Ποιος φοβάται την Βιρτζίνια Γουλφ στο θέατρo Πόλη : Σχέσεις στ-οργής

Το πολύ πετυχημένο έργο του Άλμπη κι ένα από τα κλασικά του αμερικανικού θεάτρου αναφέρεται στις σχέσεις των αντρογύνων με μια χολερική σκληρότητα που ξεπερνάει ίσως και τον ειδικό σε αυτό το θέμα Αύγουστο Στρίμπεργκ. Κι επειδή είναι έργο του 20ου αιώνα έχει και στοιχεία πιο σύγχρονου θεάτρου στην γραφή του, αφήνοντας πολλά ζητήματα ανοιχτά και υπερβαίνοντας τον ρεαλισμό με διάφορους τρόπους.

Η υπόθεση αναφέρεται σε ένα ζευγάρι, το οποίο χαρακτηρίζεται από πλήρη διάλυση (φαινομενικά). Απιστίες, λέξεις και πράξεις μίσους, αρρωστημένα ψυχολογικά παιχνίδια, προσβολές του ενός για τον άλλο στους δύο καλεσμένους που συμμετέχουν στην δράση, αναδρομές σε ένα τραυματικό κοινό παρελθόν… Τίποτα δεν φαίνεται να ενώνει αυτό το ζευγάρι. Κι όμως μεταξύ τους είναι άρρηκτα δεμένοι. Το προκλητικό με αυτό το έργο είναι ότι τίποτα δεν τους αφήνει να εγκαταλείψουν την κοινή τους δυστυχία.

Από την άλλη, υπάρχει κι ένα νεότερο ζευγάρι, για να δημιουργείται η αντίθεση ανάμεσα στις γενιές. Οι δύο καλεσμένοι είναι μικροί κι ανώριμοι (ασφαλώς όμως όχι αθώοι, καθώς αθωότητα σε αυτό το έργο δεν υπάρχει), για να τα βγάλουν πέρα με το μεγάλο ζευγάρι, που μοιάζει να έχει πάθει μιθριδατισμό από το καθημερινό βιτριόλι και την διαστροφή του.

Αν και ειδικά ο νεαρός μοιάζει πολύ ισχυρότερος από τον γερασμένο ανταγωνιστή του, όντας καλύτερος επιστήμονας, νέος κι ωραίος Η γηραιά πρωταγωνίστρια διεκδικεί τον νέο άντρα και τελικά τον κατακτά. Αλλά το ιδανικό σύμπλεγμα για τον Όσκαρ Ουάιλντ «άντρας με μέλλον, γυναίκα με παρελθόν» στο έργο του Άλμπυ δεν έχει κανένα μέλλον.

Η παράσταση στο θέατρο Πόλης σκηνοθετικά και σκηνογραφικά έχει χαρακτηριστικά ανεβάσματος παλαιάς κοπής. Δεν θυμίζει σύγχρονο θέατρο. Επίσης, πρόκειται για μια παράσταση αρκετά μεγάλη σε διάρκεια, υπερβολικά φορτισμένη με ηθικά, ψυχολογικά, ακόμα και επιστημονικά ζητήματα.

Τελικά, το βάρος πέφτει στις ερμηνείες των ηθοποιών. Ο Δάνης Κατρανίδης και η Μίρκα Παπακωνσταντίνου δεν καταφέρνουν ίσως, παρά την όποια προσπάθεια, να αναδείξουν ιδιαίτερα τα όποια κωμικά στοιχεία έχει αυτό το έργο. Όμως στις τραγικές τους διαστάσεις αποδίδουν τους δύο ήρωες- τους δύο δυστυχισμένους συζύγους με τα ακραία πάθη- με πειστικότητα και ποιότητα, δίνοντας ερμηνείες υψηλής κλάσης στο μεγαλύτερο διάστημα της παράστασης. Επίσης, μου άρεσε η ερμηνεία της νεαρής Χρύσας Παππά, όχι τόσο στα σημεία που παίζει την αφελή και ευκολόπιστη γυναικούλα, αλλά στα πιο τραγικά σημεία, όπου συνδυάζει την ψυχολογική ένταση με κάποιες δόσεις σωματικού θεάτρου και το κάνει πάρα πολύ καλά. Καλός όμως είναι, αν και όχι σε όλα τα σημεία, ο Παναγιώτης Εξαρχέας, ο οποίος έχει έναν δύσκολο και περίπλοκο ρόλο να ερμηνεύσει.

Γενικά, η παράσταση «Ποιος φοβάται την Βιρτζίνια Γουλφ» απευθύνεται κυρίως σε όσους εκτιμούν τα πιο παλαιάς αισθητικής ανεβάσματα στο θέατρο, ενώ στους μαθημένους στο πιο σύγχρονο θέατρο ίσως φανεί κουραστικό. Οι φωτεινές του στιγμές είναι τα βαθιά νοήματα ενός περίπλοκου- και δύσκολου- κειμένου, αλλά και οι ποιοτικές ερμηνείες των πρωταγωνιστών.

Γιώργος Σμυρνής 

Παίζεται Τετάρτη και Κυριακή: 18:15, Πέμπτη, Παρασκευή, Σάββατο: 20:15
Στο θέατρο Πόλη (Φωκαίας 4 κ Αριστοτέλους 87)- Περισσότερα ΕΔΩ