Η έκθεση πραγματεύεται τη δημιουργία της φόρμας μέσα από διαδικασίες αναζητήσεων και αλλαγών μέχρι και την τελική μορφή και τη σύνθεσή τους με άλλα στοιχεία του έργου. Στην έκθεση αυτή η φόρμα μέσα στο έργο εμφανίζεται ωμά και προκλητικά ξεκάθαρη μπροστά μας, σαν μία απλή εξίσωση όπως τη περιγράφει ο Jean Debuffet, όπου η υλοποίηση συμπαγών μορφών βρίσκεται στην ύπαρξη συμπαγών ιδεών, ιδεών που στοιχειώνουν κατά τον ίδιο, το μυαλό.
Ο Άγης Κελπέκης μέσα από την ταινία ΣΚΡΑΤΣ πειραματίζεται με την χάραξη της επιφάνειας του φιλμ ανασύροντας φιγούρες που συνθέτουν ρυθμό σε ακολουθία. Η Πετρούλα Κρίγκου χτίζει τη φιγούρα της από μέσα προς τα έξω σαν να πρόκειται για ένα προσωπικό οχυρό, χρησιμοποιώντας μνήμες και εμπειρίες ως πρώτη ύλη για το εξωτερικό δέρμα των συμπαγών ανθρώπινων κορμών. Η Ιωάννα Μπουζίκα μεταφράζει την ιδιοσυγκρασία του ατόμου σε αυστηρές και προκαθορισμένες φόρμες, πολλές φορές σκληρά αποτυπωμένες. Η Ελένη Σαλταβαρέα χτίζει συμπαγείς όγκους με μία τεχνική διαστρωμάτωσης όπου το τελικό αποτέλεσμα είναι αδιαμφισβήτητα η επιβολή του όγκου στην εικόνα. Η Μαίρη Ρουσιώτη αναζητά την υπέρβαση από το στέρεο, συμπαγές εικαστικό πρότυπο μέσα από μία διαδικασία εσωτερικής αναζήτησης και αυτογνωσίας.
Συμμετέχουν: Άγης Κελπέκης, Πετρούλα Κρίγκου, Ιωάννα Μπουζίκα, Ελένη – Πηνελόπη Σαλταβαρέα, Μαίρη Ρουσιώτη
