Είδαμε το «Forever Tango» στο Badminton- Πάθος και δεξιοτεχνία

To Forever Tango αποτελεί τη μακροβιότερη παραγωγή tango στην ιστορία του Broadway. Ο χονρογράφος και σκηνοθέτης της παράστασης είναι ο Luis Bravo. Αυτός ξεκίνησε τη σταδιοδρομία του ως σολίστ κλασικής μουσικής, παίζοντας τσέλο με τις σημαντικότερες ορχήστρες της Αργεντινής και των ΗΠΑ, ως ένας από τους κορυφαίους τσελίστες στον κόσμο. Στην πορεία, η αγάπη για το tango και το λαϊκό πολιτισμό της Αργεντινής, τον οδήγησαν στη σκηνοθεσία και τη χορογραφία. Έτσι εμπνεύστηκε το Forever Tango, το οποίο σκηνοθέτησε και χορογράφησε, ενώ παράλληλα επιμελήθηκε τη μουσική επένδυση και τις ενορχηστρώσεις του, σχεδίασε τους φωτισμούς και συμμετέχει ως μουσικός στην ορχήστρα.

Στην παράσταση συμμετείχαν δεκατέσσερις χορευτές tango, μια τραγουδίστρια και ενδεκαμελής ορχήστρα –όπου τον πρώτο ρόλο έχει το bandoneon (κάτι σαν ακορντεόν). Τρία bandoneon, ένα συνθεσάιζερ, ένα πιάνο, 4 έγχορδα και άλλα όργανα συνθέτουν την ορχήστρα. Ο πιανίστας ήταν δεξιοτέχνης, ενώ οι μουσικές είχαν αρκετό ενδιαφέρον. Πέρα από το χρώμα της αργεντίνικης μουσικής, υπήρχαν και τζαζ αποχρώσεις και κάποια στοιχεία που θυμίζουν λίγο την παράδοση της νεωτερικής μουσικής των τελών του 19ου, αλλά και του 20ου αιώνα. Η τραγουδίστρια, αν και έχει καλή φωνή με ενδιαφέρον βραχνό χρώμα, έδειχνε λίγο αταίριαστη με το πνεύμα της παράστασης με τα λαϊκά αργεντίνικα τραγούδια της.

Ίσως και λόγω της κλασικής μουσικής παιδείας του σκηνοθέτη, στην παράσταση τα μουσικά μέρη καταλαμβάνουν μεγάλο μέρος και σε κάποια σημεία λειτουργούν και αυτόνομα, χωρίς δηλαδή να συνοδεύουν κάποιο χορευτικό κομμάτι. Αλλά, όπως και να το κάνουμε, τον πρώτο λόγο σε μια τέτοια παράσταση έχουν οι χορευτές. Αυτοί έδειξαν την υψηλή τους ποιότητα, σε χορογραφίες τυπικές του χορού που παρουσιάζουν. Καλλίγραμμα σώματα, ωραία κίνηση, πλαστικότητα, αισθησιασμός και πάθος. Ειδικά, κάποιες χορογραφίες με πιο αργό τέμπο, έδειξαν την δεξιοτεχνία των χορευτών. Τα κοστούμια και οι πολυπρόσωπες χορογραφίες έδιναν μια αίσθηση μεγαλοπρέπειας, που ταίριαζε με το χώρο του Badminton, ενώ υπήρχε και το σέξι στοιχείο στον ερωτικό αυτό χορό.

Σε γενικές γραμμές, το Forever Tango, ήταν μια παράσταση tango, με δεξιοτέχνες χορευτές και μουσικούς, όπου χορός και μουσική έχουν ίση σημασία. Οι χορογραφίες είναι τυπικές tango, με αρκετές στιγμές δεξιοτεχνίας από τους χορευτές. Και κάποια μουσικά σόλο και ορχηστρικά κομμάτια, πάντως, κερδίζουν τις εντυπώσεις.

Γιώργος Σμυρνής