Χάρης Χιώτης: Οι “Αλεπούδες” είναι η ελληνική πραγματικότητα στην κλίμακα ενός θεατρικού έργου
Παρά την οικονομική κρίση, που επηρεάζει και την υποκριτική, οι νεαροί ηθοποιοί δεν το βάζουν κάτω. Ένας από αυτούς είναι κι ο Χάρης Χιώτης. Ο ταλαντούχος ηθοποιός σπούδασε θεατρολογία στο Ναύπλιο και έχει κάνει τα πρώτα του βήματα στο θέατρο. Αυτή την περίοδο πρωταγωνιστεί στην παράσταση “Αλεπούδες”, που ανεβαίνει στο θέατρο Επί Κολωνώ, σε σκηνοθεσία της Ελένης Σκότη. Συνέντευξη στον Γιώργο Σμυρνή
Οι “Αλεπούδες” είναι ένα έργο με έντονα πολιτικά μηνύματα, που αναφέρεται κυρίως στους κατασκευασμένους εχθρούς, αλλά κι ένα ολοκληρωτικό καθεστώς, που ελέγχει τους πολίτες του, όπως την Ελλάδα σήμερα ελέγχουν οι δανειστές.
Με αφορμή αυτήν την παράσταση, ο Χάρης Χιώτης μας έδωσε συνέντευξη. Σε αυτήν μας μιλάει για τα πολιτικά μηνύματα της παράστασης, για την κατάσταση που βιώνει ένας νέος σήμερα και πολλά άλλα ενδιαφέροντα πράγματα.
-Ποια είναι τα πολιτικά μηνύματα της παράστασης «Αλεπούδες»;
Οι Αλεπούδες είναι ένα έργο της αγγλίδας Ντων Κινγκ με καθαρά τα πολιτικά του μηνύματα. Είναι ξεκάθαρη η πλευρά της εξουσίας και του εξουσιαζόμενου. Ο τίτλος του έργου είναι Foxfinder (Aνιχτευτής αλεπούδων ή Αλεπουδοκυνηγός). Η αλεπού σηματοδοτεί το γενικότερο κακό. Οτιδήποτε σε κάνει να λοξοδρομείς από τον αρχικό και απώτερο στόχο σου και σε αποπροσανατολίζει από το σκοπό σου.
Η παράσταση αφορά στη ζωή των αγροτών στην ύπαιθρο. Πρωταγωνιστεί ένα ζευγάρι. Ο Σαμουήλ κι η Ιουδίθ , των οποίων η αγροτική παραγωγή έχει αποκλίνει από τους στόχους του κράτους. Στη μονάδα τους στέλνεται ένας ειδικός (ο Foxfinder) για να ελέγξει την αποδοτικότητα τους και αν η μείωση της παραγωγής τους οφείλεται στην ύπαρξη αλεπούδων.
Τα πολιτικά μηνύματα του έργου έχουν να κάνουν και με το παρόν της χώρας μας. Διάφοροι απεσταλμένοι μας επισκέπτονται για να ελέγξουν τις οικονομικές επιδόσεις του κράτους. Είναι η ελληνική πραγματικότητα στην κλίμακα ενός θεατρικού έργου.
–Ο Αλεπουδοκυνηγός έχει παρόμοια χαρακτηριστικά με τους Τροϊκανούς;
Θα μπορούσαμε να πούμε ότι έχουν κοινά στοιχεία. O Foxfinder είναι ένα άτομο το οποίο από πολύ μικρή ηλικία έχουν πάρει από την οικογένεια του για να τον μεγαλώσουν μέσα σε ένα ειδικό ινστιτούτο. Τον ανέλαβαν οι ειδικοί του κράτους και τον γαλούχησαν με συγκεκριμένα πιστεύω, έτσι ώστε οι ορίζοντές του να είναι πολύ περιορισμένοι. Όταν από παιδί εφαρμόζεις συγκεκριμένες θεωρίες γίνονται ο χαρακτήρας σου, και τότε πολύ δύσκολα αλλάζουν. Όντας λοιπόν ένας απεσταλμένος του κράτους, που ελέγχει τις επιδόσεις μιας αγροτικής οικογένειας, κάνει ακριβώς το ίδιο με αυτό που κάνουν οι απεσταλμένοι της Τρόικα στην Ελλάδα.
-Οι «Αλεπούδες» τι ρόλο παίζουν στο έργο;
Οι Αλεπούδες είναι ένας κατασκευασμένος εχθρός. Σύμφωνα με την κρατική προπαγάνδα αποτελούν την αιτία για κάθε κακό. Αυτό είναι και το κύριο θέμα του έργου. Οι κατασκευασμένοι εχθροί και το πώς θα τους αντιμετωπίσουμε πριν καταστρέψουν την καθημερινότητά μας.
-Γεννηθήκατε στην Αθήνα, αλλά σπουδάσατε θέατρο στο Ναύπλιο. Γιατί προτιμήσατε αυτή τη σχολή;
Σπούδασα στο Ναύπλιο στην Σχολή Καλών Τεχνών στο Τμήμα της Θεατρολογίας. Το καλό με την συγκεκριμένη σχολή είναι ότι σου δίνει την δυνατότητα να κάνεις μαθήματα, μετά τα δύο πρώτα έτη, πάνω στην κατεύθυνση που επιλέγεις. Εγώ επέλεξα σκηνοθεσία και υποκριτική όπου όλα τα μαθήματα γίνονται αποκλειστικά σε πρακτικό επίπεδο.
Είναι μία σχολή στην οποία έμαθα πάρα πολλά κι είχα την τύχη να έχω πολύ καλούς καθηγητές. Γενικά είναι μία περίοδος που αναπολώ συχνά.
-Μπορεί ένας ηθοποιός να ζήσει στο Ναύπλιο (όπου σπουδάσατε) από την υποκριτική;
Όχι. Τα χρόνια που ήμουν στο Ναύπλιο , υπήρχε το ΔΗΘΕΝΑ (Δημοτικό Θέατρο Ναυπλίου), το οποίο δεν μπορούσε να αποφέρει τα προς το ζην στους ηθοποιούς, που συμμετείχαν. Κατά τη γνώμη μου, η Αθήνα αποτελεί το κέντρο των εξελίξεων στα περισσότερα πράγματα όπως και στο θέατρο.
-Πως επηρεάζει η οικονομική κρίση έναν νέο ηθοποιό;
Το επάγγελμα του ηθοποιού είναι ένα επάγγελμα που βρίσκεται μόνιμα σε κρίση. Εκ των πραγμάτων κάθε σεζόν βρισκόμαστε σε αναζήτηση εργασίας. Τη συγκεκριμένη περίοδο όμως περνάει κρίση ολόκληρη η χώρα οπότε είναι και για μας ακόμα πιο δύσκολα.
-Αν τώρα αποφασίζατε τον επαγγελματικό σας προσανατολισμό, θα γινόσασταν πάλι ηθοποιός;
Ναι. Θα ακολουθούσα τον ίδιο δρόμο. Πολλοί άνθρωποι κάνουν δύο και τρία επαγγέλματα για να καταφέρουν να βιοποριστούν. Από εκεί και πέρα έχει σημασία να κάνεις αυτό που σε εκφράζει, γιατί διαφορετικά δεν θα νιώθεις ο ίδιος καλά.
-Έχετε κάνει σπουδές και πάνω στην τεχνική Μαρσέλ Μαρσώ. Μπορείτε να μας μιλήσετε γι’ αυτό;
Δεν έχω κάποια ειδίκευση πάνω στην συγκεκριμένη τεχνική οπότε εκ των πραγμάτων δεν έχω και πολλά να σας πω. Παρακολούθησα έναν κύκλο σεμιναριακών μαθημάτων, που βασίζεται στην μιμική. Είναι πολύ δύσκολο, θέλει πολύ συγκέντρωση, ακρίβεια και μελέτη. Με έχει βοηθήσει στις παραστάσεις. Οτιδήποτε μαθαίνεις, σε βοηθάει, γιατί ελευθερώνεσαι.
-Είχατε συνεργαστεί ως βοηθός σκηνοθέτη με τον Γιώργο Κιμούλη στην παράσταση «Η συνέντευξη». Πώς ήταν αυτή η συνεργασία;
Ο Γιώργος Κιμούλης είναι ένας εξαιρετικός συνεργάτης. Κινείται σε ένα άλλο επίπεδο επαγγελματισμού, αλλά και σαν άνθρωπος λειτουργεί με τον ίδιο τρόπο. Ήταν και είναι μεγάλο σχολείο για μένα. Του οφείλω πάρα πολλά. Είναι για μένα Δάσκαλος.
-Ποια είναι τα επόμενα σχέδια σας;
Με την ομάδα μας, τους Repente, ετοιμάζουμε μια μουσικοθεατρική παράσταση. Αλλά είναι νωρίς να μιλήσω γι’ αυτό, καθώς δεν έχουν οριστικοποιηθεί ακόμα κάποια πράγματα.