Μήδεια του Μανχάταν στο Από Μηχανής- Λαθρομετανάστες στον έρωτα!
Μια Μήδεια που διεκδικεί το αμερικανικό όνειρο, για να βρει μόνο έναν αδιέξοδο έρωτα μας παρουσιάζει η παράσταση Μήδεια του Μανχάταν της Γερμανίδας συγγραφέως Dea Loher, που ανεβαίνει στο θέατρο Από Mηχανής σε σκηνοθεσία Έφης Θεοδώρου.
Η Dea Loher με το έργο Manhattan Medea (Μήδεια του Μανχάταν) δίνει μια ατμόσφαιρα νουάρ και ταινιών με συμμορίες στον κλασικό μύθο, ενώ κάνει και μια αναφορά στο δράμα του μετανάστη και της ζωής του περιθωρίου. Η Μήδεια είναι μια γυναίκα που παράτησε την χώρα της για χάρη του Ιάσονα, μαζί με τον αδερφό της, ο οποίος δεν είχε καλή τύχη. Ούτε όμως κι ο έρωτας της ίδιας για τον Ιάσονα πήγε καλά. Αυτός την εγκατέλειψε, για την κόρη ενός ανάπηρου μεγιστάνα. Κι η Μήδεια, που θέλει να’ ρθει να τον αρπάξει από την άλλη με τα μάτια δακρυσμένα, τελικά παίρνει την άγρια εκδίκησή της από τον άπιστο και από αυτήν που της τον πήρε.
Η παράσταση της Έφης Θεοδώρου δείχνει την «άλλη» στις φλόγες μέσα από video. Είναι ξεκάθαρη η αναφορά στις περιγραφές του Ευριπίδη, ο οποίος στην κλασική Μήδεια γράφει ότι η πριγκίπισσα που φόρεσε το μαγεμένο νυφικό, που της είχε δωρίσει η Μήδεια, έγινε παρανάλωμα του πυρός.
Το κείμενο της Dea Loher είναι μια ενδιαφέρουσα μεταφορά του μύθου με ποιητικό πνεύμα, ιδίως στα πιο φονικά του σημεία, αλλά δεν εντυπωσιάζει. Η σκηνοθεσία της Έφης Θεοδώρου έχει άποψη και είναι αρκετά δυνατή. Χρησιμοποιεί ένα μπαρ ως χώρο δράσης και μαζί με την μουσική και τις βίντεο προβολές, στήνει το δράμα επί σκηνής.
Η Ιωάννα Παππά ερμηνεύει με δεξιοτεχνία και πάθος την σκληρή και πληγωμένη λαθρομετανάστρια μάγισσα, που είναι ικανή για τον έρωτα να σκοτώσει χωρίς κανέναν οίκτο τον οποιονδήποτε. Με το παίξιμο της αναδεικνύει μια ποιητική και συμβολική μορφή, μέσα στο πνεύμα της σκηνοθεσίας της Έφης Θεοδώρου. Ο Παντελής Δεντάκης ερμηνεύει έναν τριπλό ρόλο: έναν υπηρέτη, μια γυναίκα- την κουφή Σούζι, που σύμφωνα με την συγγραφέα ακούει μια χαρά, έστω κι αν την λένε κουφή- και τον ανάπηρο πατέρα της γυναίκας που έκλεψε την καρδιά του Ιάσονα (τον αντίστοιχο του Κρέοντα δηλαδή στον μύθο). Ο Δεντάκης πέρασε με άνεση από τον ένα ρόλο στον άλλο και γενικά έπαιξε καλά. Ιδίως στον ρόλο του ανάπηρου πατέρα- μεγιστάνα μου άρεσε πολύ. Από την άλλη, ο Ανδρέας Κοντόπουλος έδωσε μια μέτρια ερμηνεία του Ιάσονα στην αρχή, αν και στην πορεία έβγαλε συναίσθημα και βελτιώθηκε αρκετά.
Σε γενικές γραμμές, η Μήδεια του Μανχάταν βασίζεται σε ένα καλογραμμένο σχετικά κείμενο, το οποίο όμως δεν μπορώ να πω ότι ξεχειλίζει από έμπνευση και ιδέες. Όμως, η παράσταση έχει ατμόσφαιρα, δυνατή και σύγχρονη σκηνοθετική άποψη και κάποιες πολύ καλές ερμηνείες- ιδίως αυτήν της Ιωάννας Παππά.
Γιώργος Σμυρνής
Παίζεται Δευτέρα, Τρίτη και Τετάρτη: 21:30
Στο θέατρο Από Μηχανής (Ακαδήμου 15)- Περισσότερα ΕΔΩ