Τι να τον κάνει ο Ομπάμα τον Παπανδρέου;!
Ο ένας είναι ένας από τους μεγαλύτερους ρήτορες που ανέδειξε η παγκόσμια πολιτική σκηνή και Πρόεδρος των ΗΠΑ. Ο άλλος ένας μετριότατος, έως κακός ρήτορας, που δεν κατάφερε να αντεπεξέλθει στις αντιφάσεις της παράταξης του (που είναι αυτονόητο να υπάρχουν, όπως σε κάθε πολυσυλλεκτικό κόμμα) και στις δυσκολίες της οικονομικής κρίσης παραπάνω από 1,5 χρόνο. Ο λόγος για τους Ομπάμα και Γιώργο Παπανδρέου. Σύμφωνα με πληροφορίες, σημαντικό ρόλο στην προεκλογική εκστρατεία του Μπαράκ Ομπάμα έχει αναλάβει ο πρώην πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου, ο οποίος εντάχθηκε στο επιτελείο του αμερικανού προέδρου.Και το ερώτημα είναι: τι τον χρειάζεται ο Ομπάμα τον πρώην πρωθυπουργό της Ελλάδας;
Σύμφωνα με τον ΒΗΜΑτοδότη, ο κ. Παπανδρέου δεν συναντήθηκε κατ’ ιδίαν με τον κ. Ομπάμα στο συνέδριο των Δημοκρατικών. Είχε όμως επαφές με διάφορες προσωπικότητες των Δημοκρατικών, στην πόλη Σάρλοτ της Βόρειας Καρολίνας. Συνεργάτες του πρώην πρωθυπουργού τονίζουν ότι ο κ. Παπανδρέου εντάχθηκε πλήρως στο επιτελείο των Δημοκρατικών και προωθεί τις θέσεις του προέδρου Ομπάμα σε συνδικαλιστικές οργανώσεις, φορείς και αλλού.
Ίσως ως πρόεδρος της Σοσιαλιστικής Διεθνούς να έχει κάποια σημαντικότητα πολιτική για τα δεδομένα του δημοκρατικού κόμματος των ΗΠΑ ή ίσως να τον χρειάζονται οι Δημοκρατικοί, για να μαζέψουν ψήφους των Ελληνοαμερικάνων. Γιατί, κατά τα άλλα, δεν μπορώ να σκεφτώ ποιά απήχηση μπορεί να έχει ο Γιώργος Παπανδρέου στο αμερικάνικο κοινό.
Βέβαια, τα κόμματα παγκοσμίως δύσκολα λένε “όχι” σε κάποιον που θέλει να τα υποστηρίξει κι αν ο Παπανδρέου αποφάσισε ότι θέλει να βοηθήσει τον Ομπάμα, δε νομίζω ότι κανείς θα του έλεγε “μην το κάνεις, γιατί έβαλες την Ελλάδα στο Μνημόνιο.” Δεν τους νοιάζει τους Αμερικάνους αυτό το πράγμα. Υποθέτω ότι για λόγους δικής του προβολής ή ιδεολογικής ταύτισης, ο Παπανδρέου θέλει να βοηθήσει τον Ομπάμα να εκλεγεί. Είναι όμως προφανές ότι η βοήθεια που μπορεί να του προσφέρει είναι από πολύ ισχνή έως τελείως ανύπαρκτη. Εδώ δεν κατάφερε να βοηθήσει τον εαυτό του.
Όταν πρωτοάκουσα τον Ομπάμα να μιλάει, αναρωτήθηκα: “Με οντισιόν τον διάλεξαν;” Ήταν τόσο τέλειος ο τρόπος που μιλούσε, τόσο άμεσος, τόσο άρτιος ρητορικά. Ο πολιτικός λόγος δεν είναι ακαδημαϊκή διάλεξη. Αν και ο λόγος του Αμερικανού προέδρου είναι καλά τεκμηριωμένος, κάνει τέλεια αυτό που πρέπει να κάνει κάθε πολιτική ομιλιά: δηλαδή να πετάει συνθήματα και να κάνει τον μέσο άνθρωπο να ταυτιστεί με τον πολιτικό ηγέτη και να τον ακολουθήσει. Ο Ομπάμα καταφέρνει να μιλάει στους Αμερικάνους και να συγκινεί ακόμα κι έναν πολίτη άσχετης χώρας, που τους έχει “γραμμένους” τους Αμερικάνους και τα συμφέροντά τους και τις αυτοκινητοβιομηχανίες τους. Και το πετυχαίνει αυτό γιατί είναι ανθρώπινος και άμεσος, αλλά συνάμα δυναμικός, με καταπληκτικό ρυθμό, ακολουθώντας την παράδοση του εκπληκτικού ρήτορα Μάρτιν Λούθερ Κινγκ.
Δε σημαίνει ότι όσα λέει ο Αμερικάνος Πρόεδρος τα εννοεί ή ότι ισχύουν απαραίτητα. Ούτε ότι είναι απαραίτητα τόσο αποτελεσματικός στο ρόλο του, ως Πρόεδρος, όσο είναι ως ρήτορας. Αλλά δεν παύει να είναι δέκα κλάσεις παραπάνω, σαν πολιτικός, όχι μόνο από τον Γ.Α. Παπανδρέου, αλλά και από τον Σαμαρά, τον Τσίπρα, τον Βενιζέλο, τον Κουβέλη, τον Καμμένο, την Παπαρήγα και οποιονδήποτε άλλο πολιτικό αρχηγό της Ελλάδας.
Άρα, το συμπέρασμά μας είναι ότι ο Παπανδρέου βοηθάει (όσο βοηθάει) τον Ομπάμα, γιατί αυτός χρειάζεται την αίγλη του Ομπάμα κι όχι γιατί ο Ομπάμα χρειάζεται την αρρωγή του Παπανδρέου.
Γιώργος Σμυρνής
