Το Πρόσωπο Της Ομίχλης
Σκοτεινό, κλειστοφοβικό δράμα για τα σκληρά ηθικά διλήμματα και τα φρικτά αδιέξοδα του πολέμου…
Δυτικά σύνορα της ΕΣΣΔ, 1942. Η περιοχή είναι υπό γερμανική κατοχή και οι ντόπιοι αντιστασιακοί μάχονται μια βίαιη εκστρατεία αντίστασης. Ένα τρένο εκτροχιάζεται κοντά στο χωριό, όπου κατοικεί ο Συσένια, ένας εργαζόμενος στο σιδηρόδρομο, με την οικογένεια του. Αν και αθώος, συλλαμβάνεται μαζί με άλλους σαμποτέρ, αλλά την τελευταία στιγμή ένας γερμανός αξιωματούχος αποφασίζει να τον αφήσει ελεύθερο. Οι φήμες ότι ο Συσένια έγινε προδότης κυκλοφορούν γρήγορα, και οι αντάρτες Μπούροφ και Βόιτικ φτάνουν από το δάσος για να πάρουν εκδίκηση. Καθώς οι αντάρτες οδηγούν το θύμα τους στο δάσος, δέχονται ενέδρα, και ο Συσένια μένει μόνος με τον τραυματισμένο εχθρό του. Βαθιά στο δάσος, εκεί όπου δεν υπάρχουν φίλοι και εχθροί, εκεί που η γραμμή μεταξύ προδοσίας και ηρωισμού είναι πολύ λεπτή, ο Συσένια αναγκάζεται να πάρει μια ηθική απόφαση σε ανήθικες καταστάσεις.
Ο ικανός Ρώσος σκηνοθέτης Σεργκέι Λόζνιτσα, επικεφαλής μιας πολυεθνικής παραγωγής, στήνει ένα λιτό, σφιχτό, πεισιθανάτιο δράμα που δεν στηρίζεται στην πολεμική δράση αλλά στην ψυχολογική αγωνία. Η λογοτεχνική προέλευση του υλικού δεν κρύβεται σε κάποιους διαλόγους και μονολόγους, όμως η κινηματογραφική αξιοποίηση του περιβάλλοντος είναι καθοριστική, με το πυκνό, θολό δάσος το ιδανικό σκηνικό για να μετρηθούν οι σωματικές και κυρίως ψυχικές πληγές ενός φρικτού πολέμου. Η ταινία κέρδισε το βραβείο των κριτικών στο Φεστιβάλ των Καννών.
Θοδωρής Τσιάτσικας