Cosmopolis
Διασκευάζοντας με επιτυχία το βιβλίο του Ντον Ντε Λίλο, ο Ντέιβιντ Κρόνενμπεργκ φτιάχνει μια υπνωτική, σαρκαστική, υπαρξιακή ταινία ‘επιστημονικής φαντασίας’ που συμβαίνει σήμερα.
Βρισκόμαστε στη Νέα Υόρκη, στο άμεσο μέλλον: ο Έρικ Πάρκερ, ένας 28χρονος χρηματιστής που ονειρεύεται να ζήσει σε έναν διαφορετικό πολιτισμό του μέλλοντος, βλέπει μια σκιά να ρίχνει το πέπλο της πάνω από τον γαλαξία της Γουόλ Στριτ, του οποίου είναι ο αδιαμφισβήτητος κυρίαρχος. Καθώς διασχίζει με το αμάξι του το Μανχάταν για να πάει να κουρευτεί στο παλιό κουρείο του πατέρα του, τα μάτια του παραμένουν κολλημένα στην ισοτιμία του Γεν: ανεβαίνει επικίνδυνα, παρά τις προσδοκίες όλων, καταστρέφοντας τις επενδύσεις του Έρικ. Κάθε λεπτό που περνά, ο Έρικ βλέπει την αυτοκρατορία του να ξεγλιστρά από τα χέρια του. Στο μεταξύ, άγριες διαμάχες ξεσπούν στους δρόμους της πόλης. Έντρομος καθώς βλέπει την απειλή του πραγματικού κόσμου να διαλύει το πλασματικό σύννεφο στο οποίο ζούσε, κατά τη διά ρκεια της 24ωρης οδύσσειάς του, θα νιώσει την παράνοια να κλιμακώνεται. Ο Πάρκερ αρχίζει να ενώνει μεταξύ τους τα κομμάτια του παζλ που τον οδηγούν στην αποκάλυψη ενός τρομακτικού μυστικού: της επικείμενης δολοφονίας του…
Ο Ντέιβιντ Κρόνεμπεργκ ήταν ο ιδανικός για να μεταφέρει στο σινεμά το προφητικό μυθιστόρημα του σπουδαίου Ντον Ντε Λίλο, και μένοντας πιστός στην πηγή, έκανε μια ταινία που αντιπροσωπεύει απόλυτα και το δικό του ύφος. Με κλινική ακρίβεια, υπόγεια ένταση και υποχθόνιο χιούμορ, ανάμεσα στην πραγματικότητα και το όνειρο, ακολουθεί την πορεία του πανίσχυρου αλλά συναισθηματικά απονεκρωμένου ήρωα (ο Ρόμπερτ Πάτινσον αποδεικνύεται ιδανική επιλογή) προς τη μόνη εξέλιξη που μπορεί να δώσει νόημα στη ζωή του. Σαν μια διαφορετική «Αποκάλυψη Τώρα», όπου οι βόμβες πια είναι χρηματιστηριακές συναλλαγές, κινείται αργά μέσα στο ‘ποτάμι’ της Νέας Υόρκης, βλέποντας απαθώς μέσα από τα τζάμια της λιμουζίνας τον κόσμο να κλυδωνίζεται (σε μεγάλο βαθμό εξ αιτίας του) αναζητώντας τον δικό του Κερτζ, τη δική του νέμεση και λύτρωση στο πρόσωπο ενός κατεστραμμένου ανθρωπάκου… Το «Cosmopolis» μπορεί να αποξενώσει κάποιους θεατές, αλλά ίσως είναι μια ταινία σημαδιακή για τον 21ο αιώνα.
Θοδωρής Τσιάτσικας