Είδαμε στο Μέγαρο την “λατινική” πλευρά του Μίκη Θεοδωράκη
Υπάρχουν μουσικά έργα στα οποία ένας ερμηνευτής αφήνει τόσο ανεξίτηλη τη σφραγίδα του, που να είναι πραγματικά δύσκολο να τα φανταστείς με άλλη ερμηνεία. Στην περίπτωση του Romancero Gitano και του Canto General η συγκλονιστική ερμηνεία της Μαρίας Φαραντούρη προσδίδει στην σύγκριση ηράκλειες διαστάσεις.
Την Πέμπτη 27 Μαρτίου, στο Μέγαρο Μουσικής φιλοξενήθηκε η παράσταση με τίτλο «Ισπανία και Λατινική Αμερική του Μίκη Θεοδωράκη». Στο πρώτο μέρος παρουσιάστηκαν μουσικά θέματα από την κινηματογραφική ταινία του Κώστα Γαβρά «Κατάσταση Πολιορκίας» (1972), στο δεύτερο μέρος ο κύκλος λυρικών τραγουδιών “Romancero Gitano” (1967) σε ποίηση F.G.Lorca και στο τρίτο μέρος το λαϊκό ορατόριο “Canto General” (1972) σε ποίηση Pablo Neruda.
H Χιλιανή μεσόφωνος Maria Isabel Vera Rodriguez (φωτογραφία), ο βαρύτονος Χάρης Ανδριανός, ο μαέστρος Λουκάς Καρυτινός και η χορωδία Ambitus αναμετρήθηκαν επάξια με τις μυθικές εκτελέσεις των έργων που έχουν σφραγιστεί από μουσικά σύνολα και ερμηνευτές της αξίας της Μαρίας Φαραντούρη και του Πέτρου Πανδή, των Κρουστών του Στρασβούργου, της Εθνικής Χορωδίας της Γαλλίας και των σπουδαίων μουσικών που συμμετείχαν στις αρχικές ηχογραφήσεις.
Στο «Romancero Gitano», ένα από τα λυρικότερα έργα του Μίκη Θεοδωράκη σε εμπνευσμένη απόδοση του Ο. Ελύτη που έχει σφραγιστεί από την λιτή, αλλά συγκλονιστική εκτέλεση με φωνή και κιθάρα από την Μ. Φαραντούρη και τον κιθαρίστα John Williams (1971), η Maria Isabel Vera έδειξε τις ερμηνευτικές της ικανότητες παρά την ελαφρά αμηχανία που δημιούργησε η δυσκολία εκφοράς των ελληνικών στίχων, η απόδοση του έργου από ορχήστρα και –δυστυχώς- τα προβλήματα με τον ήχο που παρουσιάστηκαν. Αξιοσημείωτη είναι η ερμηνεία τριών τραγουδιών στην πρωτότυπη μορφή των στίχων στα Ισπανικά, όπου η αμηχανία έδωσε τη θέση της στην ερμηνευτική δύναμη της σπουδαίας τραγουδίστριας.
Η μεγάλη στιγμή της βραδιάς υπήρξε, όμως, η παρουσίαση του «Canto General» στο τρίτο μέρος της παράστασης όπου –όταν λύθηκαν τα προβλήματα του ήχου- γίναμε μάρτυρες μιας σπουδαίας εκτέλεσης του έργου και μιας ευτυχούς συνύπαρξης μεγάλων συντελεστών. Η Maria Isabel Vera και ο εξαιρετικός Χάρης Ανδριανός παρουσίασαν μια ρωμαλέα απόδοση του έργου, με ερμηνευτική δύναμη, καθαρότητα και πάθος, αντάξιο ενός μεγάλου μουσικού έργου. Σε ίδια ποιότητα κινήθηκε ο μαέστρος Λ. Καρυτινός που διηύθυνε την ορχήστρα – με εξαιρετικά κρουστά- και η χορωδία Ambitus.
Η ερμηνεία της Vera στο Los Libertadores και η παθιασμένη América Insurrecta του Χ. Ανδριανού θα μείνουν στη μνήμη μας.
Πάνος Τσελέντης
