Λουκιανός Κηλαηδόνης: Τα τραγούδια που γράφονται σήμερα δεν έχουν ιδιαίτερη ταυτότητα!
Μια νοσταλγική βόλτα στο χρόνο και στο θρυλικό πάρτυ στη Βουλιαγμένη θέλει να μας πάει ο Λουκιανός Κηλαηδόνης και μας καλεί σ’ ένα garden-party στις 15 Ιουνίου στον δροσερό κήπο του Μεγάρου Μουσικής. Mε τον ίδιο στο πιάνο, την ορχήστρα και τους καλεσμένους φίλους του καλλιτέχνες και οδηγό τις ανεπανάληπτες εικόνες από το θρυλικό πάρτυ της Βουλιαγμένης τον Ιούλιο του 1983 με τις δεκάδες χιλιάδες των θεατών, όπως τις αποτύπωσε ο κινηματογραφικός φακός. Συνέντευξη στην Μάρη Τιγκαράκη
Αυτή η συναυλία στον κήπο του Μεγάρου, που θα είναι ταυτόχρονα πάρτι και αναβίωση ενός πολύ σημαντικού μουσικού γεγονότος που δεν πρόκειται να το ξαναδούμε. “Γιατί οι εποχές έχουν αλλάξει. Και οι εποχές κάνουν τα μεγάλα γεγονότα και όχι τα μεγάλα γεγονότα τις εποχές”, όπως λέει χαρακτηριστικά ο συνθέτης και τραγουδιστής.
Με αφορμή αυτό το πολυαναμενόμενο event στον Κήπο του Μεγάρου, ο Λουκιανός Κηλαηδόνης μας παραχώρησε συνέντευξη, στην οποία μας μιλάει για τα θρυλικά που έγιναν 30 χρόνια πριν, την άποψη του για την σύγχρονη μουσική, το internet και πολλά άλλα πράγματα. Επίσης μπορείτε να δείτε video με σκηνές από το πάρτι της Βουλιαγμένης, όπου έγινε το αδιαχώρητο.
– Έχει μείνει θρυλικό το πάρτι του 83 πριν 30 χρόνια στην Βουλιαγμένη. Πείτε μας πώς προέκυψε.
Ακριβώς την προηγούμενη χρονιά, καλοκαίρι του 82, Ιούλιο, είχε μεγάλη προσέλευση η συναυλία μου στον Λυκαβηττό. Περίπου 1000 άνθρωποι έμειναν έξω, οι οποίοι ήθελαν να μπουν χωρίς εισιτήριο. Με ρώτησε ο αρχηγός της αστυνομίας –τότε δεν υπήρχαν security- και του είπα ανοίξτε να μπουν και να κάτσουν στον κύκλο της ορχήστρας του Λυκαβηττού. Και άνοιξαν και κάτσανε στα πόδια μας κυριολεκτικά. Η βραδιά πήγε πάρα πολύ ωραία και πήρε πολύ μεγάλη δημοσιότητα, γιατί την έδειξε η τηλεόραση και την είδε όλη η Ελλάδα- τότε υπήρχαν μόνο Κρατικά κανάλια. Σκέφτηκα λοιπόν την επόμενη χρονιά, τον Ιούλιο του 83 να κάνω ένα πάρτι, για να ευχαριστήσω τον κόσμο που ήταν τόσο καλός μαζί μου στον Λυκαβηττό. Την Βουλιαγμένη την ήξερα, γιατί πηγαίναμε πιτσιρικάδες για μπάνιο. Η πλαζ του ΕΟΤ έχει την ίδια λογική με τις κερκίδες του Λυκαβηττού. Σχηματίζει ημικύκλιο. Και αντί για πάλκο είπα ότι θα βάλω μια πλωτή εξέδρα και εκεί θα γίνει η βραδιά. Ήταν σύνθετη βραδιά και οργανώθηκε από την Άννα Βαγενά και μένα. Έκλεισα τις μαντολινάδες, τις βάρκες, τους guests. Εκτός από μένα εκείνη την βραδιά τραγούδησε ο Σαββόπουλος, ο Γερμανός, η Μαργαρίτα Ζορμπαλά και στο τέλος είπα και δυο τραγούδια μαζί με τον Νταλάρα. Οι καλεσμένοι ήταν έκπληξη για τον κόσμο. Η βραδιά κράτησε μέχρι τις 2-3 το πρωί. Κάποιος κόσμος έφυγε, κάποιος κόσμος έμεινε στην αμμουδιά και κοιμήθηκε για να πάρει τα πρώτα λεωφορεία που έρχονταν 6 το πρωί. Ο κόσμος που ήρθε ήταν πάρα πολύς. Κόψαμε 25 χιλιάδες εισιτήρια κι εκεί σταματήσαμε.
-Μα λένε ότι μαζευτήκανε 70 χιλιάδες και άλλοι λένε 100 χιλιάδες άνθρωποι.
Κανείς δεν ξέρει πόσοι πραγματικά πήγαν σε εκείνο το πάρτι. Έγινε κι ένα μποτιλιάρισμα, να φανταστείτε, από το Σύνταγμα μέχρι την Βουλιαγμένης! Παρά τον αμέτρητο κόσμο, δεν έγιναν έκτροπα. Ήταν τότε χρονιές ελπίδας και χαλαρότητας και ο κόσμος προστάτευσε την βραδιά, χωρίς περιφρούρηση από την αστυνομία.
-Κάτι τέτοιο θα μπορούσε να γίνει σήμερα;
Σε καμία περίπτωση. Η ψυχολογία του κόσμου είναι διαφορετική: τότε ήταν μες την καλή χαρά, τώρα είναι μες την μαυρίλα. Τότε είχε όρεξη για τέτοια πράγματα. Επίσης, από όσα ακούω τώρα ότι γίνονται, στο Terravibe υπάρχει ένας ολόκληρος στρατός από security να φυλάει μην γίνουν καταστροφές. Δεν υπήρχε τότε αυτή η βία που βλέπουμε σήμερα. Δεν μπορεί να επαναληφθεί το ίδιο πράγμα, γιατί είναι άλλες οι εποχές. Και οι εποχές κάνουν τα μεγάλα γεγονότα και όχι τα μεγάλα γεγονότα τις εποχές.
-Με ποιο σκεπτικό πάτε πάλι να κάνετε ένα πάρτι στον κήπο του Μεγάρου 20 χρόνια μετά;
Έχω δύο κόρες 30 και 35. Όλοι τους οι φίλοι τις ρωτάνε: «Μα τι έγινε εκείνο το βράδυ στην Βουλιαγμένη;» Μια ολόκληρη γενιά έχει την απορία. Ε, λοιπόν, θα δει αυτό το βράδυ τι έγινε τότε. Μια ενημερωτική βραδιά είναι.
-Ποιες ομοιότητες έχει ο χώρος της Βουλιαγμένης με τον κήπο του Μεγάρου;
Εντάξει, στην πλαζ της Βουλιαγμένης είχε θάλασσα. Μπορούσε ο κόσμος να κολυμπήσει. Αλλά και στο γκαζόν του κήπου του Μεγάρου ο κόσμος μπορεί να είναι αραχτός, να πάρει ποτά κτλ. Ελπίζω κι εδώ να είναι μια χαλαρή βραδιά, όπου ικανοποιώ το αίσθημα χιλιάδων παιδιών να δουν τι έγινε εκείνο το βράδυ. Με άξονα την προβολή από εκείνη την βραδιά του 83 σε videowall θα γίνονται παρεμβολές live. Θα έχει μία πλήρη εικόνα της βραδιάς και παράλληλα θα ακούσει και ζωντανές εκτελέσεις. Δεν θα είναι μόνο μια κινηματογραφική ταινία.
-Όλα αυτά τα χρόνια έχετε μια τεράστια πορεία, έχετε περάσει από διάφορα μουσικά είδη. Θεωρείτε τον εαυτό σας χορτάτο από αυτήν την πορεία; Έχετε κάποια απωθημένα;
Υπάρχει μία πορεία 40 χρόνων, όπου ενσωμάτωσα διάφορα ακούσματα, διάφορους συνεργάτες. Δηλαδή υπάρχει μία εξελικτική πορεία. Δεν μου λείπει κάτι. Αν είναι να βγει κάτι νέο, θα βγει μέσα από την εξέλιξη της δουλειάς μου.
-Με την κατάσταση που υπάρχει τώρα στην μουσική, στις δισκογραφικές αλλά και με το διαδίκτυο, όπου έχει αλλάξει ο τρόπος διανομής της μουσικής, πώς βλέπετε τα πράγματα;
Είναι μια μεταβατική εποχή, όπως και να το κάνουμε. Και μουσικά τα τραγούδια που γράφονται σήμερα δεν έχουν ιδιαίτερη ταυτότητα. Κάτι ψάχνει ο κόσμος και τα νέα παιδιά. Καμιά φορά χρειάζεται λίγος χρόνος για να φτάσουμε στην επόμενη φάση.
-Εσείς με την νέα τεχνολογία, το internet, έχετε καλή σχέση;
Όχι. Έχω πολύ καλή επαφή με το ραδιόφωνο. Για το internet με ενημερώνει η κόρη μου. «Μπαμπά έλα να δεις κάτι». Δεν έχω ιδιαίτερη σχέση. Όμως και μέσω ραδιοφώνου ενημερώνομαι και παρακολουθώ.
Πληροφορίες για το πάρτι στον Κήπο του Μεγάρου διαβάστε ΕΔΩ