Αφιέρωμα στους θρυλικούς Monty Python από τον κινηματογράφο Θησείον

«ΤΟ ΑΔΕΛΦΑΤΟ ΤΩΝ ΙΠΠΟΤΩΝ ΤΗΣ ΕΛΕΕΙΝΗΣ ΤΡΑΠΕΖΗΣ»
Monty Python and the Holy Grail

Η εκπληκτική, ευφυέστατη ομάδα των Monty Python, στην πιο ξεκαρδιστική τους, μεγάλου μήκους ταινία, το Holy Grail, αναλαμβάνει να κατακρεουργήσει τον θρύλο του Βασιλιά Αρθούρου και των Ιπποτών της Στρογγυλής (Ελεεινής ) Τραπέζης, στην αναζήτησή τους για το Άγιο Δισκοπότηρο.

Οι Python, γνωστοί ήδη, στην Αγγλία για το καυστικό και γκροτέσκο χιούμορ τους, με το οποίο σχολιάζουν τα κακώς κείμενα και τις ανόητες συνήθειες της Βρετανικής κοινωνίας, από τη σειρά Flying Circus στο BBC, καταπιάνονται με τη Μεσαιωνική παράδοση. Διακωμωδώντας τα σκληρά μεσαιωνικά χρόνια και τους μύθους που τα ακολουθούν, την εποχή του 10ου Αιώνα μ.Χ, αποδεικνύουν περίτρανα, ότι τότε τα πράγματα ήταν πολύ καλύτερα απ’ ότι είναι τώρα.

Από τους τίτλους αρχής ως και το αναπάντεχο, μοναδικό φινάλε της, η ταινία εγγυάται με τα σπαρταριστά της επεισοδια πως θα ξεκαρδιστείτε στα γέλια!

Βρετανία – 1975 – 91′ – Έγχρωμο

Σκηνοθεσία:Terry Gilliam, Terry Jones
Σενάριο:Graham Chapman, John Cleese, Eric Idle, Terry Gilliam, Terry Jones,
Michael Palin
Παραγωγή: Mark Forstater, Michael White
Φωτογραφία: Terry Bedford
Μοντάζ: John Hackney
Σχεδιασμός Παραγωγής: Roy Forge Smith
Κοστούμια: Hazel Pethig
Βοηθός Σκηνοθέτη: Gerry Harrison

Με τους: Graham Champan, John Cleese, Terry Gilliam, Eric Idle, Terry Jones, Michael Pain, Connie Booth, Carol Cleveland

ΤΟ ΝΟΗΜΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ (THE MEANING OF LIFE)

Ποιο είναι το νόημα της ζωής; Μήπως είναι η εργασία; Μήπως η μάθηση; Η οικογένεια; Ο πλούτος; Και τι κάνουμε όταν ο θάνατος μας χτυπά την πόρτα; Η ταινία προσπαθεί να δώσει μια απάντηση στα βασανιστικά ερωτήματα: ποιοι είμαστε, από πού ερχόμαστε, έχει η ζωή μας κάποιο νόημα ή όλα είναι μάταια; Αλλά… περιμένετε! Εδώ δεν πρόκειται για καμιά φιλοσοφική πραγματεία! Εδώ πρόκειται για τους Monty Python, που με το θεότρελο, άσεμνο χιούμορ τους, δεν αφήνουν τίποτα όρθιο! Σατιρίζουν μέχρι τελικής πτώσεως όλους τους κοινωνικούς περιορισμούς που μας εμποδίζουν να χαρούμε την ομορφιά της ζωής…

Οι Pythons, μέσα από μια σειρά απολαυστικά σκετς, παρουσιάζουν όλα τα στάδια της ζωής: γέννηση, εκπαίδευση, δουλειά, γάμο, σεξ, κοινωνία, θάνατο, γεμίζοντας τις ιστορίες με απίστευτες κωμικές ατάκες, αναρχικό χιούμορ, που ισοπεδώνει τα κοινωνικά στερεότυπα, απρόσμενα μουσικά νούμερα, animation, εξωφρενικές μεταμφιέσεις… Μια τυπική δηλαδή ταινία των Pythons! Μια κωμωδία, με όλα εκείνα τα στοιχεία που λατρέψαμε σε αυτή την απίθανη κωμική ομάδα, που άφησε ιστορία στον κινηματογράφο και την τηλεόραση.

Η ταινία έχει σπονδυλωτή δομή. Χωρίζεται σε κεφάλαια, που καλύπτουν όλα τα στάδια της ζωής ενός ανθρώπου. Οι ιστορίες είναι διαφορετικές μεταξύ τους αλλά απαντούν όλες σε πλευρές του ίδιου θέματος. Συγκεκριμένα, οι Monty Python αναλύουν τις «7 ηλικίες του ανθρώπου», όπως τις περιγράφει ο Σαίξπηρ στην κωμωδία του «Όπως σας αρέσει»: νήπιο, κλαψιάρης μαθητής, εραστής, φαντάρος, δικαστής, ανόητος γέρος, ξεκούτιασμα και απόλυτη λήθη. Στο πρώτο κεφάλαιο, η ταινία περιλαμβάνει τα σκετς «το θαύμα της γέννησης» και «Τρίτος κόσμος», όπου, αφού έχουμε παρακολουθήσει μια πολύ απρόβλεπτη γέννα (υποβοηθούμενη από το μηχάνημα που κάνει «πινγκ!»), μεταφερόμαστε σε μια εργατική γειτονιά του Γιόρκσαϊρ, όπου γεννάνε αμέτρητα παιδιά, καθοδηγούμενοι από θρησκευτικούς περιορισμούς. Το σκετς καταλήγει σε ένα… «βλάσφημο» μιούζικαλ, με τον μοναδικό τρόπο των Pythons. Στο δεύτερο κεφάλαιο, «Ανάπτυξη και μάθηση» βλέπουμε μια σχολική τάξη, όπου έχουν αντιστραφεί οι όροι: το σεξ δεν είναι απαγορευμένο ζήτημα, κάθε άλλο!

Μεγάλη Βρετανία-1983-107΄-Έγχρωμο

Σκηνοθεσία: TERRY JONES
Παραγωγή: JOHN GOLDSTONE
Σενάριο: MONTY PYTHON

Με τους: MONTY PYTHON (GRAHAM CHAPMAN, JOHN CLEESE, TERRY GILLIAM, ERIC IDLE, TERRY JONES, MICHAEL PALIN)

ΕΝΑΣ ΠΡΟΦΗΤΗΣ ΜΑ ΤΙ ΠΡΟΦΗΤΗΣ (LIFE OF BRIAN)

O Mπράιαν γεννήθηκε σε ένα στάβλο την ημέρα των Χριστουγέννων, ακριβώς δίπλα στο στάβλο που γεννήθηκε… ξέρετε ποιος. Οι Τρεις Μάγοι με τα Δώρα φτάνουν στο στάβλο του και τα αποθέτουν στην ποδιά του, όταν, όμως, το αστέρι προχωρά, καταλαβαίνουν το λάθος τους και παραδίδουν τα δώρα τους στον διπλανό στάβλο. Αυτή είναι η ιστορία της ζωής του Μπράιαν: πάντα κατά λάθος, όλοι νομίζουν πως είναι ο Μεσσίας. Το πρόβλημα είναι πως εκείνος δεν μπορεί να κάνει τίποτε για να τους πείσει πως δεν πρέπει και να… σταυρωθεί κατά λάθος!

Καταδικασμένο απ’ την εκκλησία, απορριπτέο ως βλάσφημο από τους θεολόγους και απαγορευμένο ανά τη Βρετανία –και όχι μόνο- , το «ρυπαρό φιλμάκι» για τον Υιό του Θεού δια χειρός Monty Python είναι μια από τις πιο αμφιλεγόμενες ταινίες όλων των εποχών. Αλλά το «Ένας προφήτης μα τι προφήτης», που παρεμπιπτόντως παρέμεινε απαγορευμένο στο Swansea έως το 1997, είναι μια από τις πιο αστείες και δημοφιλής ταινίες όλων των εποχών.
Στην ταινία του 1979, ο Graham Chapman παίζει τον Brian, ένα δύσμοιρο αθώο κάτοικο των Ιερών Τόπων, που φέρει μια ύποπτη ομοιότητα με τον Ιησού Χριστό. Μετά από 1-2 συναντήσεις με τα ευσεβή πλήθη, που δεν σηκώνουν αντιρρήσεις, περνιέται για τον Μεσσία, ένα ατυχές γεγονός που, αναμενόμενα, καταλήγει σε δάκρυα, ξεσπάσματα οργής και, τελικώς, στη σταύρωση.
Το αποτέλεσμα είναι μια άκρως ασεβής σάτιρα πάνω στην θρησκεία και τη δημιουργία μύθων, στο οποίο η περίεργη συνήθεια των Βρετανών να υποδύονται γυναικείους ρόλους υποστηριζόταν μόνο από τα υπερμεγέθη ενδύματα και τις τσιριχτές φωνές.

Η ταινία λίγο έλειψε να μη γυριστεί. Όταν ο Λόρδος Delfont, επικεφαλής τότε της EMI, επιτέλους, διάβασε το σενάριο, το θεώρησε τόσο βλάσφημο, που έβαλε τα τσιράκια του να ακυρώσουν τη συμφωνία. Η ομάδα των Python, που ήταν στην Τυνησία προετοιμάζοντας τα γυρίσματα, στράφηκε στο «σκαθάρι» George Harrison, στενό φίλο του Eric Idle, για βοήθεια. Αλλά τα προβλήματα της ομάδας δεν σταμάτησαν εκεί. Αν και το αμοντάριστο υλικό πέρασε ως ΑΑ, αντίστοιχο με το άνω των 15 σήμερα, από τη Βρετανική Συμβουλευτική Επιτροπή Κινηματογράφου, λογοκρίθηκε από τις περιφερειακές αρχές, κάτι που διασφάλιζε την απουσία του από τις κινηματογραφικές αίθουσες. Κάποιοι από τους θρησκευόμενους , δε, προσεύχονταν για την απόλυτη αποτυχία και πτώση του. Αλλά η ταινία, που τώρα ευρέως αναγνωρίζεται ως αριστούργημα, έμελλε να γίνει ένα από τα πιο επιτυχημένα Βρετανικά φιλμ.

TO ΚΑΣΤ ΤΟΥ «ΠΡΟΦΗΤΗ»

Ο Chapman παίζει τον Brian με μια αφοπλιστική αθωότητα που κάνει το ρόλο να λειτουργήσει. Ο Terry Jones, ως η ενοχλητική και σίγουρα μη-παρθένα μητέρα του Brian, συν-σκηνοθετεί και όλοι οι Pythons παίζουν διάφορους ρόλους παρέα με μια γερή ομάδα ηθοποιών που πήγαν να τους πλαισιώσουν στην Τυνησία.

Ο Michael Palin είναι εξαιρετικός στο ρόλο του θεραπευμένου λεπρού που αναστατώνεται όταν καταλαβαίνει πως έχασε το εισόδημα του ως επαίτης, όπως επίσης και στον ρόλο του ευγενικού Ρωμαίου φρουρού που συνοδεύει τους ανθρώπους στη σταύρωση τους σαν σχολαστικός αεροσυνοδός και ακόμα καλύτερος ως Πόντιος Πιλάτος με ελαττωματική ομιλία, που για να ευχαριστήσει το πλήθος ανακοινώνει πως ένας κρατούμενος θα τη γλιτώσει. «Welease Woderwick!» (Όχι, δεν προσπάθησε καν να πει Barabas). O Chapman έχει το δεύτερο ρόλο ως ψευδός Ρωμαίος φίλος του Πόντιου Πιλάτου, του Μπίγκους Ντίγκους. Ο John Cleese είναι ο ξεκαρδιστικά αστείος σαν τον γραφειοκράτη τρομοκράτη Ρετζ, ακολουθώντας πεισματικά τους Κανόνες της Τάξης του Roberts και ως τραμπούκος Εκατόνταρχος, που διορθώνει τα ορθογραφικά λάθη, στα γκράφιτι στους τοίχους του παλατιού του Brian.

O Eric Idle παίζει τη συνήθη μανιέρα του, από υπερφίαλους τύπους και παίρνει και το μεγάλο τραγούδι στο τέλος της ταινίας. Μολαταύτα, ένας από τους χαρακτήρες του, ένας Χιτλερίζον ηγέτης ομάδας αυτοκτονίας, κόπηκε (όπως θα δούμε και παρακάτω).

Ο Terry Gilliam, ο μόνος Αμερικανός της ομάδα και πηγή των περίεργων αλλά διασκεδαστικών animation, κάνει μια αστεία στροφή υποδυόμενος τον κουφό δεσμοφύλακα. Ως καλλιτεχνικός διευθυντής, δημιουργεί την θεαματική όψη της ταινίας και μετατρέπει ένα μικρό χωριό της ερήμου σε μια αποικία της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας του 33 π.Χ.

Βρετανία – 1979 – Έγχρωμο, 94′

Σκηνοθεσία: Terry Jones
Σενάριο: Graham Champan, John Cleese, Terry Gilliam, Eric Idle, Terry Jones,
Michael Pain
Παραγωγή: John Goldstone
Φωτογραφία: Peter Biziou
Μουσική: Geoffrey Burgon
Με τους: Graham Champan, John Cleese, Terry Gilliam, Eric Idle, Terry Jones,
Michael Pain, Terence Bayler, Carol Cleveland, Kenneth Colley.