Συνάντηση άκρως γοητευτική και ενδιαφέρουσα είναι η πρόταση της δεύτερης συναυλίας. Από τους σημαντικότερους εκπροσώπους της γενιάς του ο Vasssilikos συναντά τον ‘θρύλο’ του ελληνικού τραγουδιού Βασίλη Τσιτσάνη.
‘Είναι τεράστια πρόκληση η πρόσκληση να διασκευάσω Βασίλη Τσιτσάνη. Μου κίνησε ιδιαίτερα το ενδιαφέρον να μπω σε μια τέτοια διαδικασία και να βουτήξω σε αυτά τα βαθειά νερά. Η ιδέα είναι να απογυμνώσω εντελώς τα κομμάτια από τον ήχο τους, την εποχή τους… Και πάνω εκεί να αρχίσω να φαντάζομαι πώς θα μπορούσε να ηχεί αυτή η μουσική από τη μια σήμερα, σαν να έχει γραφτεί τώρα, και από την άλλη μέσα από τον δικό μου προσωπικό, διαστρεβλωτικό, παραμορφωτικό, φακό’ λέει για την πρόταση που δέχτηκε ο Vassilikos.
Για τον τρόπο προσέγγισης του υλικού, σημειώνει ‘Ο Τσιτσάνης έχει καταπληκτικές μελωδίες. Μελωδίες και αρμονίες. Ναι μεν απλές και «λαϊκές» αλλά με ένα τεράστιο βάρος. Θέλω πολύ να ψάξω και να βρω όλα εκείνα τα μικρά διαμαντάκια που θεωρώ ότι λόγω εποχής και ενδεχομένως και αισθητικής, καταπιέστηκαν μέσα στην ηχογράφηση ή την ενορχήστρωση που είχε γίνει τότε. Υπάρχει πάντα αυτή η αίσθηση ότι ξανασυστήνεις κάτι στον κόσμο. Σε ανθρώπους που είτε δεν τα έχουν ακούσει είτε δεν τα έχουν φανταστεί έτσι όπως μπήκαν μέσα σου και ξαναβγήκαν με καινούργια ρουχαλάκια’.
Και συμπληρώνει με τη κρυφή αγωνία του διασκευαστή ‘Δεν ξέρω αν θα ήθελε ο ίδιος Τσιτσάνης να ακούσει τη μουσική του από το δικό μου φίλτρο. Αλλά αυτό είναι πάντα μια ευχή που έχεις μέσα σου. Μια κρυφή επιθυμία και σκέψη ότι αν ζούσε και τα άκουγε, ενδεχομένως να ένιωθε ότι τον κατάλαβα’.
