Η Ηρώ Σαΐα μας αποκαλύπτει πώς είναι να δουλεύεις με τον απαιτητικό Σταύρο Ξαρχάκο
Πρόσφατα κυκλοφόρησε τη δεύτερη δισκογραφική της δουλειά, με τίτλο “Λευκό Χαρτί”, ενώ αυτή την περίοδο εμφανίζεται στην Ιερά Οδό, στο πλευρό της Ελένης Βιτάλη και του Σταύρου Ξαρχάκου, στην παράσταση “Νυν και αεί…Τσιτσάνης”. Η Ηρώ Σαΐα με την ιδιαίτερη πλαστικότητα της φωνή της, μας μίλησε για το λαϊκό τραγούδι, για το νέο προσωπικό της δίσκο, για την μέχρι τώρα πορεία της και για τα μελλοντικά σχέδιά της.Συνέντευξη στην Ιωάννα Κρανιώτη
Σπούδασε υποκριτική και το τραγούδι προέκυψε μετά. Η αρχή έγινε με τη συμμετοχή της ως ιδρυτικό μέλος στη μουσικοθεατρική ομάδα Σπείρα Σπείρα του Σταμάτη Κραουνάκη. Στο πλευρό του ακολούθησαν πολλές επιτυχημένες παραστάσεις με σημαντικότερη τη «Γυναίκα Τριαντάφυλλο» στην Αθηναΐδα, που στάθηκε αφορμή για την πρώτη της δισκογραφική παρουσία. Έχει καταφέρει να συνεργαστεί με τον Σταύρο Ξαρχάκο στο αφιέρωμά του στον Μάνο Χατζιδάκι στο «Αμάν Αμήν», και στο αφιέρωμα στην Μελίνα Μερκούρη στο Ηρώδειο. Οι φωνητικές της δεξιότητες δικαιολογούν απόλυτα όσα έχει καταφέρει…
Μιλήστε μας για τη συνεργασία με Ξαρχάκο-Βιτάλη. Είναι το λαϊκό ένα είδος που σας εκφράζει;
Ναι, θεωρώ πως με εκφράζει το καλό λαϊκό τραγούδι και το αγαπάω ιδιαίτερα. Κατά καιρούς έχω τραγουδήσει δίπλα σε σημαντικούς εκπροσώπους του λαϊκού τραγουδιού όπως ο Μανώλης Μητσιάς, ο Δημήτρης Μπάσης, ο Μιχάλης Δημητριάδης . Είναι δε πολύ σημαντικό και ενδεικτικό της αγάπης μου για το λαϊκό τραγούδι, το γεγονός ότι στον πρόσφατο δίσκο μου, το “Λευκό Χαρτί” που κυκλοφορεί από την Phonograph Music Production, υπάρχουν και λαϊκά τραγούδια. Το ομώνυμο “Λευκό Χαρτί”, ένα ζεϊμπέκικο με στοιχεία μπαλάντας, σε μουσική του Νεοκλή Νεοφυτίδη και στίχους δικούς μου και ένα αμιγώς λαϊκό, στιβαρό και πολύ δυνατό ζεϊμπέκικο του Άρη Βλάχου και του Μάνου Ελευθερίου, το “Ποια κρεβάτια ζεσταίνεις”. Όσον αφορά στο “Αφιέρωμα στον Τσιτσάνη” στην Ιερά Οδό, οφείλω να πω ότι κάθε φορά που ανεβαίνω στη σκηνή αισθάνομαι τυχερή για τη συνεργασία μου με το Σταύρο Ξαρχάκο και την Ελένη Βιτάλη.
Ποιες είναι οι μουσικές σας επιρροές;
Η βυζαντινή και δημοτική μουσική αλλά και το λαϊκό και το ρεμπέτικο τραγούδι είναι είδη τα οποία οι γονείς μου άκουγαν και αγαπούσαν πολύ. Επομένως από τα παιδικά μου χρόνια περιλαμβάνονταν και στα δικά μου ακούσματα. Ο Βασίλης Τσιτσάνης ήταν μέσα σε αυτές τις επιρροές. Όταν πια άρχισα να ασχολούμαι με το τραγούδι, ξεκίνησα να μαθαίνω όλο και περισσότερα ρεμπέτικα τραγούδια επειδή μου άρεσαν ιδιαίτερα. Ήθελα να καταφέρω να κάνω τα “γυρίσματα” που άκουγα από τη Νίνου, την Εσκενάζυ, τη Στέλλα Χασκιλ και άλλες που θαύμαζα. Αυτός βέβαια ήταν και ένας τρόπος να γνωρίσω ακόμα καλύτερα και το έργο του Βασίλη Τσιτσάνη.
Ποια στιγμή της μέχρι τώρα καριέρας σας θεωρείτε πιο σημαντική;
Όλες οι συνεργασίες μου ήταν σημαντικές και αξιόλογες όλα τα χρόνια που βρίσκομαι στο χώρο του τραγουδιού. Από όλες πήρα πάρα πολύ σημαντικά εφόδια. Αν πρέπει οπωσδήποτε να ξεχωρίσω κάποιες, σίγουρα θα είναι η συνεργασία μου με το Σταύρο Ξαρχάκο αλλά και εκείνη με το Σταμάτη Κραουνάκη και το Λουκιανό Κηλαηδόνη, που αποτέλεσαν και τις πιο μεγάλες σε διάρκεια.
Σε ό,τι αφορά στη “σταθερή” συνεργασία σας με το Σταύρο Ξαρχάκο, εκτός από πολύ μεγάλη ευθύνη, αποδίδει ένα εγγυημένο ποιοτικό αποτέλεσμα. Πόσο εύκολο και σημαντικό είναι να λειτουργεί κανείς υπό την καθοδήγηση ενός μαέστρου;
Η πρώτη συνεργασία μου με τον Σταύρο Ξαρχάκο ήταν το 2008 σε δυο συναυλίες στην Κύπρο. Ακολούθησε το 2011 το “Αφιέρωμα στον Μάνο Χατζιδάκι” στο Gazarte, το “Αμάν Αμήν” στο θέατρο Ακροπόλ το 2012 και φέτος το “Αφιέρωμα στη Μελίνα Μερκούρη” και φυσικά το “Αφιέρωμα στον Βασίλη Τσιτσάνη”. Από τη μία λοιπόν είχα να αντιμετωπίσω προγράμματα τελείως διαφορετικά μεταξύ τους και από την άλλη υπήρχε ένας μαέστρος που απαιτεί στη σκηνή τον καλύτερο εαυτό του τραγουδιστή. Έπρεπε λοιπόν να δουλέψω πάρα πολύ για να καταφέρω να παρακολουθώ τους “ρυθμούς” αυτού του ανθρώπου και να αποδώσω το αποτέλεσμα που ήθελε. Τώρα πια, πιστεύω ότι η επικοινωνία μας επί σκηνής είναι η ιδανική.
Ας επιστρέψουμε στον πρόσφατο δίσκο σας. Στη δεύτερη δισκογραφική σας δουλειά, με τίτλο «Λευκό Χαρτί», αντιλαμβάνεται κανείς μια ιδιαίτερη ποικιλία μουσικών κατευθύνσεων, από λαϊκό και έντεχνο μέχρι bossa nova. Τελικά με ποιο είδος μουσικής αισθάνεστε πιο άνετα;
Αισθάνομαι άνετα όταν ερμηνεύω τραγούδια που έχουν κάτι να πουν. Δε θέλω να περιορίζομαι για κανέναν λόγο. Στον δίσκο αυτό είχα τη χαρά να συνεργαστώ με δυο πολύ ταλαντούχους νέους συνθέτες, τον Νεοκλή Νεοφυτίδη και τον Άρη Βλάχο, ενώ τους στίχους έγραψαν οι Μάνος Ελευθερίου, Γιάννης Γούνας, Γιάννης Καστανάκης, ο ίδιος ο Νεοκλής Νεοφυτίδης κι εγώ. Με τους δυο συνθέτες διαλέξαμε πάρα πολύ προσεκτικά τα τραγούδια και κρατήσαμε μόνο τα πολύ καλά, εκείνα που ξεχώριζαν πραγματικά. Το ζητούμενο για εμένα είναι τα ωραία τα τραγούδια, σε όποιο είδος και αν ανήκουν.
Ας πάμε λίγο πίσω. Ξεκινήσατε με το θέατρο και καταλήξατε στη μουσική. Τι είναι αυτό που σας έλκει στην υποκριτική και τι στη μουσική;
Είναι δυο πολύ κοντινές μορφές τέχνης. Για εμένα είναι πολύ ωραία μπερδεμένες και δεν θα ήθελα να αναλύσω τι αγαπώ στην κάθε μία, ακόμα και αν για την ώρα έχω δώσει περισσότερο βάρος στο τραγούδι. Η αγάπη κατά τη γνώμη μου δεν χρειάζεται πολλές αναλύσεις. Αρκεί μόνο να υπάρχει.
Πιστεύετε πως σήμερα παράγεται αξιοπρεπές μουσικό έργο; Υπάρχει κάποιος νέος μουσικός ή μπάντα που ακούσατε πρόσφατα και σας τράβηξε την προσοχή;
Μου αρέσουν πολύ οι London grammar. Πρόσφατα άκουσα την Indila, στη φωνή της οποίας υπάρχει εκτός από Ευρώπη και αρκετή Αλγερία, και αυτός ο συνδυασμός με γοήτευσε.
Πώς βλέπετε τη σημερινή κοινωνική και πολιτική πραγματικότητα; Εσείς πώς τη βιώνετε; Περιμένετε πως θα βρεθεί διέξοδος;
Την πραγματικότητα τη βιώνω όπως όλοι. Δυσκολότερα από πριν αλλά με ελπίδες για το καλύτερο που θα έρθει. Δεν πιστεύω πως θα βρεθεί άμεσα λύση αλλά είμαι αισιόδοξη γιατί είναι το μόνο που μπορώ να κάνω. Δεν μου αρέσει η μιζέρια και η μεμψιμοιρία. Θέλω να σκέφτομαι και να προσπαθώ για το καλύτερο, ακόμα και όταν αυτό φαντάζει δύσκολο ή και αδύνατο.
Υπάρχει κάποια συνεργασία-απωθημένο που εύχεστε να έρθει;
Όχι. Εύχομαι να έχω πάντα τη δυνατότητα να επιλέγω πράγματα που με ενδιαφέρουν και να παρουσιάζω με τους συνεργάτες μου ιδιαίτερες μουσικές παραστάσεις. Τέτοιες παραστάσεις ήταν η “Γυναίκα Τριαντάφυλλο” με τον Νεοκλή Νεοφυτίδη και τον Σταμάτη Κραουνάκη καθώς και το “Για σένα” που παρουσιάσαμε με τον σπουδαίο Γιάννη Παλαμίδα πριν δυο χρόνια. Το μόνο λοιπόν που εύχομαι να συνεχίσω να έχω, είναι η ελευθερία επιλογών.
Ποια είναι τα προσεχή σχέδιά σας και πώς ονειρεύεστε την μελλοντική σας πορεία;
Προς το παρόν παρατείνονται οι εμφανίσεις στην Ιερά Οδό. Ταυτόχρονα, αρκετά συχνά κάνω τις δικές μου προσωπικές εμφανίσεις. Η επόμενη είναι στην Κύπρο, στις 23 Μαρτίου με τον Νεοκλή Νεοφυτίδη και το συγκρότημα “Βαρύαυλλος” ενώ μετά το Πάσχα θα ξεκινήσω κάποιες εμφανίσεις με τον Παναγιώτη Μάργαρη. Τη μελλοντική μου πορεία δεν την ονειρεύομαι. Τη χτίζω, δουλεύω για να υπάρχει και πάντα αφήνω τη ζωή κάθε φορά να με εκπλήσσει.
Μοιραστείτε μαζί μας μια φράση που σας εκφράζει.
Δες περισσότερα, μάθε περισσότερα, γίνε το καλύτερο που μπορείς. “See more, do more, be more”. Το είχα δει γραμμένο σε ένα πλοίο στον Πειραιά πριν κάποια χρόνια και από τότε το έχω αποθηκεύσει στο κινητό μου για να μου το υπενθυμίζει κάθε μέρα.
Info: Αυτή την περίοδο, η Ηρώ Σαΐα εμφανίζεται στη μουσική παράσταση “Νυν και αεί…Τσιτσάνης” μαζί με την Ελένη Βιτάλη και το Σταύρο Ξαρχάκο. Διαβάστε τις εντυπώσεις μας από την παράσταση εδώ.