Πολύ Σκληρός για να Πεθάνει Σήμερα
Πολύ μέτριος για να ζήσει… Απογοητεύει η επιστροφή του Μπρους Γουίλις στη δράση, με την αδιάφορη εφαρμογή μιας ξεπερασμένης συνταγής.
Ο βετεράνος σκληροτράχηλος πράκτορας Τζον Μακλέιν (Μπρους Γουίλις) φτάνει στη Μόσχα, αναζητώντας τον γιο του, με τον οποίο έχουν απομακρυνθεί τελευταία. Εκεί λοιπόν ανακαλύπτει πως ο Τζακ (Τζέι Κόρτνεϊ) δουλεύει ως μυστικός πράκτορας της κυβέρνησης και συγκεκριμενα στην προσωπική ασφάλεια ενός σημαντικού πληροφοριοδότη της Αμερικής, του Κομάροφ (Σεμπάστιαν Κοχ), προσπαθώντας να αποτρέψει μια καταστροφική κομπίνα που θα μπορούσε έτσι απλά να προκαλέσει τον μεγαλύτερο πυρηνικό εφιάλτη της ανθρωπότητας. Θέτοντας σε κίνδυνο τις ζωές τους, οι αδιόρθωτοι, αεικίνητοι Μακλέιν δεν διστάζουν να αναμετρηθούν με το πιο σκληρό κομμάτι της Ρώσικης μαφίας και προσπαθούν να ξεπεράσουν τα απροσδόκητα εμπόδια, προκειμένου να καταφέρουν να προστατέψουν τον Κομάροφ και να αποτρέψουν ένα καταστροφικό έγκλημα στην περιοχή του Τσέρνομπιλ. Επειδή ο παλιός είναι αλλιώς αλλά και ο νέος είναι ωραίος, πατέρας και γιος καταφέρνουν να συντονιστούν άψογα και να δημιουργήσουν ένα αχτύπητο δίδυμο.
Το «Die Hard» και, ως ένα σημείο και οι συνέχειές του, έκανε μεγάλη επιτυχία συνδυάζοντας τη δυναμική περιπέτεια με τις χιουμοριστικές ατάκες. Η θεαματική –σκληρή αλλά και αναληθοφανής- δράση με εκατόμβες νεκρών αλλά και διάθεση χαβαλέ (δεν είναι εδώ ο χώρος να το αναλύσουμε αυτό), ήταν ένα βασικό συστατικό της κινηματογραφικής ψυχαγωγίας των eighties, και ο Μπρους Γουίλις καθιερώθηκε ως σταρ. Η φόρμουλα όμως σήμερα μοιάζει πιο γερασμένη από τον ίδιο, ειδικά όταν η εκτέλεσή της είναι κάτω του μετρίου: Πέρα από 1-2 εντυπωσιακές στην υπερβολή τους σκηνές, τίποτα δεν ξεφεύγει από το επίπεδο ενός κακέκτυπου των παλιών ταινιών της σειράς ή μιας περιπέτειας της σειράς από τα ράφια του βιντεοκλάμπ. Σε μια εποχή που η παντοδυναμία των ειδικών εφέ προκαλεί μια κάποια νοσταλγία για την παλιού τύπου περιπέτεια, οι action stars της δεκαετίας του ’80 αρνούνται να συνταξιοδοτηθούν. Αυτές τις μέρες είχαμε τη σχεδόν ταυτόχρονη επιστροφή του Μπρους Γουίλις, του Άρνολντ Σβαρτσενέγκερ και του Σιλβέστερ Σταλόνε, τα αποτελέσματα όμως είναι μάλλον απογοητευτικά. Time to die.
Θοδωρής Τσιάτσικας