Είδαμε το μιούζικαλ Cats στο Badminton: Γατοκουλτούρα

Το έργο βασίζεται σε στίχους ενός από τους κορυφαίους ποιητές του 20ου αιώνα, του Thomas Sterns Eliot (1888-1965). O Eliot, ο άνθρωπος που σφράγισε όσο λίγοι τον αγγλοσαξωνικό μοντερνισμό, έγραψε μεγάλα έργα, όπως τη «Ρημαγμένη Γη».

Οι στίχοι του Cats πάντως δεν έχουν καμία σχέση με το ύφος του ποιητή. Προέκυψαν από το βιβλίο του ποιητή Old Possum’s Book of Practical Cats. Old Possum ήταν το παρατσούκλι που του είχε κολλήσει ο ομότεχνός του Ezra Pound. Ο Eliot έγραψε μια σειρά από αστεία κι ελαφρά ποιήματα με θέμα τις γάτες, την κουλτούρα, τη θρησκεία, τις κοινωνικές τους σχέσεις, τα οποία, άλλοι υποστηρίζουν ότι τα έστελνε με ανώνυμες επιστολές για να διασκεδάζει τους φίλους του και άλλοι ότι τα έστελνε στα βαφτιστήρια του. Πάντως, τα γατο-ποιήματα του Eliot συγκεντρώθηκαν σε βιβλίο και εκδόθηκαν το 1939 πρώτη φορά.

Ο Andrew Lloyd Weber ως παιδί αγαπούσε αυτά τα ποιήματα κι είχε όνειρο να τα μετατρέψει σε μιούζικαλ. Η μουσική του συνδύασε στοιχεία τζαζ, ποπ, music hall και ροκ μουσικής. Πολλές από τις συνθέσεις του Webber για το CATS έγιναν τεράστιες επιτυχίες ανεξάρτητα από την παράσταση, με κορυφαία το περίφημο Memory. Η σκηνοθεσία είναι του Trevor Nunn και οι χορογραφίες της Gillian Lynne.

Έχουν περάσει πάνω από 30 χρόνια από την εποχή που δημιουργήθηκε το μιούζικαλ (1981). Αυτό αισθητικά φαίνεται έντονα στην παράσταση που παρακολουθήσαμε στο Badminton. Η αισθητική των 80’s (και των γειτονικών τους χρονιά 70’s) είναι παρούσα διαρκώς. Και σε επίπεδο ήχου και σε επίπεδο εικόνας.

Η παράσταση έχει μια τεράστια ποικιλία κοστουμιών (κάθε γάτα έχει το δικό της κοστούμι). Ακόμα, χρησιμοποιεί εντυπωσιακά εφέ με εκρήξεις του σκηνικού (ένας σκουπιδότοπος, όπου οι γάτες ζουν), αλλά και πολλά παιχνίδια με τους φωτισμούς. Οι χορογραφίες είναι πολύ δουλεμένες και θυμίζουν περισσότερο κλασικό, παρά σύγχρονο χορό, με αρκετά ποπ στοιχεία. Οι φωνές των τραγουδιστών είναι πάρα πολύ καλές.

Στο πρώτο μέρος η απουσία πλοκής και η αισθητική που σε πάει αρκετά χρόνια πίσω, κάνει την παρακολούθηση κάπως δύσκολη. Στο δεύτερο μέρος, όμως, τα εφέ γίνονται πιο εντυπωσιακά, οι χορογραφίες πιο δυναμικές, ενώ η δράση, με την απαγωγή του σοφού γάτου και την σωτήρια επέμβαση του εντυπωσιακού Μιστόφελη. Ο χορευτής που ερμηνεύει τον πολυμήχανο αυτό γάτο ήταν η πιο εντυπωσιακή στιγμή της παράστασης, μαζί με τις πολλές ερμηνείες του τραγουδιού Memory, με την πανέμορφη μελωδία.

Γενικά, πρόκειται για ένα μιούζικαλ για όλη την οικογένεια, που θα αρέσει σε όσους ενδιαφέρονται περισσότερο για μια παράσταση με χορό και τραγούδι και δεν τους ενδιαφέρει ιδιαίτερα η πλοκή. Το θέαμα σίγουρα είναι ξεχωριστό και οι χορογραφίες και οι φωνές είναι top επιπέδου. Θα αρέσει πολύ στους φαν της δεκαετίας του 80, αλλά μάλλον όχι σε όσους αναζητούν την πιο σύγχρονη αισθητική πρόταση στα μουσικοχορευτικά. Απευθύνεται σίγουρα και στα παιδιά, τα οποία έλκονται από τη μυθοπλασία και ο φανταστικός κόσμος των γατών.

Γιώργος Σμυρνής

 
Info: Τετάρτη, Πέμπτη, Παρασκευή: 20:30 Σάββατο- Κυριακή: 16:00, 20:30
Στο Badminton μέχρι στις 15 Μαρτίου