Ο Υπνωτιστής
Ένα θρίλερ της σκανδιναβικής σχολής, αρκετά αποτελεσματικά στημένο, όχι απόλυτα πειστικό μέχρι τέλους…
Μια σκοτεινή κρύα βραδιά του Δεκεμβρίου, ο διάσημος ψυχίατρος Έρικ Μπαρκ, θα ξυπνήσει από ένα τηλεφώνημα από τον ντετέκτιβ Γιόνα Λίνα, ο οποίος θα ζητήσει τη βοήθειά του για ένα μικρό αγόρι που είναι αναίσθητο με βαρύ τραύμα. Ο Γιόνα θα πείσει τον Έρικ να επικοινωνήσει με το αγόρι μέσα από τον υπνωτισμό, έτσι ώστε να βρουν ποιος κρύβεται πίσω από την άγρια δολοφονία των γονιών και της μικρότερης αδερφής του αγοριού, καθώς και να ανακαλύψουν που βρίσκεται η εξαφανισμένη μεγαλύτερη αδερφή του. Έχουν περάσει όμως δέκα χρόνια από τότε που ο Έρικ ορκίστηκε να μην ασκήσει ποτέ ξανά τη συγκεκριμένη πρακτική. Επώδυνες αναμνήσεις από εκείνη την περίοδο κάνουν σιγά-σιγά αισθητή την παρουσία τους, συμβάλλοντας στην απόφασή του να μην βοηθήσει τον ντεντέκτιβ. Όταν o Έρικ τελικά αποφασίζει να συνεργαστεί με την αστυνομία, απρόβλεπτα γεγονότα θα αρχίσουν να συμβαίνουν. Χωρίς καμία προειδοποίηση, αυτή η βίαιη και ανεξήγητη πορεία των γεγονότων θα αναστατώσει ακόμα και την προσωπική ζωή του Έρικ. Ο γιος του εξαφανίζεται και για να τον σώσει θα πρέπει πρώτα να βρεθεί αντιμέτωπος με το παρελθόν του.
Επιστροφή του Λάσε Χάλστρεμ από το Χόλιγουντ στην πατρίδα του τη Σουηδία, και μάλιστα για ένα θρίλερ. Βασίζεται σε βιβλίο και έρχεται να προστεθεί στο ρεύμα που τείνει να δημιουργήσει μια ‘σκανδιναβική σχολή’ σκοτεινού θρίλερ και αστυνομικού μυστηρίου τόσο στη λογοτεχνία όσο και στον κινηματογράφο. Έχει αρκετά γνώριμα χαρακτηριστικά του είδους –το δωρικό, στιβαρό στυλ, την υποβλητική ατμόσφαιρα, τα χιονισμένα τοπία, τις μικρές εξάρσεις βίας ή σασπένς, τις αποτελεσματικές ερμηνείες. Κάποια σεναριακά κενά και υπερβολές, και ένα κάπως στρογγυλεμένο φινάλε αποδυναμώνουν σε ένα βαθμό τον αντίκτυπό της.
Θοδωρής Τσιάτσικας