Πόσο “ίση” με έναν άνδρα είναι η Ελληνίδα σήμερα; Η Βάσω Κόλλια Γενική Γραμματέας Ισότητας των Φύλων, απαντά
Μια διαμαρτυρία το 1857 από εργάτριες στη Νέα Υόρκη, που ζητούσαν καλύτερες συνθήκες εργασίας, στάθηκε αφορμή για τη θεσμοθέτηση της Διεθνούς Ημέρας της Γυναίκας, που από το 1975 τιμάται με στόχο την ανάδειξη των γυναικείων προβλημάτων και δικαιωμάτων. Πόσο έχουν αλλάξει τα πράγματα στο πέρασμα των χρόνων, ποια προβλήματα αντιμετωπίζει η Γυναίκα σήμερα, μα κυρίως υπάρχει ακόμα λόγος ύπαρξης της Παγκόσμιας Ημέρας της Γυναίκας;Την απάντηση σε αυτά τα ερωτήματα για την περίπτωση της Ελλάδας, αναζητήσαμε με τη βοήθεια της Γενικής Γραμματέως Ισότητας των Φύλων, Βάσως Κόλλια. Μιλήσαμε για τη θέση της Ελληνίδας σήμερα και για τη στερεότυπη αντιμετώπιση των φύλων στη χώρα μας, και όπως φαίνεται από τα επίσημα στοιχεία, οι λόγοι που οδήγησαν στη θεσμοθέτηση της Ημέρας της Γυναίκας, κάθε άλλο παρά έχουν εκλείψει.
Υπάρχει ισότητα για τις γυναίκες στην Ελλάδα σήμερα;
Η διασφάλιση της ισότητας των φύλων σε όλο το φάσμα της οικονομίας αποτελεί μία από τις μεγαλύτερες προκλήσεις αλλά και στοίχημα της εποχής μας. Η πρόσβαση των γυναικών στην απασχόληση γίνεται ολοένα και πιο δύσκολη. Τα ποσοστά απασχόλησης και συμμετοχής των γυναικών στην αγορά εργασίας, παραμένουν σταθερά χαμηλότερα από εκείνα των ανδρών. Πρόβλημα όμως δυστυχώς εντοπίζεται και στις απασχολούμενες γυναίκες, που αρκούνται συνήθως στις κατώτερες θέσεις της εργασιακής ιεραρχίας ή βρίσκονται εγκλωβισμένες σε επισφαλή, άμισθη, εξαναγκαστικά εθελοντική, κακοπληρωμένη ή και μαύρη εργασία. Παρά την πρόοδο που έχει επιτευχθεί, παρά τα υψηλά επίπεδα εκπαίδευσης των γυναικών και την έξοδό τους στην αγορά εργασίας, επιμένουν οι βαθιά ριζωμένες ανισότητες των φύλων. Είναι φανερό το έλλειμμα στην ισότιμη συμμετοχή των γυναικών στα οικονομικά – πολιτικά κέντρα λήψης αποφάσεων.
Έχει σημειωθεί κάποια θετική εξέλιξη τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα σε ζητήματα δικαιωμάτων των γυναικών;
Μία από τις πιο θετικές εξελίξεις σε θέματα ισότητας είναι ο νόμος 3500 που ρυθμίζει τις σχέσεις όλων των μελών της οικογένειας αλλά και των μόνιμων συντρόφων εκτός γάμου. Ο συγκεκριμένος νόμος αποτελεί ένα σημαντικό νομικό όπλο για την αποτροπή του φαινομένου της ενδοοικογενειακής βίας, όπως απαιτείται σε ένα κράτος δικαίου. Αποτελεί ένα νομοθέτημα εκσυγχρονιστικό στον τομέα των δικαιωμάτων του ανθρώπου αφού η ενδοοικογενειακή βία πλέον θεωρείται τεκμήριο ισχυρού κλονισμού του γάμου και προϋπόθεση για έκδοση διαζυγίου. Για πρώτη φορά αναγνωρίζεται ως αδίκημα η σεξουαλική κακοποίηση και ο βιασμός των γυναικών εντός του οικογενειακού θεσμού, ενώ γίνεται ειδική μνεία για άσκηση βίας σε βάρος εγκύου προβλέποντας ακόμα πιο αυστηρές ποινές στους παραβάτες.
Σημαντικά προγράμματα που υλοποιούνται από τη Γενική Γραμματεία Ισότητας:
Το εθνικό πρόγραμμα δημιουργίας εξειδικευμένων δομών και υπηρεσιών για την αντιμετώπιση της γυναικείας κακοποίησης, που πραγματοποιείται μέσω του ΕΣΠΑ και βρίσκεται στη ολοκλήρωσή του. Κάθε μεγάλη πόλη της χώρας αποκτά τουλάχιστον ένα ειδικό συμβουλευτικό κέντρο για ψυχοκοινωνική στήριξη των γυναικών που έχουν πέσει θύματα βίας καθώς και ξενώνες φιλοξενίας γυναικών με τα παιδιά τους. Επιπρόσθετα λειτουργεί και η πανελλαδικής εμβέλειας γραμμή SOS, που παρέχει στήριξη σε θύματα βίας.
Ένα νέο πρόγραμμα που σύντομα θα ξεκινήσει να υλοποιείται είναι και αυτό με τίτλο “Ψηφιακή Συμμαχία για την Γυναικεία Απασχόληση”. Σκοπός είναι να δώσουμε κίνητρα και να πείσουμε τις γυναίκες να αναζητήσουν επαγγελματική διέξοδο στον χώρο των ψηφιακών τεχνολογιών και να τις ενθαρρύνουμε να εισέλθουν στην ψηφιακή οικονομία.
Ανάμεσα σε αυτούς είναι η ισότιμη συμμετοχή των γυναικών στην αγορά εργασίας, η συμμετοχή των γυναικών σε δραστηριότητες υπαίθρου με στόχο την τοπική ανάπτυξη, η προώθηση της κοινωνικής ένταξης των γυναικών, πρόληψη και καταπολέμηση της γυναικείας φτώχειας και όλων των μορφών βίας, ένταξη της διάστασης του φύλου σε ζητήματα κοινωνικής προστασίας και προστασίας της υγείας, υποστήριξη της οικογένειας και της απασχόλησης, συμφιλίωση επαγγελματικής και οικογενειακής ζωής των γυναικών, ισότιμη συμμετοχή των γυναικών στη δημόσια ζωή και στις διαδικασίες λήψης πολιτικών, κοινωνικών και οικονομικών αποφάσεων, καταπολέμηση των διακρίσεων λόγω φύλου και των έμφυλων στερεοτύπων και η ένταξη της ισότητας των φύλων στις δημόσιες πολιτικές, η παρακολούθηση και αξιολόγησή τους.