Λίγα λόγια για το έργο
Ένας φανταστικός διάλογος ανάμεσα στη γλύπτρια Camille Claudel και τη ψυχίατρο Constance Pascal. Μια συνάντηση που δεν έγινε ποτέ.
Η ιστορία δύο γυναικών που διεκδίκησαν το δικαίωμα να ζήσουν ελεύθερες, να υπερασπιστούν τα πιστεύω τους, να σπουδάσουν και να εργαστούν, σε μια εποχή που ο ρόλος της γυναίκας περιοριζόταν στο ρόλο της συζύγου και της μάνας. Η Camille και η Constance δε συναντήθηκαν ποτέ, αλλά έζησαν και εργάστηκαν στην ίδια πόλη, την ίδια χρονική περίοδο, μοιράστηκαν παρόμοιες εμπειρίες, αντιμετώπισαν κοινές δυσκολίες και δόθηκαν με το ίδιο πάθος στον έρωτα.
Το έργο διαδραματίζεται στο Παρίσι το 1913 στο ψυχιατρικό άσυλο της Ville Evrard. Η πρώτη γυναίκα ψυχίατρος της Γαλλίας Constance Pascal αποφασίζει να αναλάβει την υπόθεση της μεγάλης γλύπτριας Camille Claudel , η οποία έχει μεταφερθεί εκεί παρά τη θέληση της από την οικογένεια της, κατηγορούμενη για σοβαρή ψυχική διαταραχή. Μέσα από τις συναντήσεις τους ξετυλίγονται οι αντισυμβατικές ζωές των δύο γυναικών και αναπτύσσεται ένας ισχυρός δεσμός που ξεπερνά τη σχέση γιατρού ασθενή. Πάρα της προσπάθειες της γιατρού και τη σταδιακή βελτίωση της ψυχικής υγείας της Camille, η Constance θα έρθει αντιμέτωπη με ένα ολόκληρο σύστημα που καταδικάζει σε εγκλεισμό και απομόνωση τα άτομα που διεκδικούν το δικαίωμα ελεύθερης έκφρασης και επιλογής. Η Camille και η Costance πλήρωσαν ακριβά το τίμημα της διαφορετικότητάς τους. Η πρώτη τιμωρήθηκε από την οικογένειά της με τον πρωτοφανή εγκλεισμό της για τριάντα περίπου χρόνια στο ψυχιατρικό άσυλο και η δεύτερη έζησε μια διπλή ζωή βυθισμένη στο φόβο, στα ψέματα και στην αγωνία.
Σημείωμα του σκηνοθέτη
Αποφάσισα να γράψω αυτό το έργο και να κάνω την πρώτη μου σκηνοθετική απόπειρα γοητευμένος από όλα εκείνα τα ανήσυχα πνεύματα και σώματα που επέλεξαν να ζήσουν ελεύθερα, κόντρα σε ηθικές και κοινωνικές συμβάσεις πληρώνοντας συχνά πολύ ακριβά το τίμημα της διαφορετικότητάς τους. Το αφιερώνω σε όλους εκείνους που συνεχίζουν να αμφισβητούν, που αγωνίζονται να κρατήσουν ζωντανές την παιδικότητα και τη φαντασία τους ,σε εκείνους που επιλέγουν να ζήσουν τη ζωή που εκείνοι θέλουν και όχι τη ζωή που τους ορίζουν οι άλλοι.
Γιάννης Λασπιάς
Βιογραφικά στοιχεία Constance Pascal και Camille Claudel
Constance Pascal
Στον ιατρικό χώρο το επάγγελμα του γιατρού ήταν καθαρά αντρική υπόθεση. Οι γυναίκες μπορούσαν να είναι νοσοκόμες και μαίες, όχι γιατροί. Η παραβίαση αυτής της παραδοσιακής σειράς φάνταζε αδιανόητη. Μια Ισπανίδα φοιτήτρια λιθοβολήθηκε το 1881,όταν εμφανίστηκε στην ιατρική σχολή ,ενώ μια τάξη στη Γαλλία έκαψε το ομοίωμα μιας γυναίκας που είχε το θράσος να κάνει το ίδιο. Μέσα σ ‘αυτό το κλίμα η Costance Pascal καταφέρνει να τελειώσει την ιατρική σχολή του Παρισιού και λίγο αργότερα να γίνει η πρώτη γυναίκα κλινική ψυχίατρος της Γαλλίας. Ωστόσο η προσωπική της ζωή παραμένει κρυφή και προφυλαγμένη για χρόνια, αφού ο δεσμός της με τον παντρεμένο και κατά είκοσι χρόνια μεγαλύτερό της στρατηγό Justin Mengin αποτελεί σκάνδαλο για την εποχή. Η Costance λίγο αργότερα μένει έγκυος και κόντρα στις συμβάσεις και τα κοινωνικά πρέπει της εποχής αποφασίζει να κρατήσει το μωρό. Έτσι γεννιέται σε πλήρη μυστικότητα η κόρη της η οποία δίνεται για υιοθεσία προκειμένου να μην αποκαλυφθούν οι βιολογικοί γονείς του παιδιού και υιοθετείται από την ίδια την Pascal λίγα χρόνια αργότερα.
«Εκείνος που υποφέρει από έρωτα είναι εκείνος που διαθέτει ισχυρή συναισθηματική μνήμη.Υποφέρει γιατί θυμάται»
Camille Claudel
Στο χώρο της Γλυπτικής η Camille Claudel ολοκληρώνει τις σπουδές της στην ιδιωτική σχολή Academie Colarossi (που μόλις λίγα χρόνια πριν έχει ανοίξει τις πόρτες της και σε γυναίκες φοιτήτριες) καθώς η φοίτηση στο σπουδαίο πανεπιστήμιο τεχνών Ecole des Beaux και το δικαίωμα συμμετοχής στο μεγάλο διαγωνισμό γλυπτικής Prix de Rome ήταν αποκλειστικά αντρικό δικαίωμα. Ασυμβίβαστη ,πρωτοπόρα και δυναμική ασκεί το δύσκολο και κοινωνικά στιγματισμένο για μια γυναίκα επάγγελμα της γλύπτριας σ’ έναν κατεξοχήν ανδροκρατούμενο χώρο και συνάπτει ένα θυελλώδη δεσμό με τον κατά 24 χρόνια μεγαλύτερό της γλύπτη και δάσκαλό της Rodin. Ο Rodin είναι ήδη πατέρας ενός παιδιού από τη επί χρόνια σύντροφό του Rosa την οποία και δε θα χωρίσει ποτέ, καταδικάζοντας την Claudelle στο ρόλο της μόνιμης ερωμένης του. Η Claudelle μετά από πολυετή σχέση χωρίζει, κατηγορώντας το Rodin ότι ευθύνεται για τη μη επαγγελματική της εξέλιξη και την έκτρωση στην οποία υποβάλλεται εξαιτίας της άρνησης του να χωρίσει τη Rosa. Έτσι αρχίζει το ταξίδι της Καμίλ στην τρέλα. Μια τρέλα που όσο ανθίζει, ανθίζει και η ιδιοφυϊα της στην τέχνη.Τα παθιασμένα γλυπτά που παίρνουν πνοή από τα χέρια της είναι η έκφραση των βαθύτερων συναισθημάτων της. Η οικογένεια της την αφήνει αβοήθητη και εγκαταλειμμένη. Μετά από περίπου τριάντα χρόνια εγκλεισμού σε ψυχιατρικές κλινικές, η Κλοντέλ πεθαίνει στις 19 Οκτωβρίου 1943 και η σορός της βρίσκεται σήμερα στο κοιμητήριο του Monfavet. “God will take pity on the sad ones, you say. Where is he, your god, tell me, and who is he. Who? » «Ο Θεός θα δείξει το έλεός του για τους δυστυχείς, μου είπες. Που είναι τώρα ο θεός σου Πωλ; Και ποιός είναι; Ποιός;
Συντελεστές
Κείμενο Σκηνοθεσία: Γιάννης Λασπιάς
Παίζουν : Καμιλ Κλοντέλ : Δάφνη Μανούσου, Κονστάνς Πασκάλ : Στέλλα Μπούρου
Σκηνογραφική επιμέλεια- Visual Art : Παντελής Ξηροχειμώνας
Σχεδιασμός φωτισμού: Κατερίνα Μαραγκουδάκη
Μουσική : Αλέξανδρος Βούλγαρης – THE BOY
Κοστούμια : Βασιλική Σύρμα
Επιμέλεια κίνησης : Όλγα Σπυράκη
Art director: Μαγδαληνή Στεφανάτου
Φωτογραφία : Θοδωρής Μάρκου
Επεξεργασία φωτογραφιών : Παντελής Ξηροχειμώνας
Στην παράσταση ακούγονται στα ηχογραφημένα μέρη οι ηθοποιοί : Στέλιος Μάινας (Ως Ροντέν), Αγγελική Καρυστινού (Ως μητέρα της Καμίλ Κλοντέλ), Ιωάννα Σταυροπούλου και ο δημοσιογράφος Γιάννης Νένες. Μια συμπαραγωγή της ομάδας square theatre company και του θεάτρου Αγγέλων Βήμα.
