Υπόθεση:
Το έργο διαδραματίζεται στο πανδοχείο η «Μαύρη Άρκτος» και εκτυλίσσεται κατά τη διάρκεια μιας αποκριάτικης νύχτας. Οι τέσσερις χαρακτήρες του έργου είναι καθ’ όλα έντιμοι και συνηθισμένοι άνθρωποι: η ξενοδόχα, η κόρη της Σοφία, ο σύζυγος της κόρης Ζέλλερ και ο Αλτσέστ ένας πρώην εραστής της κόρης. Όμως όλοι τους είναι έτοιμοι να εξαπατήσουν, να κλέψουν, να παραπλανήσουν ο ένας τον άλλον και να ψευδομαρτυρήσουν. Σε μία εποχή που η μοιχεία και η κλοπή τιμωρούνταν με απαγχονισμό, ο κάθε ένας από τους ήρωες είναι πρόθυμος να καταγγείλει τον άλλον, ενώ δικαιολογεί όποια δική του ανηθικότητα. Ο κάθε ένας πιστεύει ότι δικαιωματικά του ανήκει ένα κομμάτι από την πίτα της ευτυχίας, βρίσκεται όμως αντιμέτωπος με την αξίωση ενός άλλου πάνω στο ίδιο γλυκό κομμάτι της. Έτσι όλοι τους γίνονται συνένοχοι, μέσα στην αναποφασιστικότητά τους, στη δειλία τους και την πανουργία τους.
Κριτική της παράστασης “Οι συνένοχοι”
Ο Γιόχαν Βόλφανγκ φον Γκαίτε είναι παγκοσμίως γνωστός, κυρίως, χάριν στα δραματικά του έργα. Ωστόσο, το δεύτερο έργο που έγραψε κατά τα έτη 1768–1769 είναι μία κωμωδία: «Οι Συνένοχοι». Το συγκεκριμένο θεατρικό έργο το αγάπησε τόσο πολύ ο Γκαίτε, που το έγραψε σε δύο εκδοχές και έπαιξε ο ίδιος έναν από τους ρόλους του έργου το 1777,. Έκτοτε το έργο ανέβηκε αρκετές φορές στη θεατρική σκηνή και ανεβαίνει φέτος για πρώτη φορά στην Ελλάδα. Όπως όλα τα θεατρικά έργα των μεγάλων εκπρόσωπων του Ρομαντισμού, έτσι και του Γκαίτε είναι έμμετρα. Η μετάφραση διατηρεί έντονη την ποιητική τονικότητα, αναδεικνύοντας και τη μεγαλοσύνη ενός ρομαντικού ποιητή, όπως είναι ο Γκαίτε, αλλά και την κωμική χροιά, που έχει το έργο αυτό καθαυτό.
Σκηνοθεσία: Αυγουστίνος Ρεμούνδος
Μετάφραση: Κωνσταντίνος Κυριακού
Σκηνικά και Κοστούμια: Ιωάννα Τιμοθεάδου
Μουσική επιμέλεια: Βάνα Παρθενιάδου
Φωτογράφιση: Παναγιώτης Ανδριόπουλος
Διανομή: Βάνα Παρθενιάδου (Ξενοδόχα), Αναστασία Χατζάρα (Σοφία), Κωνσταντίνος Κυριακού (Ζέλλερ), Αυγουστίνος Ρεμούνδος (Αλτσέστ)
