Το Κρυφό Πάθος Της Τερέζ Ντ.
Η Οντρέ Τοτού στο προσεγμένο, αλλά κρυπτικό και άνισο πορτρέτο μια γυναίκας με ανήσυχο πνεύμα που περνάει διαδοχικά από το όνειρο, το συμβιβασμό, το έγκλημα και την κατάθλιψη…
Γαλλία, τέλη της δεκαετίας του ’20. Η Τερέζ, μια φιλελεύθερη γυναίκα, παντρεύεται το γείτονά της Μπερνάρ και οι μεγάλες περιουσίες τους ενώνονται. Ο Μπερνάρ ανέχεται τον ισχυρό χαρακτήρα και τις παθιασμένες απόψεις της πανέξυπνης συζύγου του, αλλά εκείνη σύντομα αρχίζει να ασφυκτιά από την ανία της επαρχιώτικης ζωής και τη μετριότητα του άντρα της. Ονειρεύεται το Παρίσι, την πολιτιστική κίνηση, ψάχνει για ερεθίσματα και για διαφυγή. Το πάθος της αυτό θα την οδηγήσει στα άκρα…
Η τελευταία ταινία του Κλοντ Μιλέρ (πέθανε λίγο μετά την ολοκλήρωσή της), ενός μάλλον παραγνωρισμένου Γάλλου σκηνοθέτη (με περιστασιακή παρουσία στις ελληνικές αίθουσες- «Η Μικρή Κλέφτρα», «Εφιάλτης στο Χιόνι») βασίζεται στο βιβλίο του Φρανσουά Μοριάκ «Thérèse Desqueyroux», που θεωρήθηκε μια «Μαντάμ Μποβαρύ» του μεσοπολέμου και ένα δείγμα πρωτοφεμινιστικής λογοτεχνίας. Η ιστορία θα μπορούσε να ξεφύγει προς το θρίλερ ή το μελόδραμα, αλλά ο Μιλέρ κρατάει μια διακριτική στάση, προτιμώντας την ψυχολογική μελέτη με μια παράλληλη πειστική απεικόνιση του χώρου και του χρόνου και μια καταγραφή λεπτομερειών που δίνουν μικρά στοιχεία για τη δύσκολα εξηγήσιμη πορεία της ηρωίδας. Όμως, ελλείψει του λογοτεχνικού μονολόγου, ο εσωτερικός κόσμος της Τερέζ παραμένει απρόσιτος και αυτή η έλλειψη ταύτισης πληγώνει την ταινία. Αντίστοιχα και η εσωστρεφής, βλοσυρή, ‘κόντρα’ ερμηνεία της Οντρέ Τοτού, αν και προφανώς συνεπής, μοιάζει τελικά κάπως μονήρης.
Θοδωρής Τσιάτσικας