Η εγκατάσταση βίντεο ΜΕΣΑ του Δ. Παπαϊωάννου ειδικά για το Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας

Οι θεατές της εγκατάστασης βίντεο ΜΕΣΑ μπoρούν να έρθουν στο Αμφιθέατρο του Κάστρου οποιαδήποτε ώρα από τις 10 και μετά, να δουν όσο θέλουν, να καθίσουν όπου θέλουν, να βγουν και να επιστρέψουν όσες φορές θέλουν. Ο δημιουργός ενθαρρύνει το κοινό να φορέσει άνετα ρούχα, να πάρει μέσα στο αμφιθέατρο το ποτό του, να φέρει μαξιλάρια και υπνόσακους και να περάσει αυτό το βράδυ έξω, παρέα με την αδιάκοπη ροή του ΜΕΣΑ. Είναι σημαντικό οι θεατές να φέρουν μαζί τους αυτά που θα τους κάνουν να νιώσουν άνετα στο χώρο, είτε αποφασίσουν να μείνουν για πολύ, είτε για λίγο. Η φύση της εγκατάστασης βίντεο επιτρέπει την είσοδο σε οποιοδήποτε σημείο της προβολής –δεν είναι υποχρεωτικό για τους θεατές να είναι παρόντες στις 10μμ που θα ανοίξουν οι πόρτες. Αντίθετα, η ροή του κοινού είναι κάτι που ο δημιουργός επιθυμεί για το συγκεκριμένο έργο.

Η σκηνική εγκατάσταση ΜΕΣΑ υπήρξε ένα πείραμα μεγάλων διαστάσεων του Δημήτρη Παπαϊωάννου, το οποίο συνέβη σε ένα δωμάτιο που τοποθετήθηκε στο θέατρο Παλλάς, στο κέντρο της Αθήνας. Η σκηνική δράση διαρκούσε έξι ώρες, χωρίς αρχή, μέση, τέλος. Το θέατρο άνοιγε τις πόρτες του καθημερινά στις 17:30 και τις έκλεινε στις 23:30. Όταν έμπαιναν μέσα οι θεατές, η σκηνική δράση είχε ήδη αρχίσει, και όταν έβγαιναν, αυτή συνεχιζόταν. Οι θεατές μπορούσαν να δουν όσο ήθελαν, να καθίσουν όπου ήθελαν, να βγουν και να επιστρέψουν όσες φορές ήθελαν. Μέσα σ’ αυτό το δωμάτιο, για είκοσι βραδιές την άνοιξη του 2011, επαναλαμβανόταν απαράλλαχτη μια απλή σειρά κινήσεων καθημερινής επιστροφής στο σπίτι από τριάντα ερμηνευτές σε αμέτρητους συνδυασμούς.

Για την εγκατάσταση βίντεο ΜΕΣΑ ο Δημήτρης Παπαϊωάννου αναφέρει: «Το ΜΕΣΑ προτείνεται σαν ένα τοπίο προς ενατένιση. Αντιμετωπίζει το θέατρο σαν εκθεσιακό χώρο, και το έργο σαν έκθεμα. Μ’ ενδιαφέρει η εμπειρία που ξεκινά μέσα σε κάθε θεατή ξεχωριστά, τη στιγμή που αυτός παραδίδεται και δεν περιμένει τίποτα να συμβεί».

Τα στοιχεία του έργου:

Σύλληψη και Σκηνοθεσία: Δημήτρης Παπαϊωάννου
Μέσα στο δωμάτιο: Πάνος Αθανασόπουλος, Θανάσης Ακοκκαλίδης, Παυλίνα Ανδριοπούλου, Νατάσα Αρέθα, Νίκος Δραγώνας, Ευάγγελος Ζαρκάδας, Μανόλης Θεοδωράκης, Μιχάλης Θεοφάνους, Κωνσταντίνος Καρβουνιάρης, Γιώργος Καφετζόπουλος, Αμαλία Κοσμά, Ελευθερία Λαγουδάκη, Ευριπίδης Λασκαρίδης, Κωνσταντίνος Μαραβέλιας, Γιώργος Μάτσκαρης, Σάββας Μπαλτζής, Γιάννης Νικολαΐδης, Ίλια Ντετσάβες-Πόγκα, Χρήστος Παπαδόπουλος, Γιάννης Παπακαμμένος, Σίμος Πατιερίδης, Ηλίας Ραφαηλίδης, Καλλιόπη Σίμου, Διογένης Σκαλτσάς, Δρόσος Σκώτης, Συμεών Τσακίρης, Σοφία Τσιαούση, Altin Huta, Tadeu Liesenfeld
Σχεδιασμός σκηνικού χώρου παράστασης και εγκατάστασης προβολής: Δημήτρης Θεοδωρόπουλος και Σοφία Ντώνα
Μουσική σύνθεση: Κ.ΒΗΤΑ

Διάρκεια: 6 ώρες

Δημήτρης Παπαϊωάννου

Γεννήθηκε το 1964 στην Αθήνα. Μαθήτευσε κοντά στον Γιάννη Τσαρούχη. Εργάστηκε ως ζωγράφος, ερμηνευτής, δημιουργός κόμιξ, χορογράφος, σκηνοθέτης. Ιδρυτικό μέλος της Ομάδας Εδάφους (1986-2002), συνέλαβε, σκηνοθέτησε και χορογράφησε όλες τις παραγωγές της. Συνέλαβε και σκηνοθέτησε τις Τελετές Έναρξης και Λήξης των Ολυμπιακών Αγώνων Αθήνα 2004. Το 2006 δημιούργησε το έργο 2, και το 2008 παρουσίασε τη Μήδεια2. Το 2009 επιμελήθηκε την έκθεση Heaven Live στη 2η Μπιενάλε της Αθήνας μαζί με τον Ζάφο Ξαγοράρη, και εγκαινίασε την ανακαινισμένη Κεντρική Σκηνή του Εθνικού Θεάτρου με το Πουθενά. Το 2010 βρέθηκε στην Νέα Υόρκη με υποτροφία του Ιδρύματος Fulbright. Επιστρέφοντας στην Αθήνα δημιούργησε το Κ.Κ., παρουσιάζοντας τη μουσική της Λένας Πλάτωνος πάνω σε 13 ποιήματα του Κωνσταντίνου Καβάφη, και συνεργάστηκε με την Ρένη Πιττακή στην παρουσίαση μιας σκηνικής εκδοχής της Ραψωδίας Δ΄ από την Ιλιάδα στο Εθνικό Θέατρο. Το 2011 δημιούργησε τη θεατρική εγκατάσταση ΜΕΣΑ. Το 2012, στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Αθηνών, παρουσίασε για πρώτη φορά την Πρώτη Ύλη, παίρνοντας ξανά μετά από δέκα χρόνια το ρόλο του ερμηνευτή. Από τότε, το έργο έχει παρουσιαστεί στη Θεσσαλονίκη, στη Νέα Υόρκη και στο Εδιμβούργο, και ανέβηκε πάλι στο Φεστιβάλ Αθηνών για 26 παραστάσεις το καλοκαίρι του 2013.