Dallas Buyers Club
Η περιπέτεια ενός ανθρώπου να σώσει τη ζωή του από το Aids και να αγωνιστεί ενάντια στις προκαταλήψεις και την άγνοια. Η ιστορία του Ron Woodroof, ο οποίος έδειξε παροιμειώδη αγωνιστικότητα για να μείνει στη ζωή και ίδρυσε το Dallas Buyers Club, είναι πραγματική και σίγουρα άξιζε να γίνει ταινία.
Ο Ron Woodroof είναι ένας ηλεκτρολόγος που κινείται στα όρια της παρανομίας, με στοιχήματα και μικροκομπίνες. Είναι ένας λαϊκός τύπος, αρκετά κάφρος, ομοφοβικός, με άστατη ερωτική ζωή, από την οποία κολλάει τον ιό του Aids. Σε μια εποχή που οι άνθρωποι δεν ήξεραν πολλά για την αρρώστια και που νόμιζαν πως μόνο οι gay την κολλάνε, ο Woodroof έρχεται αντιμέτωπος με την προκατάληψη που είχε κι ο ίδιος, καθώς οι πρώην φίλοι του νόμιζαν πως είναι κι αυτός gay και γι’ αυτό νόσησε.
Στον Woodroof αρχικά έδιναν το πολύ ένα μήνα ζωής. Όμως αυτός αρπάχτηκε από τη ζωή με την μεγαλύτερη δύναμη που μπορεί να το κάνει ο άνθρωπος. Αντί να παραιτηθεί, έψαξε σε όλο τον κόσμο πειραματικές θεραπείες και φάρμακα που δεν τα είχε εγκρίνει ο Οργανισμός Φαρμάκων των ΗΠΑ. Κι έστησε μια εταιρεία με μετόχους, το Dallas Buyers Club. Οι μέτοχοι είχαν το δικαίωμα στις μη εγκεκριμένες θεραπείες. Με αυτό το κόλπο κατάφερνε να λειτουργεί κάτω από τη μύτη του Οργανισμού Φαρμάκων, αλλά όχι για πάντα. Ο άνθρωπος αυτός, στον οποίο αρχικά οι γιατροί έδιναν μόλις ένα μήνα, κατάφερε να μείνει ζωντανός για 6 χρόνια.
Ο πρωταγωνιστής κάνει την υπέρβαση και στο θέμα της ομοφοβίας. Γνωρίζεται με έναν άρρωστο από Aids τραβεστί, με τον οποίο γίνονται συνέταιροι. Η γνωριμία αυτή, σε συνδυασμό βέβαια με την άθλια συμπεριφορά που συνάντησε από τους πρώην φίλους του με το που έγινε γνωστό ότι έχει αρρωστήσει, βοήθησε τον Woodroof να αναθεωρήσει πολλές από τις προκαταλήψεις του.
Η σκηνοθεσία του Καναδού Jean-Marc Vallée βασίζεται στον έντονο ρεαλισμό, στην προσπάθειά της να αναδείξει βρόμικες πλευρές της αμερικανικής κοινωνίας. Δεν ξέρω, βέβαια, κατά πόσον ο καταγγελτισμός του έργου εις βάρος του Οργανισμού Φαρμάκων και γιατρών που χρησιμοποιούσαν μια συγκεκριμένη θεραπεία για το Aids (ιδιαίτερα τοξική, όπως υποστηρίζει η ταινία) είναι 100% βάσιμος. Αυτό όμως που σου μένει, είναι η δύναμη των χαρακτήρων, που ξεπερνάνε κάθε εμπόδιο που τους βάζει το κατεστημένο, αλλά και η αρρώστια τους, προκειμένου να κρατηθούν στη ζωή.
Η ταινία έχει δύο σπουδαίους πρωταγωνιστές, που μεταμορφώνονται κυριολεκτικά για τις ανάγκες της υπόθεσης. Ο Matthew McConaughey (Ron Woodroof), έκανε αίσθηση με τα πολλά κιλά που έχασε για τις ανάγκες του ρόλου, αλλά και με την άρτια υποκριτική του.Με το βάθος και την πειστικότητα της ερμηνείας του, αποδεικνύει σε αυτό το έργο (αλλά και στο μικρό ρόλο που είχε στο Λύκο της Wall Street) ότι είναι κάτι πολύ περισσότερο από ένας πρωταγωνιστής σε ρομαντικές κομεντί. Εντυπωσιάζει εξίσου και ο πολύπλευρος Jared Leto. Ο τραγουδιστής και τραγουδοποιός των Thirty Seconds to Mars είναι κι ένας ηθοποιός με σημαντική καριέρα- έχει στο ενεργητικό την ερμηνεία του στο «Ρέκβιεμ για ένα όνειρο». Ο Leto παίζει πραγματικά με ψυχή και ερμηνεύει υποδειγματικά τον τραβεστί, βγάζοντας χωρίς καμία υπερβολή και με μεγάλη ακρίβεια την θηλυπρέπεια που απαιτεί ο ρόλος. Η Jennifer Garner είναι αξιόλογη στο ρόλο της πονόψυχης γιατρίνας, που βοηθάει τον Woodroof.
Συνολικά, το Dallas Buyers Club είναι μια πραγματική ιστορία, που της άξιζε να γίνει ταινία και μάλιστα με τόσο καλούς ερμηνευτές. Το έργο- παρά το ότι έχει ως θέμα του το Aids και μάλιστα στην πιο δυσκολή εποχή του- ξεχειλίζει από το πάθος για τη ζωή. Επίσης, προβάλλει έναν έντονο ανθρωπισμό, που υπερβαίνει- και συχνά καταγγέλλει- προκαταλήψεις και στερεότυπα.
Γιώργος Σμυρνής