Είδαμε το «Δείπνο με φίλους» στο Ιλίσια: Όλα του γάμου δύσκολα…

Το έργο ξεκινάει με ένα δείπνο μεταξύ φίλων. Δύο ζευγάρια παντρεμένων, με μακροχρόνιους δεσμούς φιλίας είναι στο επίκεντρο. Το ένα ζευγάρι χωρίζει και αυτό επηρεάζει δραματικά τις φιλικές του σχέσεις με το άλλο ζευγάρι, που αγκομαχά να κρατηθεί αλώβητο. Το έργο έχει και μια επιστροφή στον χρόνο, μια σκηνή που πραγματοποιεί χρονική παρέκβαση, με τα δύο ζευγάρια σε ένα δείπνο 17 χρόνια πιο πριν. Δεν είναι όμως συνεπές το έργο σε αυτήν την αντίστροφη πορεία της αφήγησης, όπως το κάνει για παράδειγμα η «Προδοσία» του Πίντερ. Μετά το τέρμα αυτής
της σκηνής, η αφήγηση συνεχίζει προς τα μπρος και όχι προς τα πίσω.

Το έργου συνδυάζει δραματικά και κωμικά στοιχεία. Έχει αρκετά σύνθετους χαρακτήρες και ακόμα πιο περίπλοκες μεταξύ τους σχέσεις. Καταφέρνει ο συγγραφέας, μέσα από έναν χωρισμό να αφηγηθεί το πόσο περίπλοκη υπόθεση είναι όχι μόνο ο γάμος, αλλά και η φιλία. Το ζευγάρι που δεν χωρίζει (Γρηγόρης Βαλτινός- Ρένια Λουιζίδου), σταδιακά αποστασιοποιείται από το ζευγάρι που χωρίζει (Παύλος Χαϊκάλης-Μπέσυ Μάλφα). Μπορεί να είναι η ζήλια, που οι άλλοι τόλμησαν, μπορεί να είναι ο φόβος ότι θα επηρεαστούν από αυτούς σε κάτι που τους φαίνεται κακό, μπορεί να είναι και μια αίσθηση ότι οι φίλοι τους αποδείχθηκαν ανάξιοι. Υπάρχουν στοιχεία ηθικισμού στην συμπεριφορά τους, αλλά όλα σε ένα ανθρώπινο και καθημερινό επίπεδο, χωρίς υπερβολές. Και γενικά το έργο καταφέρνει να συνδυάζει το μελόδραμα με την κωμωδία, το μπλαζέ και την συγκίνηση, τις δυσάρεστες πλευρές της ζωής με ένα σχετικά αισιόδοξο μήνυμα.

Ως προς τις ερμηνείες, ο Γρηγόρης Βαλτινός καταφέρνει να βγάλει αστείες στιγμές με τον μπλαζέ χαρακτήρα που ερμηνεύει. Κορεσμένος από τον έγγαμο βίο, αλλά συμβιβασμένος με την κατάσταση, είναι ένας ρόλος που ταιριάζει πολύ στον Βαλτινό. Και οι υπόλοιποι ηθοποιοί είναι καλοί στις ερμηνείες τους. Ο Χαϊκάλης στον ρόλο του άντρα που χωρίζει και που διψά για την απόλαυση, κάνει ενδιαφέρον κοντράστ με τον πιο μοραλιστή Βαλτινό. Και η Ρένια Λουιζίδου δίνει μια αρκετά ζεστή ερμηνεία, ενώ η Μπέσυ Μάλφα αναδεικνύει με αρκετή πειστικότητα και χωρίς υπερβολές την τρέλα του δικού της χαρακτήρα.

Η δυσκολία στο έργο είναι πως οι πρωταγωνιστές του θεατρικού έργου είναι σαραντάρηδες μετά από 2 περίπου δεκαετίες έγγαμης ζωής. Οι πρωταγωνιστές του έργου στην παράσταση είναι αρκετά μεγαλύτεροι. Αυτό, βέβαια, τους φέρνει πιο κοντά στις ελληνικές συνήθειες, όπου οι άνθρωποι παντρεύονται κάπως πιο αργά, άρα και πιο αργά έρχονται σε μια κρίση σαν αυτή που περιγράφει το έργο. Αλλά δημιουργείται κάποιο πρόβλημα πειστικότητας στην σκηνή που καλούνται να ερμηνεύσουν τους εικοσάρηδες, όταν πρωτογνωρίζονται.

Το εικαστικό κομμάτι, η σκηνογραφία, τα κοστούμια είναι σε ικανοποιητικό επίπεδο και τονίζουν τον ρεαλιιστικό χαρακτήρα ενός έργου, που αφορά την καθημερινότητα των ανθρώπων . Επίσης, οι μουσικές επιλογές είναι αρκετά προσεγμένες.

Σε γενικές γραμμές, το «Δείπνο με φίλους» είναι μια ευχάριστη κωμωδία με αρκετά μελοδραματικά στοιχεία, που σε διασκεδάζει και σε συγκινεί ταυτόχρονα. Μιλάει με ειλικρίνεια για τις ανθρώπινες σχέσεις και παρουσιάζει με αρκετή ισορροπία τα διαφορετικά συναισθήματα και τις αντιθέσεις μεταξύ των χαρακτήρων, ενώ οι ερμηνείες της παράστασης κινούνται σε καλά επίπεδα.

Γιώργος Σμυρνής 

Παίζεται Τετάρτη: 21.15, Πέμπτη: 19.30, Παρασκευή: 21.15, Σάββατο: 18.15 & 21.15, Κυριακή: 18.15
Στο θέατρο Ιλίσια (Παπαδιαμαντοπούλου 4)- Περισσότερα ΕΔΩ