Το Τέταρτο Κουδούνι: Η Βασίλισσα της Βραδιάς
Έλεος! Όχι άλλες λάιφ στάιλ φωτογραφίες απ’ τα κρατικά Θέατρα _ Εθνικό και ΚουΘουΒουΕ. Όχι άλλες! Έλεος!Ειδικά απ’ το ΚουΘουΒουΕ, βομβαρδισμός: δεκάδες οι φωτογραφίες του «κοινωνικού» ρεπορτάζ που ‘ρχονται απ’ τις πρεμιέρες. Μ’ όλους αυτούς τους _ συχνά αμφιλεγόμενους… _ καλεσμένους _ πολιτικούς, επιχειρηματίες, καλλιτέχνες…Γράφει ο Γιώργος Δ.Κ. Σαρηγιάννης
Και _ βασικά _ όχι άλλη κυρία Μένη Λυσαρίδου _ πρόεδρος του Δ. Σ. του ΚΘΒΕ _, όχι-άλλη-κυρία-Μένη-Λυσαρίδου!Μπρεχτ ανέβασαν _ τον «Αρτούρο Ούι» _, είκοσι δυο φωτογραφίες με κοσμικότητες (τέλος πάντων, ο Θεός να τις κάνει, μην ανοίξω περισσότερο το στόμα μου…) έστειλαν, σε τέσσερις είναι ο πρόεδρος της Δημοκρατίας που παρέστη, σε έξι ο σκηνοθέτης της παράστασης Νίκος Χαραλάμπους, σε εννιά ο καλλιτεχνικός διευθυντής Γιάννης Βούρος _ που, εν πάση περιπτώσει, εκείνος είναι που ‘χει την καλλιτεχνική διεύθυνση _, σε έντεκα, παρακαλώ, η κ. Λυσαρίδου (αριστερά στη φωτογραφία, στο βάθος ο Κώστας Πρέκας σε αφίσα απ’ «Τα σύνορα της προδοσίας»!) _ που ως πρόεδρο του Δ.Σ., ε, ξέρουμε πόσες και ποιες αρμοδιότητες και πόσο αποφασιστικές τής δίνει ο νόμος για τα κρατικά Θέατρα… Η Βασίλισσα της Βραδιάς!
Χρόνια ήταν η Αρβελέρ πρόεδρος τους Δ.Σ. του Εθνικού, σε πόσες φωτογραφίες «κοινωνικού» ρεπορτάζ την είδατε; Και είναι η Αρβελέρ, καθηγήτρια πανεπιστημίου και πρώην πρύτανης στην Σορβόνη. Όχι πρώην υπεύθυνη πολιτικού σχεδιασμού της Νέας Δημοκρατίας και της προεκλογικής εκστρατείας του αλήστου μνήμης Παναγιώτη Ψωμιάδη. Ε, μα πια!
Αύριο που τον κάλεσαν κι έρχεται ο Ρεμί ντε Βος, συγγραφέας του «Débrayage» το οποίο επίσης παίζεται στο ΚουΘουΒουΕ, άντε πάλι η κυρία Λυσαρίδου να συμπρωταγωνιστεί στις φωτό. Θυμηθείτε με.
Έστειλε κι η Λυρική φωτογραφίες απ’ τη φετινή εναρκτήρια πρεμιέρα της «Σταχτοπούτας». Τέσσερις, όλες κι όλες, δυο παράστασης και δυο απ’ τον χαιρετισμό στο τέλος της παράστασης. Όχι αυτό το λάιφ στάιλ σούργελο του ΚουθουΒουΕ. Όχι η ξεφτίλα «παρέστησαν ο κύριος και η κυρία Φούφουτου». Λίγη αξιοπρέπεια δεν βλάπτει. Ας αφήσουνε τις φωτογραφίες αυτές για τις «επίσημες» των θεάτρων της πιάτσας.
Και δεν είναι η πρώτη φορά που το εντοπίζω το σύμπτωμα. Μου ‘χει πλέον δημιουργηθεί η εντύπωση πως οι πρεμιέρες στο ΚουΘουΒουΕ γίνονται αποκλειστικά για να μας στέλνουν φωτογραφίες της κ. Λυσαρίδου. Αφήστε τις συνεντεύξεις Τύπου, και τις υποδοχές πατριαρχών, και τις ανακοινώσεις τουριστικών γραφείων ότι δρομολογούν λεωφορεία για τους Λαζαριστές, και…, και… : η κυρία Λυσαρίδου εκεί! Οποία δίψα για δημοσιότητα!
****
****
Απ’ τους πιο πολυπράγμονες του θεάτρου μας αυτή τη στιγμή, ο Ακύλλας ο Καραζήσης _ ο καλός και ηθοποιός αλλά και, όπως έχει αποδειχθεί, σκηνοθέτης: Έζρα Μάνον στην επερχόμενη σε λίγες μέρες στην Κεντρική Σκηνή του Εθνικού επανάληψη του έργου του Ο’ Νιλ «Το πένθος ταιριάζει στην Ηλέκτρα» σε σκηνοθεσία Γιάννη Χουβαρδά, Φάουστ στο ομώνυμο έργο του Γκέτε με σκηνοθέτη τον Μιχαήλ Μαρμαρινό στην Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών του Ιδρύματος Ωνάση τον Ιανουάριο αλλά και στη διανομή του «Blasted –Ερείπια» της Σάρα Κάιν που θα κάνει ο Δημήτρης Τάρλοου στο «Πορεία» τον Μάρτιο κι ενώ στο «Bios» παίζεται ακόμα η παράσταση που ετοίμασε την περασμένη σεζόν με τους τελειόφοιτους μαθητές του στη δραματική σχολή του Εθνικού ως διπλωματική τους εργασία πάνω στην «Πενθεσίλεια» του Κλάιστ, ο Ακύλλας Καραζήσης ανεβάζει από αύριο στο θέατρο «Βασιλάκου» και την παράσταση «Ακυβέρνητη πολιτεία / Σκίτσα της Αθήνας».
Πρόκειται για την πρώτη παράσταση στη σειρά του αφιερώματος στην Αθήνα που οργανώνει τον Νοέμβριο ο Θεατρικός Οργανισμός «Ακροπόλ». Κι είναι μια σύνθεση _ μεταξύ «ντοκιμαντέρ και jam session» _ με πρώτη ύλη της τις «Μέρες» του Σεφέρη, αποσπάσματα από βιβλία του Θανάση Βαλτινού και του Νίκου Γαβριήλ Πεντζίκη, φράσεις του Χρήστου Βακαλόπουλου, θραύσματα απ’ τα ημερολόγια του αρχιτέκτονα Άρη Κωνσταντινίδη, ποιήματα του Σίμου του Υπαρξιστή, στίχους του Δημήτρη Πουλικάκου… Κι αυτά όχι από ηθοποιούς αλλά από δέκα επί σκηνής αθηναίους πολίτες με, επίσης επί σκηνής, τον Λόλεκ να δημιουργεί ζωντανά το soundtrack της παράστασης και τον ίδιο τον Ακύλλα Καραζήση που υπογράφει και την επιλογή των κειμένων _ να συντονίζει το όλο σκηνικό δρώμενο.
****
Αχού… «Cirque du Soleil», «Cirque du Soleil», και ξανά «Cirque du Soleil», και μανά «Cirque du Soleil»… Μωρέ, καλό _ το καλύτερο _, χρυσό μπορεί να ‘ναι, αλλά, ε, δεν την αντέχω πια αυτή την πλύση εγκεφάλου. Που μέχρι στις καθαρίστριες του συγκροτήματος έχουν κάνει συνέντευξη. Και να οι Έλληνες του «Cirque», και να πόσοι τόνοι είναι το σκηνικό, και να τι ύψος και τι πλάτος η μεταλλική πλάτη του, και να τα τρία στρέμματα της σκηνής, και να τα 83.876 _ ή κάτι τέτοιο _ κοστούμια, και να πόσα μέτρα υφάσματος έχουν χρησιμοποιηθεί για την κατασκευή τους, και να πόσα ζευγάρια παπούτσια βάφουν, λέει, στο χέρι κάθε μέρα, και να πόσες χιλιάδες προφυλακτικά έχουν χρησιμοποιήσει στην περιοδεία οι καλλιτέχνες (όχι, αυτό το τελευταίο δεν το ‘χουν γράψει _ ακόμα… _, δικό μου είναι)… Κι όλα αυτά για δεύτερη, κατά συνέχεια, χρονιά που μας έρχεται το συγκρότημα. Λυπηθείτε μας, δηλαδή. Φτάνει, πήξαμε, δε θέλω να πάω, τα ‘δα όλα και τα ‘μαθα όλα περί «Cirque du Soleil». Χωρίς να το δω. Μόνο για τις τιμές των εισιτηρίων δε λένε πολλά _ ή , μάλλον, τίποτα δε λένε…: 120, ναι, εκατόν είκοσι ευρώ _ το ακριβό! Έως και 35, ναι, τριάντα πέντε το φτηνότερο! Που πα’, ρε Καραμήτρο;
****
«Υποδύεται έναν από τους δυσκολότερους ρόλους στην καριέρα της. Κι όμως… Η Γιούλη Ζήκου, που πρωταγωνιστεί στη θεατρική παράσταση «Γιαννούλης Χαλεπάς – Η κοιμωμένη μου», […] πατά γερά στα πόδια της.
Ερώτηση: Έχουν γραφτεί πολλά θετικά και επαινετικά σχόλια για την ερμηνεία σας στην παράσταση “Γιαννούλης Χαλεπάς – Η κοιμωμένη μου”. Πώς νιώθετε για αυτό;
«Πάντα τα επαινετικά λόγια είναι η ανταμοιβή του καλλιτέχνη. Μου γεμίζουν την ψυχή! Νιώθω μια πληρότητα! Μια δικαίωση! Όμως οι υπερβολές που γράφτηκαν, του τύπου ότι είμαι η συνέχεια της Παπαδάκη, της Παξινού και της Λαμπέτη δεν με άγγιξαν. Και δεν το λέω από ταπεινότητα αλλά από πλήρη επίγνωση του δρόμου ή μάλλον της ανηφόρας που έχω μπροστά μου για να συναντήσω αυτές τις ιέρειες του θεάτρου». Ποιος τα ‘πε αυτά; Η Γιούλη Ζήκου. Η οποία πρωταγωνιστεί στην ανωτέρω παράσταση που παίχτηκε _ και παίζεται και φέτος, σε σκηνοθεσία Γιάννη Μόρτζου _ στην Αθήνα και το καλοκαίρι σε περιοδεία. Και τα ‘πε το καλοκαίρι _ τώρα έπεσε η συνέντευξη στα χέρια μου _ απαντώντας σε ερώτηση συντάκτριας της εφημερίδας «Πατρίς» του Ηρακλείου που της έκανε συνέντευξη κι η οποία τονίζει πως «οι κριτικοί του θεάτρου έχουν μιλήσει με τα επαινετικότερα λόγια για την πορεία και την ερμηνεία της». Δεν αναφέρονται οι συγκεκριμένοι κριτικοί αλλά τι σημασία έχει; Σημασία έχει η ανηφόρα η μεγάλη.
****
Τι μπορεί να φέρει, όμως, η κρίση στον Τύπο… Ακόμα και να δεις «Το Βήμα της Κυριακής» να μοιράζει τι; «Τα αετόπουλα», το αναγνωστικό για το Δημοτικό της «Κυβέρνησης του Βουνού».
Όλος ο κόσμος, μια σκηνή…
Περισσότερα κείμενα του Γιώργου Δ.Κ. Σαρηγιάννη, στο προσωπικό του blog, “Το Τέταρτο Κουδούνι“
