
A
A
Έτσι όπως είναι βαμμένα τα 12 μοντέλα, σχηματίζουν το σώμα και τις ρόδες και τα διακριτικά, σήματα, προφυλακτήρα του αυτοκινήτου. Γενικά, δημιουργούν ένα σύμπλεγμα κορμιών, που περιέχει όλα τα στοιχεία του αυτοκινήτου.
Η διαφήμιση είναι για το πεντακοσαράκι της Fiat, στην έκδοση Abarth, που είναι η τροποποιημένη έκδοση του αυτοκινήτου, με ρυθμίσεις για καλύτερο κράτημα, μεγαλύτερη ιπποδύναμη και γενικά πιο σπορ οδική συμπεριφορά.
Γενικά, οι διαφημίσεις για το πεντακοσαράκι έχουν την τάση να προβάλλουν το σέξι στοιχείο, καθώς τα ιταλικά αυτοκίνητα φημίζονται για το στυλ τους. Το συγκεκριμένο concept είναι εντυπωσιακό πραγματικά και η Fiat κυκλοφόρησε video, που δείχνει τα παρασκήνια της διαφήμισης, για να δούμε πώς κατασκευάστηκε.
A
A
ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
- Γιάννης Τσορτέκης: «Δεν κάνουμε ούτε εικονοποίηση, ούτε μίμηση του Στράτου Διονυσίου»
- Yes I Can: Ο Νικόλας Κονταξής μετατρέπει το Παναθηναϊκό Στάδιο σε έναν ζωντανό καμβά σύγχρονης τέχνης
- Όταν η Τεχνητή Νοημοσύνη σκοτώνει τον Φάουστ: Μια lecture performance των Theo Dirix και Elke Robersscheuten στο Τρένο στο Ρουφ
Βρες καθημερινά στο email σου τα πιο δημοφιλή θέματα του Monopoli.gr και ό,τι καλύτερο συμβαίνει στην πόλη!
ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ ΑΠΟΡΡΗΤΟΥ
NEWS FEED
ΔΗΜΟΦΙΛΗ
Γιάννης Τσορτέκης: «Δεν κάνουμε ούτε εικονοποίηση, ούτε μίμηση του Στράτου Διονυσίου»
Yes I Can: Ο Νικόλας Κονταξής μετατρέπει το Παναθηναϊκό Στάδιο σε έναν ζωντανό καμβά σύγχρονης τέχνης
Όταν η Τεχνητή Νοημοσύνη σκοτώνει τον Φάουστ: Μια lecture performance των Theo Dirix και Elke Robersscheuten στο Τρένο στο Ρουφ
Το “Μουφάσα: Ο Βασιλιάς των Λιονταριών” έρχεται στο Disney+
Ήταν η κακιά η (X)ώρα: Μια παράσταση θεάτρου ντοκιμαντέρ για τα Τέμπη στο Θέατρο 104
Chrome Hearts: Tamta x Saske ενώνουν δυνάμεις για το πρώτο ανατρεπτικό single του “The Heroine”
Για μια ζωή, των Θανάση Παπαθανασίου και Μιχάλη Ρέππα στο Θέατρο Κολοσσαίον
27o ΦΝΘ: Στο «Bugboy» του Λουκά Παλαιοκρασά το φετινό Onassis Film Award
Ο Σπύρος Γραμμένος στον Σταυρό του Νότου Club
Ο πεθαμένος και η ανάσταση: Η νέα όπερα του Ν. Τζώρτζη πάνω στο πεζογράφημα του Ν. Γ. Πεντζίκη στην Λυρική