Philomena
Το συνταρακτικό δράμα μίας μητέρας έγκλειστης σε μοναστήρι, της οποίας το παιδί έδωσαν για υιοθεσία οι μοναχές, αφηγείται η ταινία του Stephen Frears “Philomena”. Πενήντα χρόνια αργότερα η μητέρα αναζητά το παιδί της με τη βοήθεια ενός δημοσιογράφου.
Το έργο βασίζεται σε πραγματικά γεγονότα. Ο Martin Sixsmith έχει γράψει το βιβλίο “The Lost Child of Philomena Lee”, το οποίο μιλάει για το βίαιο διαχωρισμό μιας μητέρας από το παιδί της από τις μοναχές μιας Μονής στην Ιρλανδία το 1950. Το βιβλίο διηγείται ακόμα τις συγκινητικές προσπάθειες της μητέρας και του παιδιού να επικοινωνήσουν μεταξύ τους.
Ο Steve Coogan ερμηνεύει τον Martin Sixsmith και η Judi Dench την Philomena Lee. Όπως δείχνει το έργο, η πρωταγωνίστρια μεγάλωνε σε μοναστήρι και στην εφηβεία της είχε μια ερωτική περιπέτεια. Έμεινε έγκυος και γέννησε στο μοναστήρι. Μετά, επί 4 χρόνια έπρεπε να δουλεύει για το μοναστήρι αυτό τζάμπα, ενώ το παιδί της, οι καλόγριες το πούλησαν σε μια οικογένεια. Το ίδιο συνέβη και με πολλά άλλα παιδιά.
Πρόκειται για ένα μεγάλο σκάνδαλο, ιδίως αν αληθεύει το γεγονός ότι οι μοναχές έπαιρναν λεφτά για τις υιοθεσίας, αλλά και το ότι έκαψαν όλα τα έγγραφα, για να κρύψουν τα όσα έκαναν. Πάντως, το βιβλίο και η ταινία έχουν προκαλέσει αντιδράσεις, καθώς κάποιοι επικριτές θεωρούν ότι είναι μονόπλευρο στον τρόπο που παρουσιάζει τις μοναχές.
Η ταινία παρουσιάζει το σκάνδαλο αυτό, αλλά μέσα από μια ανθρώπινη και βαθιά συναισθηματική ιστορία. Μέσα από την ταινία αναδεικνύεται κατ’ αρχάς τη σχέση ανάμεσα στη Philomena Lee και τον Martin Sixsmith. Η Philomena είναι μια απλή λαϊκή γυναίκα, που κουβαλάει ένα τεράστιο βάρος μέσα της 50 χρόνια. Το ότι έχασε τον γιο της. Ζητάει τη βοήθεια του Martin Sixsmith, ενός ιδιαίτερα καλλιεργημένου δημοσιογράφου. Ο Sixsmith είναι ένας άνθρωπος με καλές σπουδές- ιδίως γύρω από τα θέματα της Ρωσικής Ιστορίας- του οποίου η καριέρα βρίσκεται σε μια κρίσιμη καμπή. Συνήθως δεν ασχολείται με ανθρώπινες ιστορίες, ενώ είναι αρκετά αλαζόνας με τους λαϊκούς ανθρώπους. Η ίδια η ιστορία όμως τον συγκλονίζει, ενώ η σχέση του με την Philomena Lee τον επαναπροσδιορίζει ως άνθρωπο.
Η ταινία του Frears είναι πολύ καλά συγκερασμένη. Συνδυάζει πολύ εύστοχα την (σχεδόν αστυνομική) πλοκή της ιστορίας της Philomena και του παιδιού της, αλλά και την πορεία της αναζήτησης, που σου κεντρίζει το ενδιαφέρον. Αυτή η ιστορία σε συναρπάζει, σε συγκινεί και ενίοτε σε οργίζει, με τον τρόπο που φέρονταν στις γυναίκες οι μοναχές και με την υποκρισία τους. Όμως, εξίσου μεγάλο ρόλο στην ταινία παίζει η δυναμική της σχέσης ανάμεσα στη Philomena και το δημοσιογράφο. Η σχέση αυτή δυναμώνει μέσα από την κοινή τους προσπάθεια να βρουν την αλήθεια. Αλλά τους διαμορφώνει και μέσα από τις συγκρούσεις που έχουν, ιδίως σε θέματα ηθικής, θρησκείας και συμπεριφοράς. Είναι δυο πολύ διαφορετικοί άνθρωποι και το συγκινητικό και γοητευτικό είναι πως έρχονται πιο κοντά, μέσα από την συναναστροφή τους. Ακόμα, υπάρχουν και γλυκές νότες πνευματώδους χιούμορ, που κάνει τους κεντρικούς χαρακτήρες πιο ανθρώπινους.
Οι πρωταγωνιστές της ταινίας η Judi Dench και ο Steve Coogan είναι εξαιρετικοί στους ρόλους που ερμηνεύουν. Το πνευματώδες αγγλικό του Coogan και η γλυκιά, αλλά πονεμένη, κυριούλα, όπως τόσο πειστικά την ερμηνεύει η Dench, έχουν τέλεια χημεία μεταξύ τους. Πάνω στους πρωταγωνιστές και στην πολύ ενδιαφέρουσα ιστορία είναι, άλλωστε, χτισμένη αυτή η ταινία.
Συνολικά, είναι ένα γλυκύτατο και ανθρώπινο έργο, που γίνεται ένας ύμνος στην μητρότητα, ενώ προβάλλει μια κυνική πλευρά της θρησκείας και κάποιων θρησκευτικών λειτουργών. Οι πολύ δυνατές ερμηνείες, η συγκλονιστική ιστορία και ο ωραίος συγκερασμός ανάμεσα στα στοιχεία του έργου είναι οι βασικές αρετές ενός πραγματικά αξιόλογου έργου.
Γιώργος Σμυρνής