Τάκης Μπαρμπέρης: ο κόσμος έχει μπουχτίσει από τα τετριμμένα και έχει ανάγκη για κάτι διαφορετικό και ειλικρινές

Ποιο ήταν το παιδικό σας όνειρο;
Από τις τελευταίες τάξεις του δημοτικού σχολείου όταν άρχισα να ασχολούμαι με τη μουσική και να γράφω τα πρώτα μου ”τραγουδάκια”, φανταζόμουν πώς θα ήταν ο δίσκος τους, το εξώφυλλό του… αλλά και το να πάρω μια δική μου ηλεκτρική κιθάρα.

Πώς προέκυψε η ενασχόλησή σας με τη μουσική και τη jazz ειδικότερα?
Μεγάλωσα σε μια εποχή που το rock σε όλες του τις μορφές ήταν σε μεγάλη άνθηση. Στο λύκειο ξεκίνησα να παίζω σε συγκροτήματα και άρχισαν οι πρώτες συναυλίες. Στη jazz με οδήγησε η ίδια η εξέλιξη του rock που ήδη είχε αρχίσει να δέχεται πολλά στοιχεία και από άλλα είδη. Σιγά σιγά συνειδητοποίησα πόσο κοντά ήταν η rock μουσική με το blues και ότι ήταν στην ουσία παιδί του, πράγμα που με έκανε να αγαπήσω τη ‘μαύρη μουσική’ σε όλες της τις εκφάνσεις, να ανοιχθώ και προς το funk, τη soul, τo jazz-rock…

Ποιοι καλλιτέχνες αποτέλεσαν έμπνευση για εσάς;
Στην αρχή όλοι οι σπουδαίοι μουσικοί και συγκροτήματα της Rock και αργότερα από την Jazz οι Joe Pass, Wes Montgomery, Django, Philip Catherine, Miles Davis, Charlie Parker, John Scofield, Pat Metheny, Trilok Gurtu, Jan Garbarek, Egberto Gismonti, Weather Report… επίσης και πάρα πολλοί ινδοί μουσικοί… είναι τόσοι πολλοί γιατί κάθε μουσικός της jazz είναι από μόνος του ένα κεφάλαιο.

Η πιο σημαντική στιγμή στην πορεία σας ήταν…
Σημαντικές στιγμές ήταν οι συνεργασίες μου με τον Trilok Gurtu, τον Debashish Bhattacharya αλλά και αυτή με τον Πετρολούκα Χαλκιά.

Ποια συναυλία άλλου καλλιτέχνη/συγκροτήματος σας έχει μείνει αξέχαστη και γιατί;
Η συναυλία του Miles Davis στο Λυκαβηττό… πρώτη φορά άκουγα από κοντά ένα μύθο της Jazz, μαζί με τον αγαπημένο μου κιθαρίστα John Scofield, με μια σπουδαία μπάντα, σε μια χορταστική συναυλία με τέλειο ήχο.

Τι ακούσατε τελευταία και σας άρεσε πολύ;
Κάποιοι δίσκοι του λιβανέζου τρομπετίστα Ibrahim Maalouf που κάνει καριέρα στο Παρίσι.

Πως κρίνετε το επίπεδο της ελληνικής jazz σκηνής;
Εδώ και πολλά χρόνια το επίπεδο των ελλήνων μουσικών είναι αρκετά ψηλό. Πρώτη φορά υπάρχουν τόσοι πολλοί και καλοί μουσικοί σε αρκετά διαφορετικά στυλ. Το μόνο που χρειάζεται κατά τη γνώμη μου, είναι συνθέσεις πιο πρωτότυπες, πράγμα αρκετά δύσκολο και διεθνώς.

Υπάρχει jazz κοινό στην Ελλάδα;
Υπάρχει, όχι μεγάλο αλλά αρκετά πιστό. Πράγμα λογικό αν σκεφτεί κανείς ότι μέσα σε μια τόσο δύσκολη εποχή, οικονομικά και πολιτιστικά, κάποιος έχει μπουχτίσει από την προβαλλόμενη, τετριμμένη διασκέδαση και νοιώθει την ανάγκη για κάτι διαφορετικό, ειλικρινές, που παράγεται από ανθρώπους που για να το κατακτήσουν και να εκφραστούν μέσα απ αυτό, αν μη τι άλλο έχουν κουραστεί και συνεχίζουν να εξελίσσουν τη μουσική τους.

Πείτε μας μια ατάκα που σας εκφράζει
Μηδένα προ του τέλους μακάριζε…

Ποια είναι τα άμεσα επαγγελματικά σας σχέδια;
Πριν λίγο καιρό κυκλοφόρησα το νέο μου άλμπουμ με τίτλο «Jargon», για πρώτη φορά μόνο σε ψηφιακή μορφή μέσω internet (CdBaby, Itunes …). Με το Takis Barberis Group συνεχίζουμε να παίζουμε, όπως κάνουμε εδώ και χρόνια, σε διάφορους χώρους παρουσιάζοντας το «Jargon» αλλά και παλιότερες συνθέσεις μου.

Μάρη Τιγκαράκη