Είδαμε τους Ξαρχάκο-Βιτάλη-Σαΐα στην Ιερά Οδό: Ο Τσιτσάνης αλλιώς!

Ο Σταύρος Ξαρχάκος έβαλε σε σειρά τα πιο σπουδαία τραγούδια του Τσιτσάνη, τα ενορχήστρωσε, πρόσθεσε μια ενότητα από τον κύκλο τραγουδιών του δικού του «Ρεμπέτικου» και έπλασε μια βραδιά “βαρέως και ανθυγιεινώς λαϊκορεμπέτικη”.

Το πρόγραμμα είναι αμιγώς Τσιτσανικό. Ένας κύκλος τραγουδιών από το πρώιμο ρεμπέτικο μέχρι τα λαϊκά του ’70, που υπογράφεται από ένα ηχηρό όνομα και εκτελείται από μία από τις σημαντικότερες ελληνίδες τραγουδίστριες. Ο λόγος για την άλλη μια φορά λυτρωτική, Ελένη Βιτάλη. Η κορυφαία ερμηνεύτρια μπλέχτηκε στις μουσικές με το χαρακτηριστικό γρέζι της και επικοινώνησε με τα γυρίσματα της φωνής της, τα τραγούδια του Τσιτσάνη, με συνέπεια και ειλικρίνεια.

Σημαντική φυσικά, ήταν η παρουσία και η ενεργή συμμετοχή της ζωογονητικής δεκαμελούς ορχήστρας με αναγνωρίσιμους σολίστες, καθ’ όλη τη διάρκεια της βραδιάς, που καλωσόρισαν τους θεατές με γνωστές επιτυχίες, όπως «Αραπίνες μαύρες ερωτιάρες», «Χωρίσαμε ένα δειλινό» κλπ. Το ίδιο απαραίτητη ήταν και η ερμηνευτική παρουσία της Ηρώς Σαΐα. Η γλυκύτητα της φωνής της ταίριαξε όμορφα με το λαϊκό καημό των τραγουδιών.

Η παράσταση “Νυν και αεί Τσιτσάνης” είναι εκλεκτή σε ό,τι αφορά στο περιεχόμενο και τους αξιόλογους, κατά κοινή ομολογία, συντελεστές της. Η αλήθεια όμως είναι πως η επιμέλεια του προγράμματος χρειάζεται βελτίωση. Το σχεδόν τετράωρο πρόγραμμα δεν είναι ισομερώς χωρισμένο, με αποτέλεσμα το κοινό να κουράζεται στην αναμονή του να δει το Σταύρο Ξαρχάκο, την Ελένη Βιτάλη και την Ηρώ Σαΐα να συμπράττουν στο πάλκο. Η από κοινού εμφάνιση των καλλιτεχνών πραγματοποιείται μία ώρα πριν τη λήξη της μουσικής παράστασης, γεγονός που καθυστερεί την κορύφωση της βραδιάς.

Όπως και να έχει το όνομα Τσιτσάνης προσεγγίζεται με βαθιά εκτίμηση και θαυμασμό, όπως ακριβώς του πρέπει.