Γιάννης Χριστοδουλόπουλος: Έχουν πλάκα τα μπουζούκια, όμως η ψυχαγωγία σε εξελίσσει

Πώς άρχισε η ενασχόληση σας με τη μουσική; Ποιες ήταν οι μουσικές επιρροές σας;
Ξεκίνησα να είμαι ανήσυχος γύρω από τη μουσική σε ηλικία 4-5 ετών. Μου είχαν πάρει οι γονείς μου ένα μικρο πιανάκι και όλη την ημέρα καθόμουν και σκάρωνα κάτι μελωδιούλες που δεν ήξερα. Μετά ξεκίνησα το σχολείο και στο θρανίο είχα ζωγραφίσει πλήκτρα πιάνου και έπαιζα σε όλο το μάθημα χωρίς να δίνω σημασία σε τίποτε άλλο. Έτσι η δασκάλα μου απηύδησε και φώναξε τους γονείς μου και τους είπε τι συμβαίνει. Έπειτα η μητέρα μου με ρώτησε, θες να κάνεις μουσική; Θέλεις να μάθεις πιάνο; Εννοείται είπα ναι και έτσι στα 5 μου γράφτηκα στο Ωδείο. Μέχρι τα 9 μου χρόνια είχα ακούσει πάρα πολύ κλασική μουσική, καθώς πολλά από τα κλασικά έργα τα έπαιζα ήδη στο πιάνο. Οι μεγάλοι κλασσικοί ήταν σίγουρα οι πρώτες μου επιρροές.

Υπήρχε κάποιος μουσικός που σας ενέπνευσε;
Είχα και έχω τρέλα με το Μίκη Θεοδωράκη και το Μάνο Χατζιδάκι. Σε ηλικία 11-12 χρονών ήξερα απ’ έξω όλα τα έργα των δύο αυτών θηρίων, και δεν μιλάω για τα τραγούδια, μιλώ και για την συμφωνική μουσική του Μίκη, τα ορατόρια, τα μπαλέτα, τα θεατρικά του Χατζιδάκι τα scores των ταινιών. Είχα εμμονή. Και δεν υπήρχαν τότε τα μέσα να βρεις και να ακούσεις. Έψαχνα βινύλια και κασέτες από γνωστούς. Είχαμε, θυμάμαι, ένα γνωστό μας συλλέκτη και κλεινόμουν στη δισκοθήκη του να ψάχνω με τις ώρες, αλλά και από τον Τυπάλδο που ήμουν στη Χορωδία, έβρισκα δίσκους κ.τ.λ. Δεν ξέρω τι με ενέπνευσε και αν… Αναμφισβήτητα όμως, αυτοί ήταν οι πρώτοι μου δάσκαλοι και έτσι το έχω στο μυαλό μου. Στη συνέχεια, στην εφηβεία έκανα και άλλες “γνωριμίες”.

Είστε στον καλλιτεχνικό χώρο από πολύ μικρή ηλικία. Ποια θεωρείτε τη σημαντικότερη στιγμή στη μέχρι τώρα πορεία σας;
Αν πρέπει να διαλέξω μια τότε θα πω τη στιγμή που μου ανέθεσαν να γράψω το σήμα των Ολυμπιακών αγώνων Αθήνα 2004, στα 19 μου.

Πώς βλέπετε το «νέο αίμα» στην ελληνική μουσική; Έχετε ξεχωρίσει κάποιο μουσικό που να θαυμάζετε;
Παρατηρούμε μεγάλη κινητικότητα από νέους ανθρώπους και αυτό σίγουρα είναι θετικό. Θαυμάζω όλους όσους έχουν δική τους προσωπικότητα και δεν πέφτουν στην ευκολία να κάνουν κακή αντιγραφή των ειδώλων τους. Κάθε μουσικό, είτε τραγουδιστή, είτε ευρύτερα δημιουργό που χαράζει τη δική του αυθεντική πορεία τον θαυμάζω απεριόριστα, γιατί είναι δίπλα δύσκολο μέσα στην ανακατοσούρα να προβάλλεις καινούργια ταυτότητα που να προσθέτει κάτι.

“Τραγούδια στην οθόνη” ο τίτλος της μουσικής παράστασης στην οποία συνεργάζεστε με την Ελένη Πέτα. Τι περιλαμβάνει το πρόγραμμα;
Περιλαμβάνει αγαπημένα τραγούδια και μουσικά θέματα από τον ξένο και τον ελληνικό κινηματογράφο, καθώς και αγαπημένα τραγούδια από τηλεοπτικές σειρές. Επίσης, θα παίξουμε τραγούδια δικά μου που έχουν ερμηνεύσει διάφοροι καλλιτέχνες και τραγούδια της Ελένης.

Υπογράφετε το πρωτότυπο τραγούδι της παράστασης “Όταν ξυπνάει το θέατρο” στην παράσταση “Η Μαρινέλλα συναντά τη Βέμπο“. Πώς προέκυψε η συνεργασία σας με τη Μαρινέλλα; Μιλήστε λίγο για αυτή την εμπειρία.
Με την κυρία Μαρινέλλα συζητούσαμε και παλαιότερα να συνεργαστούμε σε δισκογραφικό επίπεδο, δεν έγινε κάτι τέτοιο, όμως τελικά ποτέ δεν είναι αργά. Μια υπέροχη παράσταση σε κείμενο και σκηνοθεσία του Πέτρου Ζούλια, με τον οποίο έχουμε δουλέψει ξανά πολλές φορές, έκανε θαύματα στην παράσταση για ακόμα μια φορά. Το λίμπρετο λοιπόν του τραγουδιού αυτού υπογράφει ο Γιάννης Ξανθούλης, και είναι αυτός που έδωσε την ιδέα να γράψω εγώ τη μουσική και να δουλέψουμε ξανά μαζί. Αυτό που δεν θα ξεχάσω είναι η ΜΑΡΙΝΕΛΛΑ. Ερχόταν πρώτη και έφευγε τελευταία στις πρόβες. Χτυπούσε 10ωρο μπορεί και παραπάνω στη σκηνή μέχρι να ρυθμιστεί και η τελευταία λεπτομέρεια. Δεν υπάρχουν αυτά, τα έχω δει μόνο σε καλλιτέχνες τέτοιας κλάσης.

Έχετε συνεργαστεί με πολλούς σημαντικούς καλλιτέχνες από διαφορετικούς χώρους. Υπάρχει κάποια συνεργασία που θα θέλατε να προσθέσετε στο βιογραφικό σας;
Είμαι στη φάση που κοιτώ πίσω σε όλα αυτά που έχω κάνει μέχρι σήμερα και δεν μου λείπει να προσθέσω κάτι. Συμπλήρωσα φέτος 12 πολύ γεμάτα χρόνια μέσα στη δουλειά αυτή. Από το 2002 που έκανα τους Ολυμπιακούς μέχρι σήμερα έχω δουλέψει με ανθρώπους που μπορούσα, αλλά και δεν μπορούσα να φανταστώ. Χωρίς να κυνηγήσω τίποτα έκανα απλά τη δουλειά μου και δούλευα σκληρά. Τώρα κάνω ακριβώς το ίδιο και πιο συνειδητοποιημένα. Θέλω να δουλέψω και να έρθουν στο δρόμο μου άνθρωποι που λένε αλήθεια και την αντέχουν. Αυτά τα πονήματα που θα προκύψουν από αυτή την τριβή θέλω να προσθέσω στο βιογραφικό και στη ζωή μου.

Έχετε ασχοληθεί με διάφορα είδη μουσικής: jazz, pop, έντεχνα, λαϊκά. Με ποιο είδος αισθάνεστε πιο άνετα;
Δεν μπορώ να ξεχωρίσω, όλα είναι ένα για μένα, υπάρχουν όμως φορές που πηγαίνεις με αυτό που μπορεί να μεταδώσει τη δεδομένη στιγμή την αλήθεια που έχεις να πεις. Τα μουσικά είδη είναι σαν μια βάρκα που επιλέγει το αίσθημα από μόνο του. Σήμερα θα πάρει τη μια, αύριο την άλλη. Αυτό επιλέγει, όχι εσύ.

Συμφωνείτε με όσους συνδέουν τα μπουζούκια ως τρόπο διασκέδασης που ευθύνεται με τα σημερινά δεινά της χώρας;
Συμφωνώ δεν συμφωνώ είναι μια χρόνια συνθήκη που έχει αναγάγει τη συνήθεια αυτή σε παράδοση. Έχουν πλάκα τα μπουζούκια και μπορεί να περάσεις και όμορφα καμιά φορά. Σκέφτομαι όμως ότι η ψυχαγωγία είναι αυτή που σε εξελίσσει. Η διασκέδαση σε κάνει να περνάς την ώρα σου χωρίς να σκέφτεσαι πίνοντας. Καλό είναι να’ χεις λίγο απ´ όλα. Τα μπουζούκια είναι άρρηκτα συνδεδεμένα με το life style, ψήγματα του οποίου υπάρχουν ακόμα. Είναι του στυλ, δουλεύω όλη την εβδομάδα σαν τρελός και μετά πάω εκεί να ξεσκάσω και να “δείξω” στους άλλους τι “κατάφερα”. Παλιά ήταν πιο ωραία γιατί τουλάχιστον υπήρχαν οι θρύλοι που τραγουδούσαν. Όλοι θα θέλαμε μια μηχανή του χρόνου να μας πάει για λίγο εκεί.

Υπάρχει κάποιο μότο που σας εκφράζει;
Go with the flow.

Ποια είναι τα μελλοντικά σας σχέδια;
Τι άλλο… Μουσική και ότι εκείνη φέρει.
 
 Info: Ο Γιάννης Χριστοδουλόπουλος εμφανίζεται στις 22 Φεβρουαρίου στη σκηνή του Ιανού και παρουσιάζει μαζί με την Ελένη Πέτα την παράσταση “Τραγούδια στην οθόνη“. H παράσταση “Η Μαρινέλλα συναντά τη Βέμπο” παίζεται στο θέατρο Badminton μέχρι τις 23 Φεβρουαρίου. 
Περισσότερες πληροφορίες για το Γιάννη Χριστοδουλόπουλο θα βρείτε στο ολοκαίνουργιο mobile friendly web site: giannischristodoulopoulos.com