MENU
Κερδίστε Προσκλήσεις
ΚΥΡΙΑΚΗ
22
ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ
ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΙ

Ένας άνθρωπος υπό χρεοκοπία στο θέατρο Skrow- Ξεπούλημα μιας ζωής!

«Πάρε ό,τι θέλεις παλιατζή/ από μια αγάπη που δε ζει» τραγουδάει ο Στράτος Διονυσίου σε ένα από τα πολλά λαϊκά άσματα που μιλούν για το τέλος μιας σχέσης που συνοδεύεται από την εγκατάλειψη των επίπλων, των κουρτινών ή και της ίδιας της κατοικίας που στέγασε έναν έρωτα πλέον νεκρό.

author-image Γιώργος Σμυρνής

Το ίδιο θέμα επεξεργάζεται ένα σύγχρονο γαλλικό έργο του David Lescot, το «Ένας άνθρωπος υπό χρεοκοπία» που ανεβαίνει στο θέατρο Skrow σε σκηνοθεσία Βασίλη Μαυρογεωργίου.

Η συγκεκριμένη εκδοχή του θέματος βέβαια έχει μια ιδιοτυπία: το σπίτι που αδειάζει μετά το τέλος μιας σχέσης, δεν αδειάζει μόνο επειδή ο ήρωας δεν θέλει να θυμάται την αγάπη που έχασε. Αλλά επειδή είναι φορτωμένος με χρέη. Έρχεται λοιπόν ο εκκαθαριστής και του μαζεύει όλη την οικοσκευή, εκτός από τα απολύτως απαραίτητα για την επιβίωσή του. Γίνεται φανερό μέσα από το έργο ότι τα χρέη του κεντρικού χαρακτήρα οδήγησαν σε χρεοκοπία τον γάμο του.

Η χρεοκοπία του ανθρώπου δεν είναι μόνο οικονομική. Είναι ολοκληρωτική. Χρεοκοπία της σχέσης του, χρεοκοπία ψυχολογική, χρεοκοπία δημιουργική, ακόμα και σωματική χρεοκοπία. Ο ήρωας, σε μια φαντασίωσή του που προέρχεται από ένα βιβλίο που διαβάζει, αισθάνεται ότι συρρικνώνεται. Κι έχει και πάνω από το κεφάλι του τον «εκκαθαριστή», ο οποίος σαν άλλη τρόικα του ξεπουλάει ό,τι μπορεί να ξεπουληθεί, στερώντας τον από αγαπημένα αντικείμενα και από βασικά αγαθά. Η σχέση του ήρωα με τον εκκαθαριστή του είναι επίσης περίπλοκη: Ο εκκαθαριστής, ενώ δεν είναι παρά ένα όργανο κατασχέσεων, εμφανίζεται και σαν ένας άνθρωπος που… «νοιάζεται». Μάλλον όμως είναι ένα ειρωνικό σχόλιο του συγγραφέα για τους σωτήρες που μας διαλύουν τη ζωή, παρά κάτι βαθύτερο, σε σχέση με τον χαρακτήρα του εκκαθαριστή.

Γενικά, το έργο του David Lescot είναι ένα έργο όπου συνυπάρχουν συμβολικά στοιχεία και ρεαλισμός, κοινωνικά σχόλια και υπαρξιακοί προβληματισμοί. Η πλοκή είναι αδύναμη, ενώ υπάρχει πάρα πολύς μονόλογος σε διάφορα σημεία. Είναι ένα στενόχωρο έργο, με κάποια σημεία σαρκασμού, που δεν επαρκούν για να το χαρακτηρίσεις «μαύρη κωμωδία». Δεν είναι κωμωδία.

Ακόμα και στην σκηνοθετική εκδοχή του Μαυρογεωργίου, απλά κάποιες αχνές προσπάθειες να αναδειχθεί ένα πιο κωμικό στοιχείο των χαρακτήρων έγινε και όχι μια συστηματική προσπάθεια να μετατραπεί ένα έργο που είναι κατά βάση δραματικό σε κωμωδία.

Από τις ερμηνείες των ηθοποιών ξεχώρισα τον Θανάση Δόβρη, ο οποίος ήταν πολύ καλός στον ρόλο του εκκαθαριστή. Ο Νίκος Ορφανός προσπάθησε να δώσει μια κάπως πιο ανάλαφρη νότα σε έναν χρεοκοπημένο άνθρωπο και – χωρίς να εντυπωσιάσει- έδωσε μια ικανοποιητική ερμηνεία, όπως και η νεαρή Δανάη Επιθυμιάδη στον ρόλο της συζύγου που τον εγκαταλείπει (ή αφήνεται να τον εγκαταλείψει).

Συπερασματικά, η παράσταση “Ένας άνθρωπος υπό χρεοκοπία” είναι μια αρκετά ώριμη δουλειά πάνω σε ένα σύγχρονο έργο της γαλλικής δραματουργίας, τόσο στο επίπεδο της σκηνοθεσίας, όσο και των ερμηνειών. Το ζήτημα της συνολικής χρεοκοπίας ενός καθημερινού ανθρώπου είναι οπωσδήποτε επίκαιρο. Όμως ο υπερβολικός μονόλογος και μια εξάντληση που από κάποια στιγμή παρουσιάζει το κείμενο σε πλοκή και ιδέες είναι ένα μικρό πρόβλημα για την παράσταση.

 Γιώργος Σμυρνής

Παίζεται από Τετάρτη έως Κυριακή 21:30
Στο θέατρο Skrow (Αρχελάου 5, Παγκράτι)- Περισσότερα ΕΔΩ

Περισσότερα από ΕΙΔΑΜΕ / Παραστάσεις