Wolfgang Amadeus Mozart:
Ο Μότσαρτ ολοκλήρωσε τη Συμφωνία σε ντο μείζονα, αρ 41, στις 10 Αυγούστου 1788. Το έργο, που έμεινε γνωστό με την επωνυμία «του Διός», χαρακτηρίστηκε από τον Sir George Grove ως το σημαντικότερο συμφωνικό έργο πριν από τη Γαλλική Επανάσταση. Πρόκειται για την τελευταία συμφωνία του συνθέτη και είναι πολύ πιθανό να μην παίχτηκε ποτέ όσο ο Μότσαρτ ήταν στη ζωή. Η Συμφωνία «του Διός» είναι ένα από τα πιο λαμπερά και αισιόδοξα έργα του συνθέτη, με μια ιδιαίτερα «εορταστική» διάθεση. Πίσω όμως από τον ανέφελο και χαρούμενο χαρακτήρα κρύβεται μια τέχνη άνευ προηγουμένου και μια τεχνική δοσμένη από τον Θεό.
H Λειτουργία σε ντο ελάσσονα παρέμεινε για άγνωστους λόγους ημιτελής. Έχουν γίνει κατά καιρούς διάφορες προσπάθειες για τη συμπλήρωση των μερών που λείπουν. Για την παρουσίασή της στη Στέγη, η Καμεράτα θα παρουσιάσει μόνο τα μέρη που συνέθεσε ο ίδιος ο Μότσαρτ, χωρίς καμία περαιτέρω προσθήκη, ακριβώς όπως παρουσιάστηκαν (σύμφωνα με το σωζόμενο υλικό ορχήστρας) στις 26 Οκτωβρίου 1783, στο Ζάλτσμπουργκ.
Τα κλασικά όργανα εποχής της Καμεράτα και ο καλλιτεχνικός διευθυντής της, Γιώργος Πέτρου, με συνεργάτες τη Χορωδία του Δήμου Αθηναίων και ένα επιτελείο κορυφαίων σολίστ, θα μας ταξιδέψουν για άλλη μία φορά στους μαγευτικούς αυθεντικούς ήχους του 18ου αιώνα και θα δώσουν νέα πνοή στην ουράνια μουσική με τις θεϊκές μελωδίες του Μότσαρτ.
Μουσική διεύθυνση: Γιώργος Πέτρου
Χορωδία του Δήμου Αθηναίων
Διεύθυνση χορωδίας: Σταύρος Μπερής
ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ
Συμφωνία αρ. 41, ΚV 551 («του Διός»)
Ι. Allegro vivace
II. Andante cantabila
III. Menuetto: Allegretto
IV. Molto allegro
Σολίστ: Μυρσίνη Μαργαρίτη, σοπράνο
Μαίρη-Έλεν Νέζη, μετζο-σοπράνο
Χρήστος Κεχρής, τενόρος
Πέτρος Μαγουλάς, μπάσος
