MENU
Κερδίστε Προσκλήσεις
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ
22
ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ
ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΙ

Έστειλε κάποιο πολιτικό μήνυμα η φετινή Eurovision;

To “Rise Up like A Phoenix” έσκισε, ενώ το… σκέτο “Rise Up” δεν τα πήγε και τόσο καλά. Η drag persona Conchita Wurst κέρδισε με το τραγούδι της Rise Up like a Phoenix” την πρωτιά στη φετινή Eurovision, δικαιώνοντας τον τίτλο του φαβορί, που είχε. Η ελληνική συμμετοχή, το «Rise Up», των Freaky Fortune και RiskyKidd έλαβε μόλις 35 βαθμούς και κατετάγη 20ο.

author-image Γιώργος Σμυρνής

Αυτό που μου έκανε πάντως εντύπωση ήταν το σχόλιο της ελληνίδας παρουσιάστριας της εκδήλωσης την Κυριακή, ότι το κοινό της Eurovision έστειλε ένα μήνυμα με το να ψηφίσει την Conchita. Σύμφωνα με το σκεπτικό της, πλησιάζουν Ευρωεκλογές, σε πολλές χώρες θα ψηφιστούν μισαλλόδοξα ακροδεξιά κόμματα. Οπότε, με την ψήφο στην Conchita στήριξαν το δικαίωμα στη διαφορετικότητα.

Σεβαστή η προσπάθεια κάποιου, για να πολιτικοποιήσει το ψυχαγωγικό προϊόν του. Όμως κατά τη γνώμη μου, σε έναν θεσμό που τα περισσότερα τραγούδια είναι από κακά έως μέτρια, το Rise Up Like a Phoenix έτσι κι αλλιώς υπερείχε των περισσοτέρων, αν όχι όλων. Άρα δεν υπήρχε κάποιος ιδιαίτερος πολιτικός λόγος, για να το ψηφίσει κανείς. Καλή είναι και η φωνή της Conchita Wurst, αν και κάποιοι σχολιάζουν ότι με το υπερβολικό της look καπέλωσε τις φωνητικές δυνατότητες. Εκ του αποτελέσματος, πάντως, η συνταγή αυτή δικαιώθηκε (και όχι για πρώτη φορά στη Eurovision). 

Επίσης, για να πεις κάτι τέτοιο, ότι δηλαδή το τραγούδι της Conchita ήταν μια ειδική περίπτωση, που ψηφίστηκε σε μια ειδική πολιτική κατάσταση, πρέπει να μην υπάρχουν προηγούμενα. Στη Eurovision, ως γνωστό, το gay στοιχείο είναι έντονο. Κι ανεξαρτήτως gay ή straight, πάντα η υπερβολή, η εικόνα που χτυπάει στο μάτι, ακόμα και το εξωφρενικό αποκτούν πλεονέκτημα σε έναν θεσμό που τόσα πολλά τραγούδια διαγωνίζονται το ένα δίπλα στο άλλο και χρειάζεσαι κάτι το ιδιαίτερο ή απλά περίεργο, για να σε θυμάται μετά αυτός που θα ψηφίζει.

Θεωρώ ότι αυτό που συνέβη, με τη νίκη της Αυστρίας, είναι κάτι που συνηθίζεται στη Eurovision.  Κι αντίθετα με την ελληνίδα παρουσιάστρια, δεν θεωρώ ότι το κοινό της Eurovision έστειλε κάποιο ιδιαίτερο μήνυμα. Έστειλε το ίδιο μήνυμα, που στέλνει συχνά. Αυτός είναι ο Διαγωνισμός της Eurovision. 

Η Αυστριακή υποψηφιότητα με την εκκεντρικότητά είναι ένα θέμα που διχάζει- και γι’ αυτό αντλεί μεγάλη δημοσιότητα. Κι ίσως αυτός ήταν ο λόγος της επιτυχίας της. Δηλαδή δημιουργεί άμεσα οπαδούς και εχθρούς, με αποτέλεσμα να συντηρείται θέμα συζήτησης, σε έναν θεσμό μουσικό που κάθε χρόνο κινείται σε ρηχά νερά. Άλλοι θεωρούν ότι προβάλλονται λάθος πρότυπα μέσω της Conchita, άλλοι μιλούν για αντιαισθητικό θέαμα, άλλοι κάνουν λόγο για θρίαμβο της ελευθερίας. Και σε άλλους απλά αρέσει ή δεν αρέσει το τραγούδι.

Τέλος, αξίζει νομίζω να γίνει λόγος και στην παραγωγή της διοργάνωσης που έγινε στη Δανία. Ήταν από τις καλύτερες παραγωγές, με εντυπωσιακά σκηνικά, ωραία πλάνα, θεαματικά προκαταρκτικά video. Κρίμα, που το επίπεδο των τραγουδιών δεν κινήθηκε στα ίδια επίπεδα με την τηλεοπτική παραγωγή.

Διαβάστε ακόμα: Conchita Wurst: Ποιά είναι η Drag persona με το μούσι που εκπροσωπεί την Αυστρία στη Eurovision

Γιώργος Σμυρνής

Περισσότερα από Ιστορίες