Γυναίκα στους Αμμόλοφους- Το κλασικό έργο του Χιρόσι Τεσιγκαχάρα στους κινηματογράφους
Πενήντα χρόνια συμπληρώνονται από την προβολή της ταινίας “Γυναίκα στους Αμμόλοφους. Η ταινία αυτή θεωρείται μια από τις μεγάλες στιγμές της κινηματογραφικής δημιουργίας στη δεκαετία του ‘60 κι η μεγάλη αποκάλυψη στη Δύση της σουρεαλιστικής, ιδιοσυγκρασιακής θεώρησης του κόσμου.
Την εβδομάδα από 20/02/2014 έως 26/02/2014 καθημερινά στους κινηματογράφους :
ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ new star art cinema στις 23:00 (Κρέμου 141, Καλλιθέα, τηλ.: 210-95.12624, 210-95.12604)
TITANIA cinemax στις 19:45 (Πανεπιστημίου & Θεμιστοκλέους, τηλ.: 210-381.1147, 210-384.1689)
ΣΥΝΟΨΗ
Ένας ερασιτέχνης εντομολόγος αφήνει το Τόκιο, για να μελετήσει ένα αταξινόμητο είδος σκαθαριού που ζει σε μια μακρινή, αχανή έρημο. Όταν χάνει το λεωφορείο για να επιστρέψει στον πολιτισμό, πείθεται να περάσει τη νύχτα στο σπίτι μιας νεαρής χήρας που ζει σε μια καλύβα στον πυθμένα ενός αμμόλοφου και καταδικάζεται να φτυαρίζει για πάντα μαζί της την άμμο για να μην θαφτεί από αυτή. Το αποτέλεσμα είναι μια από τις πιο πυρετώδεις, όσο και αισθαντικές απεικονίσεις της μάχης των φύλων στην ιστορία του σινεμά και συνάμα μια εφιαλτική παραβολή του καθημερινού Σισύφειου αγώνα για ζωή.
Ο Τεσιγκαχάρα κινηματογραφεί με απαράμιλλο αισθησιασμό, τα ιδρωμένα κορμιά να συσπώνται πάνω στην άμμο, η οποία παίζει καθοριστικό ρόλο, εισβάλλοντας παντού.
Μια από τις μεγάλες στιγμές της κινηματογραφικής δημιουργίας στη δεκαετία του ’60 κι η μεγάλη αποκάλυψη στη Δύση της σουρεαλιστικής, ιδιοσυγκρασιακής θεώρησης του κόσμου, έγινε με την ταινία «Γυναίκα στους αμμόλοφους».
Ένα αρχέτυπο ανδρόγυνο δουλεύει στη βάση ενός αμμόλοφου, σκάβοντας συνεχώς την άμμο, καθώς υποτίθεται ότι έτσι προστατεύουν το αόρατο γειτονικό χωριό. Ποια είναι η κοινωνία για την οποία θυσιάζονται; Και γιατί υπακούουν στις επιταγές της; Όταν αποφασίζουν να αντισταθούν στη μοίρα τους αντιλαμβάνονται ότι είναι αδύνατον να διαφύγουν.
Αυτοί οι άνθρωποι είναι Ιάπωνες ή κατά κάποιο τρόπο παγκόσμιοι; Μήπως το περιβάλλον τους είναι κάποιο αναγνωρίσιμο μέρος; Ή μήπως είναι το βασανισμένο πνευματικό πεδίο του Σαρτρ, του Κάφκα και του Καμύ;
Σκηνοθεσία: Hiroshi Teshigahara
Σενάριο: Kôbô Abe
Φωτογραφία: Hiroshi Segawa
Μοντάζ: Fusako Shuzui
Μουσική: Tōru Takemitsu
Σκηνικά: Totetsu Hirakawa, Masao Yamazaki
Ερμηνεία: Eijii Okada, Kyoko Kishida
ΒΡΑΒΕΙΑ – ΣΥΜΜΕΤΟΧΕΣ
Φεστιβάλ Καννών Ειδικό Βραβείο Κριτικής Επιτροπής, 1964
Blue Ribbon Awards Βραβείο Καλύτερου Σκηνοθέτη, Καλύτερης Ταινίας, 1965
Mainichi Film Concurs Βραβείο Καλύτερου Σκηνοθέτη, Καλύτερης Ταινίας, Καλύτερης Καλλιτεχνικής Διεύθυνσης, Καλύτερης Μουσικής Επένδυσης, 1965
Kinema Junpo Awards Καλύτερου Σκηνοθέτη, Καλύτερης Ταινίας, 1965
Υποψήφια για Βραβείο Oscar: Καλύτερης Ξενόγλωσσης Ταινίας, Καλύτερης Σκηνοθεσίας 1965