Ο Ρυότζι Ικέντα κέρδισε τη διεθνή αναγνώριση επεξεργαζόμενος ήχους, οπτικό υλικό, μαθηματικές συλλήψεις και φυσικά φαινόμενα, σε εγκαταστάσεις, συναυλίες και εν εξελίξει παραγωγές. Συνθέτει για μη-μουσικά όργανα, όπως γραφομηχανές, μετρονόμους, διαπασών και τηλέγραφους, όμως το μέσο του είναι η ίδια η κυματομορφή. Σημείο καμπής στην εξέλιξή του, η superposition είναι μια «όμορφα καλλιτεχνημένη επίθεση στις αισθήσεις», βασισμένη στην κβαντομηχανική. Το παραγόμενο αποτέλεσμα οδηγεί στην πρωτόγνωρη εμπειρία ενός νέου, διαφορετικού «ηλεκτροσυμφωνικού» ήχου. Πρόκειται για ακρόαμα γοητευτικά αλλόκοτο, με εντυπωσιακές ηχοδράσεις, που φαίνονται εντυπωσιακότερες αν τις αναλύσουμε, αν κοιτάξουμε «από μέσα» το πώς υλοποιήθηκαν.
Ο Ικέντα λατρεύει τη μορφολογία, τα σχήματα, τις φόρμες. Χωρίς όμως υπερβολές. Θεωρεί πως αν μπορούσε να υπάρξει τέχνη μόνο με δομές, δεν θα είχαμε μουσική, αλλά απλώς παρτιτούρες! Σέβεται την αυστηρή αισθητική των μαθηματικών, αλλά απευθύνεται και στο μη-ειδικό κοινό, στο «επίπεδο του δρόμου», της γειτονιάς. Εκεί όπου υπάρχει πηγαία φυσική δύναμη. Σε αυτή την παράσταση, χρησιμοποιεί για πρώτη φορά και περφόρμερ επί σκηνής, σε μια «αληθινή πρόκληση» για τον ίδιο και τους θεατές.
Σύλληψη, σκηνοθεσία και μουσική: Ryoji Ikeda
Σε συνεργασία με τους
Περφόρμερ:
Stéphane Garin, Amélie Grould
Προγραμματισμός, γραφικά και λογισμικό: Tomonaga Tokuyama, Norimichi Hirakawa, Yoshito Onishi
Οπτικές συσκευές: Norimichi Hirakawa
Διεύθυνση σκηνής: Simon MacColl
