Ο πολιτικός Σταύρος Θεοδωράκης

Να εξηγηθώ λοιπόν:

Ο Θεοδωράκης όπως και κάθε Ελληνας πολίτης έχει δικαίωμα να ιδρύσει κόμμα. Η ιστορία μας ορίζει ότι η ενασχόληση με τα κοινά είναι καθήκον όλων. Για αυτό εξάλλου και η ψήφος ήταν υποχρεωτική. Υπό αυτή την έννοια, η απόφαση του Θεοδωράκη είναι απόλυτα σύμφωνη με την ελληνική παράδοση.

Πέραν αυτού ο Θεοδωράκης είπε ότι δεν θα συμπεριλάβει κανέναν πολιτικό στο κόμμα του. Ακραία απόφαση, αλλά δικαίωμα του είναι και μάλλον το κάνει για επικοινωνιακούς λόγους. Όμως η απόφαση αυτή δίνει και ένα σύνθημα για να ανακατευτούν στην πολιτική και άλλοι πολίτες – μη πολιτικοί. Και αυτό είναι αναγκαίο, περισσότερο από κάθε άλλη φορά.

Πρώτον διότι με τους επαγγελματίες πολιτικούς και με τους πολιτικούς του κομματικού σωλήνα τα πράγματα δεν πήγαν και πολύ καλά. Το μεγαλύτερο πρόβλημα είναι η νοοτροπία της πελατειακής σχέσης με τους ψηφοφόρους που έχουν όλοι οι ασχολούμενοι με τα κόμματα. Η νοοτροπία αυτή οδηγεί στην αναξιοκρατία, στο ρουσφέτι, στη διαφθορά. Δεν ξέρω αν την ίδια θα έχει και ο Θεοδωράκης, αλλά ελπίζω ότι δεν θα την έχει.

Δεύτερον, το μεγάλο πρόβλημα για να μπεί κάποιος στην πολιτική σήμερα, είναι ότι αν δεν προέρχεται από κομματικό μηχανισμό και αν δεν έχει υποστήριξη κόμματος, δεν έχει καμία δυνατότητα να εκλεγεί. Για αυτό πιστεύω πολλοί Έλληνες δεν τολμούν να εμπλακούν στην πολιτική. Ο Θεοδωράκης τόλμησε και αυτό είναι αξιέπαινο.

Τρίτον, η πραγματικότητα είναι πως αν δεν είσαι γνωστός, δεν σε ψηφίζει κανείς. Και γνωστός είναι πλέον μόνο όποιος εμφανίζεται στην τηλεόραση. Αυτός είναι εξάλλου και ο λόγος που έχουν γίνει βουλευτές και υπουργοί τόσοι δημοσιογράφοι και ηθοποιοί, αυτός είναι ο λόγος που οι πολιτικοί μας διαγκωνίζονται ποιός θα εμφανισθεί συχνότερα και ποιός θα φωνάξει περισσότερο στα κανάλια. Ο Θεοδωράκης λοιπόν εκμεταλεύεται την δημοσιότητα που του προσέφερε η τηλεόραση για να δημιουργήσει ένα κόμμα. Και πολύ καλά κάνει και την εκμεταλεύεται.

Σημείωνω επίσης ότι μπορεί σε κάποιους να μη γεμίζει το μάτι, αλλά πιστεύω ότι μετά από τόσα χρόνια έκθεσης του στο γυαλί, ο Θεοδωράκης κατάφερε να μην γελοιοποιηθεί όπως πολλοί άλλοι, να μην καβαλήσει το καλάμι, να διατηρήσει προσωπική ζωή, δεν κυκλοφορεί με μπράβους όπως άλλοι συνάδελφοι, δεν θυμάμαι να έχει διαψευστεί για τα ρεπορτάζ του, τουλάχιστον περισσότερο από όσους από εμάς κάνουν ρεπορτάζ, είναι ένας κανονικός άνθρωπος με κάποιον αυξημένο ναρκισσισμό που είναι προυπόθεση για να βγείς στην τηλεόραση αλλά και για να ανακατευτείς στην πολιτική.

Το “στυλάκι” του Θεοδωράκη, για το οποίο ορισμένοι τον κατηγορούν, δεν είναι δημιούργημα κάποιου image maker, είναι ένας συνδυασμός του πώς βλέπει ο ίδιος τον εαυτό του και πώς θέλει να τον βλέπουν οι άλλοι, όπως είναι το στυλ του καθενός μας δηλαδή. Έτσι είναι ο Θεοδωράκης, δεν παριστάνει κάποιον άλλο.

Ο Θεοδωράκης – λένε διάφοροι – δεν έχει ιδεολογία. Πλάκα κάνουν ασφαλώς. Καταρχήν δεν υπάρχει Έλληνας άνω των 18 ετών που να μην έχει κάποια ιδεολογία. Ιδιαίτερα ένας δημοσιογράφος, με την ηλικία του Θεοδωράκη έχει σίγουρα ιδεολογία. Και ο ίδιος λέει ότι βρίσκεται στην κεντροαριστερά με ευρωπαικό προσανατολισμό. Πολύ σαφές. Ότι δεν έχει πολιτικές λύσεις έτοιμες, είναι επίσης σαφές και δεν το κρύβει, αλλά θεωρώ ότι σταδιακά – και εφόσον επιβιώσει και επιμείνει – θα τις διαμορφώσει. Θα ήταν εξάλλου τρελός όποιος θεωρούσε ότι έχει έτοιμες πολιτικές λύσεις για όλα.

Ο Θεοδωράκης δήλωσε επίσης ότι δεν θα είναι υποψήφιος για Ευρωβουλευτής, διότι δεν έχει τα προσόντα, και ότι δεν μιλάει καν ξένες γλώσσες. Έχει λοιπόν αυτογνωσία, κάνει αυτοκριτική και είναι ειλικρινής. Καλό και αυτό.

Πολλοί αναρωτιούνται γιατί πήρε αυτή την απόφαση. Μάλλον διότι όπως όλοι μας είναι απελπισμένος από το πολιτικό σκηνικό, μάλλον όπως όλοι μας θεωρεί ότι κάτι μπορεί να προσφέρει, μάλλον επειδή είναι γνωστός από την τηλεόραση θεωρεί ότι έχει πιθανότητες να ψηφιστεί από αρκετό κόσμο. Για ποιόν άλλο λόγο, ένας μη επαγγελματίας πολιτικός θα αποφάσιζε να κατέβει στην πολιτική; Πάντως αν κάποιοι σκέφτονται “πονηρά”, δεν νομίζω ότι ο Θεοδωράκης είναι ο τύπος που πάει στην πολιτική για να βγάλει λεφτά, δεν δείχνει τίποτα τέτοιο η ώς τώρα πορεία του στην δημοσιογραφία.

Ακόμη και αν σκέφτεται ότι ώς αρχηγός κόμματος μπορεί να εκλεγεί μελλοντικά βουλευτής, χωρίς να συμμετάσχει σε κάποιο από τα ήδη υπάρχοντα κόμματα και πάλι θεμιτό το βρίσκω αυτό, περισσότερο θεμιτό απο το να ενταχθεί σε ένα από τα κόμματα με τα οποία προφανώς διαφωνεί. Καλύτερα να έχουμε ανεξάρτητους βουλευτές που ψηφίζουν κατά συνείδηση παρά εξαρτημένους και πρόβατα.

Είπε επίσης ο Θεοδωράκης ότι δεν μπορούμε πλέον πολιτικά να στηρίζεται μια κυβέρνηση σε ένα 30% των ψήφων, χρειάζεται πλειοψηφία που επιτυγχάνεται μόνο με συνεργασίες. Δίκιο έχει. Έτσι είναι τα πράγματα σήμερα και προφανώς ο ίδιος λέει ότι αν καταφέρει κάποτε το κόμμα του να μπεί στη Βουλή, θα συνεργαστεί με κάποιους για το σχηματισμό ισχυρής κυβέρνησης. Και αυτό σωστό το βρίσκω.

Με λίγα λόγια, θεωρώ την απόφαση του Θεοδωράκη απολύτως θεμιτή, πολύ θαρραλέα, θεωρώ ότι θα έπρεπε να την μιμηθούν και άλλοι πολίτες από όλους τους χώρους, θεωρώ ότι καλό θα είναι να του προσφέρουν βοήθεια, συμβουλές και απόψεις άλλοι πολίτες που βρίσκονται εκτός πολιτικής και έχουν άποψη για το τι πρέπει να γίνει και γενικά νομίζω ότι ο Θεοδωράκης κακώς, κάκιστα κριτικάρεται και κατηγορείται κατ’ αυτόν τον τρόπο από διάφορους συναδέλφους.

Το μόνο ζήτημα για μένα, είναι αν ο Θεοδωράκης θα έχει την αντοχή, την υπομονή, το κουράγιο, την επιμονή και την αποφασιστικότητα να προσπαθήσει όσο χρειάζεται, δηλαδή υπερβολικά. Το μόνο που θα με “χάλαγε” θα ήταν αν ξαφνικά ο Θεοδωράκης υπαναχωρούσε και “σφύριζε κλέφτικα”, δηλαδή αν το έκανε αυτό ώς μια παρόρμηση της στιγμής, μόνο και μόνο για να κάνει ντόρο και μετά από λίγο εγκατέλειπε την προσπάθεια. Κατά τα άλλα, όλα καλά με το κόμμα Θεοδωράκη, μακάρι να δούμε και άλλα τέτοια.

ΥΓ. Σχετικά με την επιλογή του ονόματος του κόμματος “Το ποτάμι”, λέω απλώς, “περί ορέξεως κολοκυθόπιτα”. Αυτό του άρεσε, αυτό τον εκφράζει, σε αυτό βρίσκει συμβολισμούς, αυτός έφτιαξε το κόμμα, όπως θέλει το βαφτίζει. Και τα άλλα που τα λένε, ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ, ΔΗΜΑΡ, ΚΚΕ, Ανεξάρτητοι Έλληνες, Χρυσή Αυγή, καλύτερα ονόματα είναι;

Πηγή: Reporter.gr