Αντιγόνη Δρακουλάκη και Σάννυ Χατζηαργύρη μαζί στα κύματα της Βιρτζίνια Γουλφ

«Τα Κύματα» ανεβαίνουν για πρώτη φορά στο θέατρο στην Ελλάδα, για δέκα μόνο παραστάσεις, στο ΒΥΡΣΟΔΕΨΕΙΟ, από 10 έως 20 Ιουλίου 2013, σε μετάφραση Άρη Μπερλή και σκηνοθεσία Αγγελίτας Τσούγκου.

«Κάποιοι άνθρωποι καταφεύγουν στην εκκλησία, άλλοι στην ποίηση. Εγώ στους φίλους μου». Αυτή είναι η θέση της Βιρτζίνια Γουλφ, σ’αυτό το ανατρεπτικό μυθιστόρημα. Ένα έργο που γράφτηκε το 1931 από μία πρωτοπόρο γυναίκα λογοτέχνη, η οποία κατάφερε να καταργήσει κάθε χωρο-χρονική σύμβαση και να κάνει το κείμενο διαχρονικό ανεξαρτήτως εποχής και κοινωνικο-πολιτικής συνθήκης.

«Τα Κύματα» παρακολουθούν μια παρέα έξι φίλων, σε εννέα διαφορετικές ηλικιακές φάσεις της ζωής τους, από τα παιδικά χρόνια μέχρι τα γεράματα. Μέσα σε μια πραγματικότητα άλλοτε πιο ομαλή, άλλοτε πιο σκληρή και πιο βίαιη, αλλά ποτέ εύκολη, η Σούζαν, η Ρόντα, η Τζίννυ, ο Μπέρναρντ, ο Νέβιλ και ο Λούις –οι πρωταγωνιστές της Βιρτζίνια Γουλφ- αυτοπροσδιορίζονται και ετεροπροσδιορίζονται διαρκώς. «Κυματίζοντας» ανάμεσα στο ομαδικό και στο ατομικό, στην παρέα και στη μοναχικότητα, οι ήρωές της προσπαθούν να βρουν το νόημα στη ζωή.

Έξι διαφορετικές ιστορίες συνθέτουν μία ενιαία ιστορία, με άξονα τη φιλία, τον έρωτα, την αγάπη, το θάνατο, την απώλεια και την κοινή μνήμη. Οι ήρωες των Κυμάτων περνούν από πολλά… κύματα και βιώνουν όλες εκείνες τις σημαντικές και ασήμαντες εμπειρίες που τους καθορίζουν.

H Σούζαν (Σάννυ Χατζηαργύρη), η Ρόντα (Αντιγόνη Δρακουλάκη), η Τζίννυ (Κίττυ Παϊταζόγλου), ο Μπέρναρντ (Μπάμπης Γούσιας), ο Νέβιλ (Δημήτρης Τσέλιος) και ο Λούις (Φλάβιος Νεάγκου) είναι φίλοι από το σχολείο. Μεγαλώνουν με διαφορετικές προσδοκίες, διαφορετικούς στόχους, τους προσωπικούς τους θριάμβους και τις απογοητεύσεις τους. Όμως, κανείς δεν μπορεί να φανταστεί τη ζωή του χωρίς την παρουσία των άλλων. Καταλυτική και κομβική είναι η παρουσία ενός έβδομου φίλου, του Πάρσιφαλ, τον οποίο ερμηνεύει κινησιολογικά η Ερμίρα Γκόρο. Ο Πάρσιφαλ είναι ένα σύμβολο, που μέσα από τα μάτια των άλλων εξυψώνεται και αγγίζει τα όρια του τέλειου, του ιδεατού, του θεϊκού.

Περισσότερες πληροφορίες για την παράσταση του Βυσροδεψείου διαβάστε ΕΔΩ

Ποιά είναι η Βιρτζίνια Γουλφ

Αν και ο κόσμος που ασχολείται με το θέατρο (και όχι μόνο) γνωρίζει πολύ καλά το όνομα Βιρτζίνια Γουλφ, από το διάσημο θεατρικό έργο “Ποιός φοβάται την Βιρτζίνια Γουλφ” του Έντουαρντ Άλμπι, λίγοι έχουν υπ’ όψη τους ποιά είναι η ίδια η Βιρτζίνια Γουλφ. Πρόκειται για μια πρωτοποριακή φωνή στην βρετανική λογοτεχνία και μια γυναίκα με τραγικό τέλος, παρόμοιο με τον δικό μας σπουδαίο καινοτόμο ποιητή, τον Κώστα Καρυωτάκη. 

Η Βιρτζίνια Γουλφ (1882-1941) υπήρξε σπουδαία Αγγλίδα μυθιστοριογράφος και δοκιμιογράφος, που θεωρήθηκε πρωτοπόρος στον 20ό αιώνα και μια από τους μέγιστους καινοτόμους στην αγγλική γλώσσα. Κατά τη διάρκεια του μεσοπολέμου υπήρξε σημαντική μορφή στη λογοτεχνική κοινωνία του Λονδίνου και μέλος της Ομάδας Μπλούμσμπερυ.

Τα διασημότερα έργα της είναι τα μυθιστορήματα Μια ωραία μέρα της Κας Νταλογουέη (Mrs Dalloway, 1925), Στο φάρο (To The Lighthouse, 1927), το Ορλάντο (Orlando, 1928), και το δοκίμιο Ένα δωμάτιο ολοδικό σου (A Room of One’s Own, 1929), Τα κύματα (The waves, 1931). Έκανε αίσθηση με την πρωτοποριακή γραφή της και τα μοντέρνα της ήθη. Παντρεύτηκε τον συγγραφέα Λέοναρντ Γουλφ το 1912. Πολλοί βιογράφοι της συμπεραίνουν πως ο γάμος δεν ολοκληρώθηκε ποτέ  και ότι η σεξουαλικότητά της κατευθύνθηκε προς τις γυναίκες. Παρ’ όλ’ αυτά, το ζευγάρι μοιράστηκε ένα στενό δεσμό.

Προς το τέλος της ζωής της, η μεγάλη συγγραφέας  έπεσε σε βαριά κατάθλιψη, μια ψυχολογική ασθένεια, την οποία είχε αντιμετωπίσει και στο παρελθόν. Ο πόλεμος και προσωπικά προβλήματα την κατέστησαν ανίκανη να γράψει, δημιουργώντας της ένα βαθύ ψυχολογικό αδιέξοδο. Στις 28 Μαρτίου του 1941 έβαλε πέτρες στις τσέπες της,  ρίχτηκε στον ποταμό Ουζ (Ouse) και πνίγηκε.