Ήμασταν εκεί- Μια λαοθάλασσα προς τιμήν της Κάλλας στο κέντρο της Αθήνας (gallery- video)
Τριανταέξι έτη συμπληρώθηκαν χτες από τον θάνατο της Μαρίας Κάλλας (16 Σεπτεμβρίου 1977) και η Εθνική Λυρική Σκηνή αποφάσισε να τιμήσει την μεγαλύτερη σε διεθνή ακτινοβολία καλλιτέχνιδα της Ελλάδας. Και ο κόσμος ανταποκρίθηκε με το παραπάνω, καθώς πλήθη συγκεντρώθηκαν στους δρόμους της Αθήνας, για να παρακολουθήσουν μια σειρά μουσικών δρώμενων σε μια βόλτα από το Μουσείο Ακρόπολής μέχρι στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο.
Η Μαρία Κάλλας μεγάλωσε στην Αθήνα και έκανε τα πρώτα της βήματα στο Λυρικό θέατρο, πριν κατακτήσει την Ιταλία και τον κόσμο ολόκληρο.
Στους δρόμους της πόλης της, ακούστηκαν οι διάσημες άριες, τις οποίες σημάδεψε για πάντα με την φωνή της από τους καλλιτέχνες του Λυρικού θεάτρου.
Ο μουσικός περίπατος σε πέντε πράξεις, είχε σχεδιαστεί με τέτοιο τρόπο ώστε να δίνει τη δυνατότητα στο κοινό να παρακολουθήσει και τις πέντε συναυλίες μετακινούμενο με τα πόδια από τη μια στην άλλη. Ο κόσμος διέσχισε τους δρόμους της πιο τουριστικής πλευράς της Αθήνας, με συνοδοιπόρους τις όπερες των Βέρντι, Πουτσίνι, Ροσσίνι, Ντονιτσέττι κ.α.
Η ανθρωποθάλασσα ξεκίνησε από νωρίς,στον προαύλιο χώρο Μουσείου Ακρόπολης – Διονυσίου Αρεοπαγίτου. Πάρα πολύς κόσμος συγκεντρώθηκε, για να ακούσει άριες από δύο σολίτς με συνοδεία πιάνου. Η αλήθεια είναι πως αν δεν πήγαινες στον χώρο από πολύ νωρίς, αναγκαστικά βρισκόσουν μακριά από το event. 
Η κοσμοσυρροή συνεχίστηκε στις σκάλες του Ωδείου Ηρώδου Αττικού. Όσοι πρόλαβαν, έκατσαν στα σκαλάκια της διαδρομής προς το Ηρώδειο και οι υπόλοιποι βρέθηκαν στην Διονυσίου Αρεοπαγίτου, να απολαμβάνουν τις άριες με συνοδεία πιάνου. Υπήρξαν διάφορα ευτράπελα, ιδίως με τα συμπαθή τετράποδα που αναμειγνύονταν με το πλήθος, αλλά δεν δημιούργησαν κανένα πρόβλημα στην εκδήλωση, που είχε υψηλή ποιότητα και χειροκροτήθηκε πολύ από το κοινό.
Ακολούθησε μια μεγάλη πορεία του πλήθους ως το Κτήριο του Συλλόγου Ελλήνων Αρχαιολόγων, στον Πεζόδρομο της Ερμού (134-136). Εκεί είχαμε μια άλλη εκδοχή του μπαλκονιού. Παλιότερα οι πολιτικοί αρχηγοί έβγαζαν λόγους από μπαλκόνια κι από κάτω πλήθος κόσμου τους άκουγε. Τώρα μπαλκόνι είχαμε (καθώς η τραγουδίστριες της όπερας από εκεί τραγουδούσαν), πλήθος υπήρχε, αλλά -μάλλον ευτυχώς- οι πολιτικοί απουσίαζαν.
Από εκεί η εκδήλωση συνεχίστηκε στην Πλατεία Κοτζιά ακολουθώντας το ίδιο μοτίβο, με τις τραγουδίστριες της Λυρικής να ερμηνεύουν άριες με συνοδεία πιάνου. Και προχώρησε στο κλου της βραδιάς στις 21.30 στον Προαύλιο χώρο Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου. Εκεί δεν ήταν μόνο ένα πιάνο, αλλά ολόκληρη η Ορχήστρα της Εθνικής Λυρικής Σκηνής, να συνοδεύει τις τραγουδίστριες της όπερας.
Το συμπέρασμα είναι πως ο ελληνικός λαός δίνει το παρών, για να τιμήσει τους μεγάλους του πολιτισμού του. Η όλη εκδήλωση είχε ενδιαφέρον, καθώς βγάζει την όπερα στους δρόμους της Αθήνας. Μπορεί η φωνή της Κάλλας να είναι μοναδική και ανεπανάληπτη, αλλά η όλη προσπάθεια που κατέβαλαν οι καλλιτέχνες της Λυρικής και ο κόσμος που τους ακολούθησε, είχε σίγουρα κάτι το συγκινητικό, που συνδυάζει εύστοχα την όπερα με στοιχεία από το τοπίο της αρχαίας Ελλάδας.
