Γιατί είναι δύσκολο να διαλέξεις με τα φετινά Όσκαρ!

Κάπως έτσι είναι και οι δικές μου προτιμήσεις με τις υποψηφιότητες των Όσκαρ. Βλέπω το Argo, λέω «ταινιάρα, αυτή θέλω να σαρώσει τα όσκαρ». Γρήγορος ρυθμός, εκπληκτικό σασπένς, έξυπνο στόρυ και μια όντως εντυπωσιακήπραγματική ιστορία. Πώς είναι δυνατόν να μην είναι ο Ben Affleck υποψήφιος για το όσκαρ σκηνοθεσίας;

Μετά βλέπω τον Lincoln. Πρέπει να ομολογήσω ότι για Spielberg δεν περίμενα ένα τόσο καλό και κυρίως τόσο σοβαρό πολιτικό έργο. Με τα ιστορικά έργα είμαι γενικά πολύ απαιτητικός, καθώς δεν μου αρέσει το παραμύθι. Κι επίσης σε αυτήν την ταινία είδα την πολιτική πραγματικότητα όπως πραγματικά είναι- δηλαδή μια διαδικασία συνεχούς διαπραγμάτευσης, που πρέπει να είσαι πονηρός σαν σκακιστής και να βάζεις πολύ νερό στο κρασί σου. Και βέβαια, ήταν και η καταπληκτική ερμηνεία του Daniel Day-Lewis που κάνει την διαφορά! Οπότε λέω, όχι στην Argo, ναι τον Lincoln και στον Daniel Day-Lewis!

Ακολούθως, βλέπω τον «Οδηγό Αισιοδοξίας», μια ενδιαφέρουσα ψυχολογική και ρομαντική ταινία με εξαιρετικές ερμηνείες από όλους τους πρωταγωνιστές, πολύ σέξι την Jennifer Lawrence, μια συγκινητική επανεμφάνιση του De Niro στο ποιοτικό ρεπερτόριο, αλλά και άρωμα ανεξάρτητου αμερικάνικου σινεμά. Οπότε λέω, ζήτω ο «Οδηγός αισιοδοξίας». Αυτός να σαρώσει τα Όσκαρ!

Στην συνέχεια βλέπω τη Ζωή του Πι. Ο Ang Lee μου άρεσε από την εποχή της Παγοθύελλας και του Τίγρη και Δράκου. Και η Ζωή του Πι είναι μια ταινία σκηνοθέτη. Μαγευτικά πλάνα, ποίηση της εικόνας, αγώνας για επιβίωση αλλά και συμφιλίωση με τους φόβους μας και μια πανέξυπνη ανατροπή στο φινάλε, με μάγεψαν πραγματικά. Μετά τη Ζωή του Πι πίστευα ότι αυτή είναι η πιο γεμάτη , η πιο πλήρης, η πιο σινεφίλ ταινία. Και ήθελα αυτή να σαρώσει τα Όσκαρ.

Και εκεί που έλεγα ότι καταλήγω, έρχεται και το μιούζικαλ της οικονομικής κρίσης, η πολύ ενδιαφέρουσα μεταφορά σε μιούζικαλ των Αθλίων του Ουγκό από τον Tom Hooper (του σκηνοθέτη του «Λόγου του βασιλιά»). Και με έμπλεξε ακόμα περισσότερο. Γιατί κι αυτό είναι εξαιρετικά πρωτότυπο και έχει και μεγάλα ονόματα και μεγάλες ερμηνείες, ιδίως τραγουδιστικά.

Κι είμαι σίγουρος ότι το ίδιο θα γίνει άμα δω και το Zero Dark Thirty– το οποίο δεν έχω δει ακόμα. Θα λέω, ότι η ταινία για το κυνηγητό του Οσάμα Μπιν Λάντεν πρέπει να κυριαρχήσει στα Όσκαρ.

HARDCORE POLITICS

Πέρσι, για να είμαι ειλικρινής, από νωρίς είχα καταλήξει στην προτίμησή μου για τον Artist και δεν άλλαξα γνώμη. Ήταν η πιο σινεφίλ ταινία και είχε και τον αέρα του ευρωπαϊκού σινεμά. Φέτος, πάλι, αν η Ακαδημία αποφασίσει να κινηθεί σε αντίστοιχη κατεύθυνση, θα πρέπει να κυριαρχήσουν η Ζωή του Πι,  το Les Miserables και το Amour του Haneke.

Όμως φέτος, όπως δείχνουν τα προγνωστικά, στα Όσκαρ θα κυριαρχήσουν πιο πολιτικά έργα. Και πέρσι υπήρχαν καλά πολιτικά έργα, ιδίως το Αι ειδοί του Μαρτίου του George Clooney, που άδικα κατά την γνώμη μου αγνοήθηκε από τα Όσκαρ, αλλά και η Σιδηρά Κυρία, με το όσκαρ α γυναικείου ρόλου για την Meryl Streep. Αλλά γενικά το πολιτικό πέρσι δεν πολυπήγε.

Στα φετινά όσκαρ, που θα απονεμηθούν αυτήν την Κυριακή 24 Φεβρουαρίου, ίσως και γιατί ήταν προεκλογική χρονιά, οι ταινίες που φαίνονται να ξεχωρίζουν στην κούρσα είναι το Argo και το Lincoln. Καλά, από το Lincoln πιο πολιτικό δεν γίνεται. Αλλά και το Argo έχει όχι μόνο ιστορικό και πολιτικό ενδιαφέρον, αλλά εκφράζει και άποψη στην εισαγωγή του για τα λάθη της αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής στο Ιράν, ενώ αναφέρεται συχνά στον Αμερικανό Πρόεδρο, τον Jimmy Carter. Βέβαια, το έργο είναι κι ένας ύμνος στην CIA και στον εμπνευσμένο τρόπο που σώζει αμερικανούς κι αυτό ίσως να ενοχλήσει τους αντιαμερικανούς όλου του κόσμου, αλλά δεν νομίζω ότι θα δημιουργήσει εμπόδια στην πορεία της ταινίας για τα Όσκαρ.

Και υπάρχει και μια άλλη ταινία, επίσης καθαρόαιμα πολιτική, το Zero Dark Thirty, η οποία όμως όπως δείχνουν τα προγνωστικά τον τελευταίο καιρό έχει χάσει την δυναμική της στην κούρσα των Όσκαρ. Δεν παύει, ωστόσο, να έχει πέντε υποψηφιότητες.
Γενικά, φέτος βλέπουμε ότι το πολιτικό κυριαρχεί. Κι ότι υπάρχουν πολλές καλές ταινίες που ξεχωρίζουν, αλλά καμία που να λες ότι ξεχωρίζει πολύ από τις υπόλοιπες.

Γιώργος Σμυρνής