Μαρία Περδίκη: Ο κόσμος έχει ανάγκη τη reggae αυτή την περίοδο!

Στις εμφανίσεις σας στο Half Note παρουσιάζεται κάθε εβδομάδα διαφορετικό μουσικό περιεχόμενο. Γιατί έγινε αυτή η επιλογή;
Διότι αυτή η μπάντα συγκροτήθηκε για να παίζει με το δικό μου στυλ και υλικό, κι εγώ ήθελα να κάνω ένα «πάντρεμα» διαφόρων ειδών μουσικής, κάτω από την «ομπρέλα» της reggae. Έτσι λοιπόν χωρίσαμε το υλικό μας σε… ενότητες, με σκοπό κάθε εβδομάδα να δίνουμε παραπάνω έμφαση στο κάθε είδος.

Η δημιουργία των Sistah Jammaroots and the Oscillators προέκυψε για να καλύψει κάποιες καλλιτεχνικές σου ανάγκες ή για να αισθάνεσαι μεγαλύτερη ασφάλεια στη σκηνή σαν Μαρία Περδίκη;
Στην αρχή δημιουργήθηκε για να με καλύπτει στη σκηνή, αλλά στη συνέχεια προέκυψαν καινούργια πράγματα σχετικά με τον ήχο της μπάντας. Αν ακούσεις το πρώτο κομμάτι που ηχογράφησα, το “Soul Vibration”, είχε στοιχεία roots soul, reggae, ενώ με την μπάντα βγαίνει πάντα πιο σύγχρονο αποτέλεσμα, απ’ ό,τι αν καθόμουν εγώ μόνη μου να το ηχογραφήσω.

Δηλαδή η μπάντα δημιουργήθηκε για ένα πληρέστερο αποτέλεσμα;
Ακριβώς! Δεν θα μπορούσα σε μια συναυλία να παίζω όλα τα όργανα και να τργουδάω, ενώ τώρα με τα παιδιά βγαίνει ένα πιο γεμάτο αποτέλεσμα, με αυτοσχεδιασμούς επί σκηνής, που δίνει και μεγαλύτερη ζωντάνια στα κομμάτια.

Έχεις αναλάβει τον ρόλο της συνθέτριας, της ερμηνεύτριας και της οργανοπαίχτριας. Δεν σε αγχώνει αυτό;
Από μικρή άρχιζα να παίζω πολλά όργανα και όλα τα κομμάτια τα έφτιαχνα μόνη μου, αυτό δεν μπορώ να πω ότι είναι κάτι που με αγχώνει. Αυτό που με αγχώνει είναι ότι πρέπει να «τρέξω» το συγκρότημα μόνη μου. Μέχρι να γίνει η συναυλία και να πάνε όλα καλά, έχουμε μεγάλο άγχος γιατί δεν υπάρχει κάποιος μάνατζερ για να συντονίζει τις κινήσεις μας, οπότε όλα περνάνε από το χέρι μου και αυτό είναι μια μεγάλη ευθύνη που με αγχώνει πολύ.

Πώς ξεκίνησε η ενασχόλησή σου με την μουσική;
Όπως προείπα, ασχολήθηκα από μικρή ηλικία με την μουσική. Προέρχομαι από οικογένεια μουσικών και πήρα τα κατάλληλα ερεθίσματα. Όλα ξεκίνησαν όταν μια μέρα παίζοντας κιθάρα αυτοσχεδίαζα κάποιους στίχους και ηχογράφησα το πρώτο μου τραγούδι. Ε, αυτό ήταν (γέλια)! Μετά είπα: δεν γράφω και το μπάσο και τα τύμπανα και τα φωνητικά και τα κρουστά; Σε τέσσερις ώρες είχε ηχογραφηθεί το πρώτο μου κομμάτι και ακολούθησαν τα υπόλοιπα.

Η reggae μουσική έχει ταυτιστεί με τη χαλαρή και ανάλαφρη διάθεση του καλοκαιριού. Αντιπροσωπεύει κάτι παραπάνω για εσένα;
Σίγουρα υπάρχει το καλοκαιρινό και ανάλαφρο στοιχείο σε αυτό το είδος μουσικής. Από εκεί και πέρα είναι μια μουσική που έχει ανάγκη ο κόσμος αυτή την περίοδο, έχει ανάγκη να έρθει στη συναυλία και να φύγει με θετική ενέργεια και με το σκεπτικό ότι αύριο είναι μια άλλη μέρα. Η reggae περνάει τη χαλαρή και μποέμ διάθεση, εννοώ σου φέρνει στο μυαλό καλοκαίρι, ωραία τοπία, χαλαρή διάθεση και ειδικά το ελληνικό κοινό μπορεί να το καταλάβει αυτό, γιατί να μην ξεχνάμε ότι είμαστε στην Ελλάδα που είναι η Jamaica της Ευρώπης (γέλια)!

Σε προβληματίζει ότι βρίσκεσαι σε ένα είδος που δεν έχει ιδιαίτερη απήχηση στο ευρύ ελληνικό κοινό;
Αυτό που λες δεν απέχει πολύ από την πραγματικότητα, ωστόσο βλέπω στις εμφανίσεις που κάνουμε πως το κοινό έχει πολύ θετική αντίδραση σε αυτό το είδος μουσικής, ακόμα δηλαδή και άνθρωποι που δεν το ξέρουν, έρχονται και φτιάχνει η ψυχολογία τους. Θυμάμαι δύο περιστατικά που μου έκαναν μεγάλη εντύπωση: Στην πρώτη περίπτωση είχε έρθει να μας δει ένας άνθρωπος ο οποίος μου είπε, «σήμερα με απέλυσαν από τη δουλειά και με χώρισε η γυναίκα μου, αλλά εσείς καταφέρατε και μου φτιάξατε τη διάθεση»! Στη δεύτερη περίπτωση υπήρξε άνθρωπος που μας έδωσε συγχαρητήρια, και πηγαίνοντας να απαντήσω, με απομακρύνει γιατί ήμουν δίπλα στο αυτί της και μου λέει, «σε παρακαλώ πολύ κάτσε λίγο πιο πίσω να βλέπω τα χείλη σου γιατί είμαι κουφή»… Ειλικρινά μετά από αυτά τα δύο περιστατικά κατάλαβα ότι αυτό που κάνουμε προκαλεί θετικές δονήσεις στους ανθρώπους και τους βοηθάει. Σχετικά με την αντιμετώπιση που έχουμε από τη μουσική βιομηχανία, τι να πω… Η Ελλάδα είναι κάποια χρόνια πίσω σε σχέση με τα μουσικά ακούσματα και την μουσική κουλτούρα. Είναι και θέμα παιδείας βέβαια, πολύς κόσμος έχει συνδέσει τη reggae με τα ναρκωτικά και αυτό απέχει πολύ από την πραγματικότητα. Πρέπει να ανοίξουμε τα αυτιά μας και τους ορίζοντές μας και να ακούμε κάτι πριν το κρίνουμε. Πρέπει να σταματήσει ο κόσμος να είναι πιστός ακόλουθος των media!

Δηλαδή τι καταλογίζεις στα ΜΜΕ;
Τα Media προωθούν μουσικές, διώχνουν τον κόσμο από την underground σκηνή, καθοδηγώντας τον σε πιο «εύπεπτα» είδη. Υπάρχουν πολλοί μουσικοί σε πολλά είδη που αξίζουν την προσοχή του κοινού, αλλά δυστυχώς προβάλλονται οι ίδιοι και οι ίδιοι. Ο περιβόητος μύθος του ποιοτικού και κοινωνικά αποδεκτού τραγουδιού ζει και βασιλεύει. Τα λεφτά και η εξωτερική εμφάνιση δεν καθορίζουν την αξία του καλλιτέχνη… Ας σταματήσουμε να τρώμε αμάσητο ό,τι μας πλασάρουν.

Βλέποντας ότι έχεις μια συγκεκριμένη αντίληψη για τη μουσική και την underground σκηνή, θέλω να σε ρωτήσω αν θα πήγαινες ποτέ σε κάποιο talent show για να «φτιάξεις» το όνομά σου…
Δεν θα σου πω πως δεν μου έχει περάσει ποτέ από το μυαλό, αλλά μέχρι εκεί. Ασχολούμαι χρόνια με την μουσική και δεν θα ήθελα να υποκύψω σε μια στιγμή αδυναμίας επειδή έχω οικονομικά προβλήματα. Δικαίωμα του καθένα να διασκεδάζει όπως θέλει, αλλά δεν θα πήγαινα ποτέ σε σκυλάδικο και δεν θα φόραγα μίνι φούστα για να γίνω αρεστή. Σίγουρα τα παιδιά που συμμετέχουν κερδίζουν αναγνωσιμότητα, η οποία όμως είναι άμεσα συνδεδεμένη με τη showbiz. Σε αυτά τα παιχνίδια κρίνουν περισσότερο το τι φόρεσες και το πώς ντύθηκες παρά το πώς τραγούδησες. Δεν μου ταιριάζει αυτό… Στις εμφανίσεις μας στο Half Note όπως και σε οποιοδήποτε μέρος βρεθούμε, θέλουμε να τραγουδήσουμε, να συνδεθούμε με το κοινό και να βγάλουμε πράγματα από την ψυχή μας, όχι να αδειάζουν πανέρια στα κεφάλια μας!

Συνδυάζετε τη reggae με dub και soul στοιχεία. Πιστεύεις ότι αυτά τα είδη μουσικής πλαισιώνουν με καλύτερο τρόπο τη reggae μουσική ή ταιριάζουν καλύτερα με τη δική σας αισθητική;
Μας ταιριάζει μέχρι τώρα καλύτερα… Τα φωνητικά μου ας πούμε ταιριάζουν περισσότερο στο soul στοιχείο, αλλά σίγουρα δεν έχουμε στεγανά. Μου αρέσουν πολλά στοιχεία που θα ήθελα να «παντρέψω» με τη reggae όπως jazz, fuse-rock, Afro beat και γενικά υπάρχουν πολλές σκέψεις, αλλά δυστυχώς υπάρχουν πρακτικά προβλήματα, καθώς τα οικονομικά μας δεν επιτρέπουν να μαζευτούμε όλοι μαζί όποτε θέλουμε, στον χρόνο που θέλουμε και γενικότερα να είμαστε άνετοι και χωρίς άλλες δεσμεύσεις να δημιουργήσουμε. Παρά τις δυσκολίες πιστεύω πως θα έρθουν γρήγορα οι επόμενες δημιουργίες.

Αν και νεοσύστατο συγκρότημα, έχετε εμφανιστεί σε αρκετές μουσικές σκηνές και φεστιβάλ. Αυτό το γεγονός το αντιμετωπίζεις ως αναγνώριση της μέχρι τώρα προσπάθειάς σας;
Σίγουρα είναι αναγνώριση, αλλά είναι κι ένα επιπλέον άγχος. Πηγαίνουμε βήμα – βήμα και αισιοδοξούμε να βελτιωνόμαστε σταδιακά χωρίς εκπτώσεις στο μουσικό μας ύφος.

Υπάρχουν σχέδια μετά το τέλος των εμφανίσεών σας στο Half Note; Ετοιμάζεις κάποια δισκογραφική δουλειά;
Σχέδια; Αν αρχίσω να στα λέω δεν θα τελειώσουμε ούτε αύριο (γέλια)! Σχεδιάζουμε να ολοκληρώσουμε κάποιες ηχογραφήσεις που διεκόπησαν λόγω προβλημάτων υγείας που είχα. Το καλοκαίρι θα παίξουμε σε διάφορες σκηνές και τον Σεπτέμβριο λογικά θα ολοκληρώσουμε ένα album. Το μόνο που μας κρατάει πίσω είναι προβλήματα οικονομικής φύσης αλλά πιστεύω ότι θα ξεπεράσουμε τις όποιες αντιξοότητες. Εταιρίες να μας προωθήσουν βέβαια δεν υπάρχουν, αλλά η όρεξη και η δημιουργικότητα περισσεύουν!