«Κόντρα στον έρωτα» : Ένα θεατρικό πιάτο… με spicy «μεζεδάκια»

Εφηβοβασανισμένα ερωτοαποφθέγματα σε μια ερώτηση που ένας ρεαλιστής μπορεί να απαντούσε «έρωτας είναι η αντίδραση που προκαλείται από ένα μίγμα ντοπαμίνης, σεροτονίνης και αδρεναλίνης που εκκρίνεται στον εγκέφαλο όταν το άτομο έρθει σε επαφή με ένα πρόσωπο που θεωρεί ελκυστικό».

Ο σπαστικός συμμαθητής που ανάμεσα στα καρδιοχτύπια, τις πεταλούδες και τα γατάκια θα έγραφε αυτό το στρυφνό πράγμα, είναι ο Εστέβα Σολέρ. Ο νέος Ιονέσκο, όπως έχει χαρακτηριστεί, ο Καταλανός θιασώτης της πένας με το μαύρο χιούμορ και τη θρασύτατη γραφή, ενέπνευσε μια νεανική θεατρική ομάδα, τους «4plA project» που επιχειρούν μια μπρουλέσκ αποδόμηση του έρωτα, η οποία μετά την επιτυχία της στο λιλιπούτειο «Αρτι» συνεχίζει την σουρεαλιστική της «κόντρα» στη μικρή αίθουσα του θεάτρου ΑΛΜΑ.

Μα όμως ο έρωτας υποτίθεται ότι είναι κάτι καλό. Πολύ καλό. Εξαιρετικό! Μαγικό. Ελεύθερο. Τρελό. Υπέροχο…! Είναι; Γιατί έρωτας δεν είναι μόνο η έλξη μεταξύ δύο ανθρώπων που συγκρούουν και σμίγουν τα θέλω τους μέσα από τις ηδονικές εξάρσεις των σωμάτων τους. Ούτε μόνο τρυφερές εξομολογήσεις με φόντο το ηλιοβασίλεμα…

Τα εφτά αλμυρούτσικα θεατρικά «μεζεδάκια» που γέννησε η σαρκαστική φαντασία του Εστέβε Σολέρ και έψησε στο φούρνο του χιούμορ η ομάδα “4plA project” αφήνουν το στόμα μια άλλη γεύση. Πιο σκληρή, λίγο πικρή, πιο ένοχη, λιγότερο αποδεκτή αλλά περισσότερο αληθινή. Γιατί έρωτας είναι και εξουσία. Η εξουσία που ασκεί το συναίσθημα, ο εγωισμός και η επέλαση της κατάκτησης εκείνου που είναι ισχυρότερος στη σχέση. Έρωτας είναι και οι αμέτρητοι συμβιβασμοί που κάνουμε για να μπορέσουμε να ζήσουμε μαζί και να συμμετέχουμε κι εμείς στο μεγάλο έργο της παγκόσμιας ερωτευμένης ευτυχίας τη στιγμή που τα «δεν μου αρέσει αυτό που κάνεις» ελλοχεύουν πίσω από στόματα κλειστά, πίσω από το θυμό, την απογοήτευση και την κατάρρευση του ονείρων της ανέφελης ευτυχίας. Έρωτας είναι και τα κομμάτια που αφήνει πίσω ο χωρισμός. Έρωτας είναι και η παρασιτική φύση περασμένων σχέσεων που άλλες φόρες σφυρηλατούν τις εμπειρίες μας άλλες φορές όμως φυτοζωούν σαν κοιμώμενος ιός μέσα στην ψυχή μας, στα κακοφορμισμένα τραύματα, στις ενοχές, στα λάθη. Έρωτας είναι και η παντοδυναμία του «σ’ αγαπώ» που κρατά δέσμιο ένα άτομο στην φευγαλέα υπόσχεσή του. Έρωτας θα μπορούσε να είναι και ο στείρος ηδονισμός που μασκαρεύει τη μοναξιά και την λανσάρει σαν έναν άκρατο σεξουαλισμό. Έρωτας είναι και μια συμφωνία, μια σύμβαση που περιμένει η κοινωνία να υπογράψουμε ώστε να γίνουμε ευτυχισμένοι, να παντρευτούμε να κάνουμε παιδιά, να μπούμε στα μετρήσιμα μεγέθη και να καταναλώσουμε… Κι αυτές είναι οι μικρές αντι-ερωτικές ιστορίες που μας αφηγείται το έργο.

Ακούγεται ζοφερό; Μια ναρκισσιστική επίθεση στο ιερό άδυτο του έρωτα ενός ακόμα εξυπνάκια συγγραφέα, μια άδικη στηλίτευση ειδικά την εποχή όπου η οικονομική κατάρρευση έχει επιφέρει και μια ψυχοηθική ισοπέδωση;

Όχι. Γιατί σε αυτό το σημείο εκτός από την τρέλα του Σολέρ, μπαίνει και ο Ευθύμης Γεωργόπουλος, ο Γιάννης Μανδενάκης, η Ανδριάννα Παρασκευά και η Κατερίνα Χατζηκυριάκου οι οποίοι υπό τη σκηνοθετική επιμέλεια του Γιώργου Καραμίχου και με την σφιχτή μετάφραση της ομάδας Els de Paros, επέλεξαν έναν ολόφρεσκο, δυναμικό, χιουμοριστικό τρόπο να κανιβαλίσουν τα κλισέ του έρωτα και να βγάλουν τη γλώσσα στους στερεοτυπικούς μηχανισμούς που επιχειρούν με ψευδαισθήσεις να μουτζουρώσουν την ανθρώπινη εμπειρία. Γιατί το χιούμορ και ο αυτοσαρκασμός σκίζουν όλες τις ετικέτες που πρόθυμα ράβουμε στο ρούχο της ζωής προκειμένου να τη «φορέσουμε» όπως όλοι περιμένουν. Και οι σουρεαλιστικές νύξεις που εμβολίζουν την παράσταση με ενδιαφέρον και πυκνούς συμβολισμούς, παραδίδονται με ερμηνευτική άνεση χάρη στην τόλμη και τον χαρούμενο εναγκαλισμό του νεανικού θιάσου με το εύθυμο παράλογο.

Για να κοντράρουν τον έρωτα και να του βγάλουν τη μάσκα του αναμενόμενου… Για να τον δούμε όπως ακριβώς είναι. Χωρίς κλισέ. Γιατί σε μια ιστορική στιγμή κατάρρευσης και ηθικού αποπροσανατολισμού η ανθρώπινη εμπειρία πρέπει να μπορεί να βιώνεται μέσα στην αλήθεια της…