Retro Movies & TV 1: Έγκλημα στο Γκόσφορντ Παρκ
Το αστυνομικό είδος είναι από τα πιο αγαπημένα είδη όχι μόνο της λογοτεχνίας, αλλά και του σινεμά. Πολλές από τις ταινίες αστυνομικού μυστηρίου, που βγαίνουν, είναι και ταινίες εποχής. Ο λόγος είναι απλός: οι σημαντικότεροι ήρωες των αστυνομικών μυθιστορημάτων, όπως ο Σέρλοκ Χολμς και ο Ηρακλής Πουαρό, κάνουν την εμφάνισή τους στα τέλη του 19ου και τις αρχές του 20ου αιώνα. Έτσι η ατμόσφαιρα εκείνης της εποχής έχει καταφέρει να περιβάλλει ένα μεγάλο μέρος των ταινιών αυτού του είδους.
Για παράδειγμα το «Έγκλημα στο Γκόσφορντ Παρκ», αν και δεν έχει έναν από τους παραπάνω ιδιοφυείς ντετέκτιβ για πρωταγωνιστή, εκτός από αστυνομικό έργο, είναι καθαρά μια ταινία εποχής. Εκτυλίσσεται το 1932 αιώνα και αναφέρεται στον μυστηριώδη κόσμο της βρετανικής υψηλής κοινωνίας εκείνης της περιόδου.
Το έργο διαδραματίζεται σε μια κοντινή ιστορική περίοδο με την πολύ επιτυχημένη σειρά, “Ο Πύργος του Ντάουντον” (Downton Abbey), που επιστρέφει στην μικρή οθόνη τον Νοέμβριο από το OTE TV. Κι ίσως αυτό δεν είναι τυχαίο, γιατί ταινία και σειρά μοιράζονται τον ίδιο σεναριογράφο. Ο Τζούλιαν Φέλοουζ, έχει γράψει το σενάριο τόσο για το «Έγκλημα στο Γκόσφορντ Παρκ», όσο και “Ο Πύργος του Ντάουντον”. Μάλιστα, για το σενάριο της ταινίας κέρδισε και το Όσκαρ Καλύτερου Πρωτότυπου Σεναρίου, του μοναδικού αγαλματιδίου που κέρδισε η ταινία με τις επτά υποψηφιότητες.
Το Έγκλημα στο Γκόσφορντ Παρκ είναι για μια αμερικανική/βρετανική δραματική κωμωδία μυστηρίου παραγωγής 2001, την οποία σκηνοθέτησε ο Ρόμπερτ Όλτμαν, ο οποίος είχε και την ιδέα για το σενάριο.
Πρωταγωνιστούν μεγάλα ονόματα της υποκριτικής, όπως οι Μάγκι Σμιθ (Ο Πύργος του Ντάουντον) , Έλεν Μίρεν (Η Βασίλισσα) , Κλάιβ Όουεν (Sin City), Ράιαν Φιλίπε (Cruel Intentions), Κριστίν Σκοτ Τόμας (Ο Άγγλος Ασθενής), Έμιλι Γουάτσον (Δαμάζοντας τα Κύματα) και άλλοι.
Το έργο ενώνει δύο κόσμους. Τον κόσμο της ελίτ και τον παράλληλο κόσμο των υπηρετών, τον ταπεινό και καταφρονεμένο, ξεχασμένο από τόσα άλλα έργα με θέμα την υψηλή κοινωνία, αλλά πάντα υπαρκτό. Γιατί, όπως μας λέει η ταινία, όπου υπάρχουν αριστοκράτες, υπάρχουν κι οι υπηρέτες τους. Κι οι υπηρέτες ξέρουν πολύ περισσότερα, από όσα νομίζει κανείς.
Η ιστορία αφηγείται ένα πάρτι, στο οποίο παρευρίσκονται πλούσιοι Βρετανοί, ένας Αμερικανός και οι υπηρέτες τους, στην Αγγλική εξοχική κατοικία Γκόσφορντ Παρκ. Μετά το δείπνο γίνεται ένας φόνος και η ταινία παρουσιάζει την έρευνα που ακολουθεί, παρουσιάζοντας τις προοπτικές τόσο των υπηρετών όσο και των καλεσμένων. Μάλιστα, είναι η οπτική των υπηρετών αυτή που δίνει στην αφήγηση τον κύριο όγκο των πληροφοριών. Άλλωστε, οι υπηρέτες κυκλοφορούν αθόρυβα μέσα στα άδυτα του κόσμου των αριστοκρατών, για να προσφέρουν τις «ταπεινές τους υπηρεσίες» και βλέπουν πράγματα, που πολλοί αριστοκράτες θα ήθελαν να κρατήσουν μυστικά.
Το ενδιαφέρον με την συγκεκριμένη ταινία, πέρα από την υψηλή ποιότητα των ερμηνειών και το κλασάτο πνεύμα της εποχής, που περιγράφει, είναι ότι ξεφεύγει αρκετά από το ύφος του κλασικού αστυνομικού έργου. Ενώ, αναζητείται ένας δολοφόνος, τελικά το φινάλε είναι εξαιρετικά αινιγματικό. Και το βάρος δεν πέφτει στην ανακάλυψη του φονιά, αλλά στις σχέσεις μεταξύ των χαρακτήρων και στις ταξικές διαφορές, που περιγράφονται ανάγλυφα τόσο από την μαεστρική κινηματογράφηση του Όλτμαν, όσο και από την έξυπνη πένα του σεναριογράφου Τζούλιαν Φέλοουζ.
ΚΡΙΤΙΚΕΣ ΚΑΙ ΒΡΑΒΕΙΑ
Η ανάπτυξη για την ταινία ξεκίνησε το 1999, όταν ο Μπομπ Μπάλαμπαν προσέγγισε τον Όλτμαν και του ζήτησε να κάνουν μαζί μια ταινία. Ο Όλτμαν πρότεινε μια ταινία whodunnit (“ποιος το’ κανε”, δηλαδή ποιος είναι ο δολοφόνος). Ζήτησε από τον Φέλοουζ να γράψει το σενάριο. Η ταινία ξεκίνησε παραγωγή το Μάρτιο του 2001 με προϋπολογισμό 19,8 εκατομμύρια δολάρια. Απέφερε τελικά πολύ περισσότερα.
Η πρεμιέρα της ταινίας Έγκλημα στο Γκόσφορντ Παρκ πραγματοποιήθηκε στο Κινηματογραφικό Φεστιβάλ του Λονδίνου στις 7 Νοεμβρίου 2001. Κυκλοφόρησε στους κινηματογράφους των Ηνωμένων Πολιτειών σε περιορισμένο κύκλωμα αιθουσών στις 26 Δεκεμβρίου 2001 και σε ευρύτερη διανομή στις 4 Ιανουαρίου 2002. Αν και με τόσο αγγλικό θέμα, η ταινία κυκλοφόρησε αργότερα στο Ηνωμένο Βασίλειο – την 1η Φεβρουαρίου 2002.
Οι κριτικοί το λάτρεψαν. O Ρότζερ Έμπερτ έδωσε την μέγιστη βαθμολογία του των 4 αστεριών στην ταινία, περιγράφοντας την υπόθεση ως «διασκεδαστικό και θρασύ επίτευγμα, το οποίο αξίζει να συγκριθεί με τις καλύτερες ταινίες» του Ρόμπερτ Όλτμαν. Μάλιστα, ο Έμπερτ τόνισε ότι η ταινία έχει ένα ιδιαίτερο χαρακτηριστικό των ταινιών του σκηνοθέτη. Ότι δίνουν μεγαλύτερη έμφαση στους χαρακτήρες από ό,τι στην πλοκή. Ο Τζόναθαν Ρόζενμπάουμ του Chicago Reader χαρακτήρισε την ταινία αριστούργημα.
Επίσης, η ταινία κινήθηκε ικανοποιητικά και στο box office αποφέροντας 87,7 εκατομμύρια δολάρια παγκοσμίως. Το μεγαλύτερο αβαντάζ της, πάντως, ήταν ότι επρόκειτο για ταινία βραβείων. Έλαβε επτά υποψηφιότητες για Όσκαρ, μεταξύ των οποίων Καλύτερης Ταινίας, Σκηνοθεσίας και Β’ Γυναικείου Ρόλου για τις ερμηνείες των Σμιθ και Μίρεν. Κέρδισε- όπως είπαμε παραπάνω- μόνο το Όσκαρ Πρωτότυπου Σεναρίου, χάρη στον Τζούλιαν Φέλοουζ.
Επίσης, έλαβε εννέα υποψηφιότητες για τα αγγλικά βραβεία BAFTA, κερδίζοντας σε δύο κατηγορίες -καλύτερης ταινίας και καλύτερων κουστουμιών, της Τζένι Μπίβαν. Συνολικά, η ταινία προτάθηκε για 61 διαφορετικά βραβεία και κέρδισε τα 25 από αυτά.
-Είστε λάτρης των ταινιών και των σειρών εποχής; Τότε Ραντεβού με τον Πύργο του Ντάουντον… αποκλειστικά σε HD στον OTE TV! Απολαύστε τους τρίτους πρώτους κύκλους ξεκινώντας από την Πέμπτη 21 Νοεμβρίου και σε αποκλειστικότητα τον 4ο κύκλο της σειράς τον Δεκέμβριο.
Διαβάστε περισσότερα για την δημοφιλή σειρά “Πυργος του Ντάουντον” στο OTE-TV