I love myself(ie)
H Οξφόρδη απεφάνθη: η λέξη της χρονιάς είναι το ‘selfie’. Αλίμονο! Ακόμη και οι Οξφορδιανοί γοητεύθηκαν από τα εκατομμύρια duck-faces και τα ηδυπαθή βλέμματα που στολίζουν αντίστοιχα προφίλ στα social media.Από τη Βασιλική Κοτζιά
Το selfie ορίζεται πλέον στο online λεξικό της Οξφόρδης, ως «η αυτο-φωτογραφία που βγάζει κάποιος, συνήθως με χρήση smartphone ή webcam, και αναρτάται σε ιστοσελίδα κοινωνικής δικτύωσης». Οι συντάκτες του λεξικού υποστηρίζουν ότι η προέλευση του όρου είναι αυστραλιανή. Όπως αναφέρουν σχετικά δημοσιεύματα, η πρώτη φορά που καταγράφηκε η λέξη ήταν το 2002 σε ένα διαδικτυακό chat room. Ο «φωτογράφος» είχε απαθανατίσει τον εαυτό του μετά από μία θεαματική πτώση υπό την επήρεια αλκόολ. Περιέγραφε το πώς «έσκασε στο έδαφος με τα μούτρα» και πώς απέκτησε ένα περήφανο σκίσιμο στο κάτω χείλος και έπειτα ζητούσε συγγνώμη για την κακή ποιότητα της φωτογραφίας εξηγώντας ότι «ήταν selfie».
Η επικράτηση του ‘selfie’ έναντι των υπολοίπων δημοφιλών νεολογισμών που έφθασαν στην τελική κρίση, ήταν μάλλον εύκολη, καθώς τους τελευταίους δώδεκα μήνες η χρήση του όρου αυξήθηκε κατά… 17.000% σε σχέση με το προηγούμενο έτος.
Οι πηγές που μεταδίδουν την είδηση δεν αναφέρουν κατά πόσο αυξήθηκαν τα ίδια τα selfies στα απανταχού social media. Κατά πόσο ενισχύθηκε δηλαδή αυτή η παράξενη και συνάμα ενδιαφέρουσα ανάγκη των ανθρώπων να φωτογραφίζουν τον εαυτό τους και να τον θέτουν προς κρίση ενώπιον φίλων, λιγότερο φίλων και αγνώστων. Γιατί – ας μην γελιόμαστε – αυτό είναι το ζητούμενο: η ανταπόκριση, τα Likes, τα «ενθουσιώδη» emoticons. Και δεν είναι κακό αυτό. Αν το καλοσκεφθείς, στα Social Media όλοι είμαστε λίγο έως πολύ attention seekers. (Για να μην χρησιμοποιήσω τον άλλο, συνώνυμο όρο). Υπό αυτό το πρίσμα, το «αυτο-πορτρέτο» εντάσσεται ωραιότατα στο περιβάλλον και στη φιλοσοφία των ιστοσελίδων κοινωνικής δικτύωσης. Πόσω μάλλον όταν το έχουν αγκαλιάσει με τόση ζέση celebrities όπως η Kim Kardashian!
Ομολογώ, βέβαια, πως πολλές φορές με έχω πιάσει να μειδιώ μπροστά σε ‘selfies‘ που, αν και γειτνιάζουν επικίνδυνα με το γκροτέσκο, συνοδεύονται από σχόλια πλούσια σε υπερβολές και θαυμαστικά. Και αναρωτιέμαι έπειτα τι ήταν αυτό που κινητοποίησε το εκάστοτε άτομο να στηθεί μπροστά στην κάμερα που κρατούσε το ίδιο του το χέρι: να ήταν άραγε ανασφάλεια, επιδειξιομανία, ανάγκη για επιβράβευση και επιβεβαίωση ή μήπως ο απλός ναρκισσισμός που όλοι διαθέτουμε σε ποικίλες δόσεις; Όποια κι αν είναι η απάντηση, ας υποδεχθούμε το ‘selfie’ στο επίσημο λεξιλόγιο της αγγλικής και ας το δεχθούμε ως ένα από τα
σημεία των καιρών. Τα σημεία και τα – φωτογραφικά – τέρατα.
