– Ύμνοι της Ακολουθίας της Μεγάλης Εβδομάδας (απόσπασμα από τον 68ο ψαλμό του Δαυίδ, Αλληλούια/Ιδού ο Νυμφίος, Η απεγνωσμένη δια τον βίον, Τον νυμφώνα σου βλέπω, Του κρύψαντος το τάλαντον, Σήμερον κρεμάται επί ξύλου, Εξέδυσάν με τα Ιμάτιά μου κ.ά.) και θρήνοι από τη λαϊκή παράδοση.
Νεκταρία Καραντζή βυζαντινή υμνωδία
Αφηγητής: Τάσος Αποστόλου
– «Επιτάφιος» του Μ. Θεοδωράκη σε μεταγραφή Γιάννη Σαμπροβαλάκη για μικρό σύνολο και ανδρική φωνή
Τάσος Αποστόλου μπάσος
Γιάννης Σαμπροβαλάκης κλαρινέτο
Οδυσσέας Κορέλης βιολί
Βαγγέλης Νίνα βιολοντσέλο
Βιβή Γκέκα μαντολίνο
Βίκυ Στυλιανού πιάνο
Η μουσική του Μίκη Θεοδωράκη είναι βαθύτατα εμποτισμένη από τη λαϊκή μας μουσική παράδοση, η οποία με τη σειρά της είναι βαθύτατα επηρεασμένη από το βυζαντινό μέλος.
Ποιά είναι η απόσταση ανάμεσα στο «Σήμερον κρεμάται επί ξύλου» και στο λαϊκό-θρησκευτικό τραγούδι «Σήμερα μαύρος ουρανός, σήμερα μαύρη μέρα»; Και πόσο απέχει από αυτά το «Μέρα Μαγιού μου μίσεψες, μέρα Μαγιού σε χάνω» του Μίκη Θεοδωράκη, σε ποίηση Γιάννη Ρίτσου;
Ιδού το θέμα αυτής της συναυλίας, που αντιπαραθέτει δύο διαφορετικές (;) αισθητικές προσεγγίσεις του ανθρώπινου πόνου.
Η συγκινητική φωνή της Νεκταρίας Καραντζή συναντά την έντεχνη αισθαντικότητα του Τάσου Αποστόλου και η μουσική μας παράδοση συνομιλεί με ένα έργο σταθμό της σύγχρονης μελοποιίας –τον Επιτάφιο του Μίκη Θεοδωράκη.
