Ζήσης Ρούμπος: Cavemen του σήμερα είναι όλοι οι άντρες!

Ο Ζήσης Ρούμπος μας δηλώνει ότι θα ήθελε να γίνει τόσο αρεστός στο κοινό, όσο και ο Βλαδίμηρος Κυριακίδης, στον ρόλο αυτό. Επίσης, μας μιλάει για τις σχέσεις των δύο φύλων, για τις πραγματικές συνθήκες των ανθρώπων των σπηλαίων, για την κατάσταση στο θέατρο σήμερα και για το ότι νιώθει τυχερός που έχει δουλειά στις μέρες μας.

– Πρωταγωνιστείτε σε μία μεγάλη θεατρική επιτυχία του Μπρόντγουεϊ, αλλά και της Ελλάδας, τον Caveman. Πού αποδίδετε την τόσο μεγάλη επιτυχία αυτού του έργου;
Στο γεγονός ότι πρόκειται για ένα κείμενο εξαιρετικό που εστιάζει στις διαφορές μεταξύ ανδρών και γυναικών με έναν έξυπνο και
χιουμοριστικό τρόπο, έτσι που ο οποιοσδήποτε μπορεί να ταυτιστεί με αυτά που ακούει. Στο τέλος της παράστασης φεύγεις και νιώθεις καλύτερα για όλα αυτά που μας χωρίζουν σαν φύλλα και ξέρεις ότι είναι πολλά και αυτά που μας ενώνουν.

– Σκηνοθέτης είναι ο επί πολλά χρόνια ερμηνευτής του ρόλου Βλαδίμηρος Κυριακίδης. Ποιά ήταν η πιο σημαντική συμβουλή που σας έδωσε;
Η συνεργασία μου με τον Βλαδίμηρο είνα μία από τις καλύτερες που είχα ποτέ στην καριέρα μου. Με βοήθησε πάρα πολύ στο να αντιμετωπίσω το άγχος μου και νομίζω πως το πιό σημαντικό πράγμα που μου είπε, είναι να είμαι ο εαυτός μου.

– Σας “αγχώνει” η τυχόν σύγκριση με τον Βλ. Κυριακίδη;
Όχι, γιατί ξέρω πως από τον τρόπο που με σκηνοθέτησε, φρόντισε να μην μοιάζουμε στην παράσταση. Ο κάθε ηθοποιός που ερμηνεύει αυτόν τον  ρόλο, φέρνει έναν δικό του Caveman επί σκηνής, τελείως διαφορετικό από τους προηγούμενους. Εγώ το μόνο που μπορώ να κάνω είναι να εύχομαι ο δικός μου Caveman να είναι τόσο αρεστός όσο ήταν αυτός του Βλαδίμηρου.

-Το έργο μιλάει για τις σχέσεις των δύο φύλων. Πώς τις βλέπετε εσείς στην σημερινή πραγματικότητα;
Μια χαρά. Έχουμε κάνει πολλά βήματα έτσι ώστε να κατανοήσουμε καλύτερα ο ένας τον άλλον και νομίζω πως έχουμε φτάσει σε ένα σημείο όπου δεν υπάρχουν δικαιολογίες. Σίγουρα υπάρχουν ακόμα θολά σημεία στις συμπεριφορές μας, ευτυχώς υπάρχουν έργα σαν το Caveman που τα ξεδιαλύνουν!

-Το έργο αναφέρεται κυρίως αλληγορικά στον άνθρωπο των σπηλαίων και προσπαθεί μέσα από τη ζωή του πρωτόγνου να εξηγήσει σύγχρονες συμπεριφορές. Μήπως υπάρχει μια εξωτική γοητεία στο προϊστορικό μας παρελθόν και γι’ αυτό μας αρέσει να γυρίζουμε πίσω σε αυτό;
Η αλήθεια είναι πως δεν υπάρχει κάτι το γοητευτικό στην ζωή των πρώτων ανθρώπων. Υπήρχαν πολύ αντίξοες συνθήκες διαβίωσης και ο μέσος όρος ηλικίας ήταν τα 30. Όμως από τότε διαμορφώθηκαν τα κύρια μοτίβα συμπεριφορών μας και σε αυτό στηρίζεται το κείμενο της παράστασης.

– Ποιοί είναι οι Cavemen του σήμερα, κατά την γνώμη σας;
Όλοι οι άντρες, άλλοι λιγότερο και άλλο περισσότερο.

– Συμμετείχατε και στην πρωτότυπη τηλεοπτική παραγωγή “Κάψε το σενάριο”. Μπορεί το πρωτοποριακό θέατρο να επιβιώσει σε έναν εμπορικό κι ανταγωνιστικό χώρο, όπως αυτός της τηλεόρασης;
Θέλω να πιστεύω πως το θέατρο θα επιβιώνει πάντα, ανεξαρτήτως είδους. Η μαγεία του δεν έχει ξεφτίσει ακριβώς επειδή είναι κάτι τελείως διαφορετικό από την τηλεόραση.

-Πώς βλέπετε την κατάσταση στο ελληνικό θέατρο;
Είμαι επαγγελματίας ηθοποιός από το 2002. Είναι πολύ δύσκολα τα πράγματα πλέον για το επάγγελμα μου και πρέπει να πω ότι νιώθω πολύ τυχερός που έχω δουλειά. Με όλα όσα έχουν γίνει, έχουν μειωθεί πολύ οι παραγωγές και πάρα πολλοί συνάδελφοι μου είνα σε πολύ άσχημη κατάσταση. Πριν δύο χρόνια, βρέθηκα και εγώ πολύ κοντά στο να αφήσω το θέατρο και να ψάξω άλλο αντικείμενο εργασίας. Ευτυχώς δεν το έκανα.

-Μιλήστε μας για τα επόμενα σχέδιά σας.
Προς το παρόν ταξιδεύω με τον Caveman παρέα και το απολαμβάνω ιδιαίτερα. Δεύτερη σεζόν για το ‘Κάψε το σενάριο’ και τα πρώτα μου βήματα στον κινηματογράφο, λίαν συντόμως.