Δια Χριστόν σαλοί…
Θέατρο μπορεί να προκύψει από τα πάντα. Από μία εικόνα, μία αφήγηση, ένα τυχαίο κι αστείο περιστατικό, ακόμη κι από την ανάγκη να ελαφρυνθεί το κατανυκτικό κλίμα ενός θρησκευτικού τελετουργικού. Τα μυστήρια, είναι θρησκευτικά έργα από την εποχή του Μεσαίωνα, που αντλούν τη θεματολογία τους από τις Γραφές και που προέρχονται από τα λειτουργικά δράματα, με τη διαφορά ότι είναι γραμμένα στην καθομιλουμένη και δεν ψάλλονται, αλλά λέγονται, και διαδραματίζονται έξω από το ναό.Από την Αγγελική Ξυνού
Τα έργα αυτά προκάλεσαν το ενδιαφέρον του Dario Fo, ο οποίος μετά από ενδελεχή έρευνα, τα παρουσίασε προσαρμόζοντάς τα στο Παρόν. Όπως στα μεσαιωνικά χρόνια οι συντεχνίες ανέβαζαν τα μυστήρια στην ύπαιθρο, σε πλατείες και κάρα, ενσωματώνοντας σ’ αυτά την επικαιρότητα, έτσι κι ο Fo ταξίδεψε το Mistero Buffo στην Ευρώπη, τον Καναδά και την Αμερική από το 1969 έως το 1999, σχολιάζοντας την εξουσία του Κράτους και της Εκκλησίας.
Ο Θωμάς Μοσχόπουλος είναι ένας δημιουργός που μας έχει χαρίσει άψογες σκηνοθετικές ερμηνείες, τόσο στις ιστορικές σκηνές του Αμόρε και της Μικρής Πόρτας όσο και αλλού. Χαρακτηριστικό της γραφής του, εκτός από τη διδασκαλία των ηθοποιών, η ευρηματική εικαστική προσέγγισή του, σε όποιο είδος έχει αναμετρηθεί.
Φέτος, παρουσιάζει ξανά το Mistero Buffo.Ο ίδιος ο Fo παρουσίασε το Κωμικό Μυστήριο σε χώρους απρόσμενους για τη θεατρική πράξη, αντισυμβατικούς κι απ’ όσα μαρτυρούν τα ντοκουμέντα κι οι κριτικοί απολογισμοί, η υποκριτική του δεινότητα, χωρίς την αρωγή σκηνογραφίας και φωτισμών, έφτασε σε πολύ υψηλά επίπεδα. Ο Μοσχόπουλος τήρησε όλους τους «νόμους» που θέσπισε ο συγγραφέας για το έργο, εκτός από έναν.
Ο καθένας ερμηνεύει από μία αυτοτελή σκηνή με το δικό του ιδίωμα. Αυτοσαρκάζεται και σαρκάζει, αφηγείται και αναπαριστά. Ενσαρκώνει. Ο ηθοποιός γίνεται μια μαγική κάψουλα που περιέχει όλα τα πρόσωπα που συστήνουν το δράμα, και για το κάθε πρόσωπο, ανασύρει από κάπου μέσα του πολύ βαθιά, έναν ιδανικό ηθοποιό που υποδύεται τον ρόλο. Επιστρατεύει όλους τους κλόουν και τους παλιάτσους που έχει μέσα του και που θαυμάζει.
Η επιτυχία της σκηνοθεσίας του Μοσχόπουλου, έγκειται ακριβώς σε αυτή τη γνώση: Το Mistero Buffo, είναι κείμενο-χορογραφία για τον ηθοποιό και τους άπειρους ηθοποιούς μέσα του. Ενώπιον του κοινού, μόνος του, επινοεί τον θίασο που θέλει να τον συνοδεύσει και κάνει τη διανομή. Οι γραμμές των σωμάτων, οι μάσκες των εκφράσεων, οι αναφορές που κουβαλά ο κάθε ερμηνευτής, φωτίζουν, επενδύουν, ενορχηστρώνουν μία παράσταση προσφορά, όπως η ανακούφιση που ακολουθεί τη μετάληψη, αλλά κυρίως, την προσευχή.
Jocker, Arlecchino, Fool, Clown, Giullare, Τρελλός.
Γελάστε, κλάψτε. Τούτο εστί το σώμα του Ηθοποιού.
Το Mistero Buffo παίζεται στο θέατρο Θησείον κάθε Τρίτη 21.00, Τετάρτη 21.00, Σάββατο 21:30, Κυριακή 19.00 έως 13/11.
Μετά Τρίτη 21.00, Τετάρτη 21.00, Σάββατο 19.00, Κυριακή 19.00.
