Οι Αταίριαστοι
Αμερικάνικο το είδος, γαλλικό το χιούμορ, αδιάφορο προς διασκεδαστικό το αποτέλεσμα…
Ένα ξημέρωμα, κάπου στο κακόφημο προάστιο Μπομπινί, κοντά σε μια παλιά υπόγεια παράνομη χαρτοπαικτική λέσχη, κάποιος βρίσκει το άψυχο σώμα της Επονίν Σαλινί, της συζύγου του πανίσχυρου Ζαν-Ερίκ Σαλινί, του μεγάλου αφεντικού της Γαλλίας, που βρίσκεται στο προσκήνιο λόγω της κλιμάκωσης κοινωνικών ταραχών που λαμβάνουν χώρα τις τελευταίες εβδομάδες. Εκείνο το πρωί, δύο κόσμοι εκ διαμέτρου αντίθετοι θα διασταυρωθούν: από την μία ο Ουσμάν Ντιακιτέ, αξιωματικός της Δίωξης Οικονομικού Εγκλήματος του Μπομπινί και από την άλλη ο Φρανσουά Μονζ, επικεφαλής της περίφημης εγκληματολογικής μονάδας του Παρισιού. Η έρευνά τους θα τους οδηγήσει από το τα συνδικάτα του Παρισιού μέχρι το προάστιο του Μπομπινί με τις παράνομες δραστηριότητες του. Και κάπως έτσι θα καταλάβουν ότι είναι πραγματικά «αταίριαστοι».
Αμερικάνικη συνταγή με γαλλικά καρυκεύματα επιχειρούν με προβλέψιμο τρόπο οι «Αταίριαστοι». Παραπέμποντας, χωρίς να το κρύβουν, στα buddy movies με τη συνύπαρξη ανόμοιων χαρακτήρων και το συνδυασμό αστυνομικής δράσης και κωμικής διάθεσης που λάτρεψε το Χόλιγουντ τη δεκαετία του ’80 με λίγο τοπικό χρώμα (με ανφορές κυρίως στις διαφορές ανάμεσα στο κυριλέ Παρίσι και στα μη προνομιούχα, γεμάτα μετανάστες προάστια), θυμίζουν λίγο την αμήχανη αίσθηση που αφήνουν οι Γάλλοι όταν μιλούν αγγλικά. Καλούτσικη η εφαρμογή της συνταγής, ο Ομάρ Σι φέρνει κάτι από την ενέργεια που συνετέλεσε στην επιτυχία του «Intouchables» και η ταινία κυλάει ευχάριστα –αλλά και ξεχνιέται γρήγορα.
Θοδωρής Τσιάτσικας