Retro Movies &TV 16: Ο Τελευταίος Αυτοκράτορας
Με θέμα έναν άνθρωπο, που συμβόλιζε μια ολόκληρη εποχή, αλλά και την μετάβαση μιας αχανούς χώρας σε ένα τελείως διαφορετικό σύστημα, «Ο Τελευταίος Αυτοκράτορας» του Bernardo Bertolucci είναι μια από τις πιο κλασικές και πολυβραβευμένες ταινίες εποχής στην ιστορία του κινηματογράφου.
Επίσης ήταν η πρώτη ταινία που γυρίστηκε με την άδεια (και την πλήρη συνεργασία) της κομμουνιστικής κυβέρνησης της Κίνας από το 1949.
Η υπόθεση μιλάει για τον Που Γι, τον τελευταίο αυτοκράτορα της Κίνας, που μεγάλωσε ως βασιλιάς από παιδί και πέθανε ζώντας ως απλός κηπουρός στην κομμουνιστική Κίνα.
Αρχές του 20ου αιώνα γεννιέται ο Που Γι στη Ματζουρία της Κίνας. Σε προνηπιακή ηλικία κιόλας η ετοιμοθάνατη Αυτοκράτειρα τον αποσπά από τη μητέρα του και του δίνει τον τίτλο του επόμενου αυτοκράτορα της Κίνας. Έκτοτε ζει εντός των τειχών της Απαγορευμένης Πόλης, εγκλωβισμένος στα πρωτόκολλα και μακριά από τους υπηκόους του, σε μια εποχή που εγκυμονεί πολέμους, επαναστάσεις και κοσμοϊστορικές αλλαγές.
Παρακολουθούμε όλη τη ζωή του τελευταίου αυτοκράτορα της Κίνας από τη γέννηση μέχρι το θάνατό του. Την αυτοκρατορική ζωή του αλλά και την έγκλειστη ζωή του στη φυλακή, όταν το πολιτικό τοπίο άλλαξε άρδην μετά τον Β’ Παγκόσμιο πόλεμο. Ο Που Γι συνεργάστηκε με τους Ιάπωνες κατά την διάρκεια της ιαπωνικής εισβολής στην Κίνα, συνελήφθη από τους Σοβιετικούς. Παραδόθηκε στην Κίνα όταν ο Μάο ανέβηκε στην εξουσία. Πέρασε 10 χρόνια στη φυλακή και τα τελευταία χρόνια της ζωής του, ο νούμερο ένα άνθρωπος, ο αυτοκράτος, ο Θεός επί Γης για τους Κινέζους, τα έζησε ως απλός κηπουρός στην κομμουνιστική πλέον Κίνα.
Η ΠΡΩΤΗ ΔΥΤΙΚΗ ΤΑΙΝΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΙΝΑ ΕΝΤΟΣ ΚΙΝΑΣ ΑΠΟ ΤΟ 1949
Ο Τελευταίος Αυτοκράτορας ήταν η πρώτη δυτική ταινία που έγινε στην Κίνα και για την Κίνα με την πλήρη συνεργασία της κινεζικής κυβέρνησης από το 1949. Όπως λένε άνθρωποι της παραγωγής της ταινίας, η συνεργασία με την κινεζική κυβέρνηση ήταν πιο εύκολη από ότι αυτή με τα Studio. Πάντως η ασφάλεια ήταν τόσο αυστηρή στα γυρίσματα της ταινίας, ώστε, όταν μια μέρα ο πασίγνωστος Peter O Toole ξέχασε το πάσο του, δεν τον άφησαν να μπει στο πλατό.
Ο Bernardo Bertolucci είχε προτείνει δύο σχέδια στην κινεζική κυβέρνηση. Το ένα ήταν φυσικά Ο Τελευταίος Αυτοκράτορας και το δεύτερο το “La Condition Humaine” (Η ανθρώπινη κατάσταση) του André Malraux. Η κινεζική κυβέρνηση προτίμησε το πρώτο πλάνο και δεν έφερε αντιρρήσεις ως προς το περιεχόμενο της ταινίας. Μάλιστα, θεωρούσαν ότι ήταν ένας τρόπος για να βελτιώσουν τη σχέση της Κίνας με την Ιταλία και την Αγγλία.
Στο καστ o John Lone παίζει τον αυτοκράτορα Πουγί στην ενήλικη ζωή του. Τον αυτοκράτορα στα παιδικά και εφηβικά του χρόνια παίζουν άλλοι τρεις ηθοποιοί, ο Richard Vuu όταν είναι 3 ετών, ο Tijger Tsou όταν ήταν 8 και ο Wu Tao όταν ήταν 15. Ο Peter O’Toole παίζει τον Reginald Johnston. Η σκηνοθεσία ήταν του Bernardo Bertolucci, o οποίος συνυπογράφει και το σενάριο μαζί με τον Mark Peploe.
Η παραγωγή εντόπισε αρκετούς ανθρώπους γύρω από τη ζωή του Πουγί, μεταξύ των οποίων και τον διευθυντή φυλακής, όπου κρατήθηκε ο τελευταίος αυτοκράτορας. Όλοι αυτοί είχαν μια ανεπίσημη συζήτηση με τον σκηνοθέτη.
Δεκαεννιά χιλιάδες κομπάρσοι χρησιμοποιήθηκαν στα γυρίσματα. Ανάμεσα σε αυτά και 1.100 σχολιαρόπαιδα, τα οποία χρησιμοποιήθηκαν για να παίξουν τους Κόκκινους Φρουρούς της Πολιτιστικής Επανάστασης (1967). Ο Bertolucci είχε πρόβλημα στο να βγάλει το μίσος που ήθελε από τις εκφράσεις τους, καθώς κανένα από αυτά δεν ήταν εξοικειωμένο με τα πάθη εκείνης της σχεδόν εμφυλιοπολεμικής περιόδου της Κίνας.
Η ταινία είναι ένα στυλιστικό αριστούργημα ως προς την ακρίβεια της αποτύπωσης των συνθηκών ζωής στην «Απαγορευμένη Πόλη» του τελευταίου αυτοκράτορα. Χαρακτηριστικό της δουλειάς που έγινε, είναι ότι ο κομμωτής της ταινίας Giancarlo De Leonardis έφερε στην Κίνα έναν ολόκληρο τόνο από ανθρώπινο μαλλί για να φτιάξει τις περούκες που χρειαζόταν.
Ο ΘΡΙΑΜΒΟΣ ΤΩΝ ΟΣΚΑΡ
Ο Τελευταίος Αυτοκράτορας δεν πήγαινε καλά στο Box Office, μέχρι που οι υποψηφιότητες της για τα Όσκαρ απογείωσαν εμπορικά την ταινία. Για έντεκα εβδομάδες δεν κατάφερε να μπει στο top 10 των ταινιών και ξαφνικά τη 12η εβδομάδα έφτασε στην 7η θέση ανεβάζοντας κατά 168% τα κέρδη της σε σχέση με την προηγούμενη εβδομάδα προβολής της. Αυτό έγινε γιατί αναμενόταν να προταθεί για το Όσκαρ καλύτερης ταινίας. Μετά την ανακοίνωση των υποψηφιοτήτων για τα Όσκαρ (9 υποψηφιότητες), έμεινε στο top 10 για 8 εβδομάδες, για να φτάσει στο νούμερο 4 την 22η εβδομάδα προβολής της.
Στην Ιαπωνία υπήρχαν κάποια ζητήματα ως προς την απόκρυψη κάποιων σημείων ενοχλητικών για την ιαπωνική πλευρά σε σχέση με την εισβολή στην Κίνα και τις φοβερές σφαγές στην Νανζίνγκ. Η αρχική λογοκρισία που επιχειρήθηκε προκάλεσε την οργή του Bertolucci.
Η ταινία ευτύχησε να σαρώσει τα όσκαρ το 1988, καθώς ήταν μια σπουδαία ταινία χωρίς σπουδαίο συναγωνισμό. Κατάφερε ένα εκπληκτικό 9 στα 9, κέρδισε εννέα Όσκαρ με εννέα υποψηφιότητες– ένας συγκλονιστικός αριθμός. Το Όσκαρ καλύτερης ταινίας, καλύτερης σκηνοθεσίας, καλλιτεχνικής διεύθυνσης, καλύτερης κινηματογράφησης (Vittorio Storaro), κοστουμιών (James Acheson), καλύτερου μοντάζ (Gabriella Cristiani), καλύτερης μουσικής (Ryuichi Sakamoto, David Byrne and Cong Su), ηχητικών εφέ (Bill Rowe and Ivan Sharrock) και καλύτερου διασκευασμένου σεναρίου (Mark Peploe and Bernardo Bertolucci).
Η ταινία θεωρείται πλέον κλασική και μετατράπηκε σε 3D έκδοση, για να προβληθεί στις Κάννες, στο τμήμα των Κλασσικών Ταινιών το 2013.
-Είστε λάτρης των ταινιών και των σειρών εποχής; Τότε Ραντεβού με τον Πύργο του Ντάουντον… αποκλειστικά σε HD στον OTE TV! Απολαύστε τους τρίτους πρώτους κύκλους ξεκινώντας από την Πέμπτη 21 Νοεμβρίου και σε αποκλειστικότητα τον 4ο κύκλο της σειράς τον Δεκέμβριο.
Διαβάστε για την δημοφιλή σειρά “Ο Πύργος του Ντάουντον” στο OTE-TV