
Photo Gallery: Kώστας Δρακονταειδής – Draffix