Από την Μικρά Αγγλία ως την gypsy jazz: Η Κατερίνα Πολέμη μας ταξιδεύει στον μουσικό της κόσμο

Πώς ξεκίνησε η ενασχόλησή σας με τη μουσική;
Ακούγοντας την οικογένειά μου, ελληνική και βραζιλιάνικη, να παίζουν και να τραγουδούν στο σπίτι γύρω από ένα μεγάλο τραπέζι. Τα μάτια μου δεν ξεκολλούσαν από τα δάχτυλά τους και τα αφτιά μου από τον ήχο που παρήγαγαν.

Ποιες ήταν οι βασικές σας επιρροές; Υπήρξαν καλλιτέχνες-πρότυπα που οδήγησαν τα πρώτα σας βήματα;
Αρχικά οι βασικές μου επιρροές ήταν τα παραδοσιακά ελληνικά και βραζιλιάνικα τραγούδια και οι ύμνοι της πρεσβυτεριανής θρησκείας που μοιάζουν αρκετά στην γκόσπελ μουσική. Αργότερα στα 13 με 14 ήρθε η τζαζ στη ζωή μου, που με επηρέασε πολύ. Τα πρώτα μου πρότυπα ήταν οι συγγενείς μου που έπαιζαν και τραγουδούσαν με την ψυχή τους και μου έμαθαν τα πρώτα και… τα δεύτερα ακόρντα στη κιθάρα. Τα τρίτα ακόρντα μού τα έμαθαν άλλα πρότυπα!

Το ευρύ κοινό στην Ελλάδα σας γνώρισε μέσα από τη μουσική που γράψατε για την ταινία «Μικρά Αγγλία». Τι αποκομίσατε από αυτή την εμπειρία, αλλά και από τη συνεργασία σας με την Ιωάννα Καρυστιάνη και τον Παντελή Βούλγαρη;
Ένα από τα πολλά που αποκόμισα είναι η τεράστια σημασία και δύναμη της ομάδας. Πόσο απαραίτητος και εξίσου σημαντικός είναι ο κάθε συνεργάτης. Έμαθα πως το να δουλεύεις σκληρά, αλλά με πολύ ανθρώπινο τρόπο, σεβασμό, γλυκύτητα και χιούμορ προς τον άλλον, κάνει το δρόμο για την Ιθάκη, το δρόμο της ζωής μαγικό. Κάνει την Ιθάκη ένα τόπο που θα θες να τον ξαναεπισκεφτείς.

Πώς γεννάται η έμπνευση και η δημιουργία σε τόσο νεαρή ηλικία; Ποιες θυσίες και συμβιβασμούς επιφυλάσσει η αφοσίωση στην τέχνη σε ένα νέο δημιουργό;
Φαντάζομαι πως πιο εύκολα γεννιέται η έμπνευση σε νεότερες ηλικίες διότι ακόμα ακούμε καθαρά το ένστικτό μας. Έχουμε ακόμα πολύ μεγάλη επαφή με τον εαυτό μας αλλά και το σύμπαν, εκεί όπου βρίσκεται και κατοικεί κατά τη γνώμη μου η έμπνευση. Ως προς το δεύτερο ερώτημα, πιστεύω πως για να κρατήσει ένας καλλιτέχνης ένα υψηλό επίπεδο στην τέχνη του, είναι απαραίτητο να κάνει τους συμβιβασμούς που χρειάζεται, αλλά παράλληλα να τροφοδοτεί καθημερινά τη σύνδεση με τον εαυτό του και την ενέργεια του σύμπαντος. Τέλος, να μην σταματήσει να μελετάει ποτέ. Όχι μόνο μουσική, αλλά τη ζωή, τη μαγειρική, τη φιλοσοφία, τα ζώα… ό,τι προσφέρει η ζωή.

Έχετε ασχοληθεί με θεατρικές και κινηματογραφικές μουσικές επενδύσεις. Πόσο διαφορετική, ιδιαίτερη ή και δεσμευτική είναι η διαδικασία μουσικής συγγραφής, κάτω από σκηνοθετικές οδηγίες;
Καταρχήν εξαρτάται από το πόσο επιλέγει να δεσμεύεται ο κάθε ένας. Προσωπικά, είμαι ένας άνθρωπος που επιλέγω να δεσμεύομαι, να βουτάω ολοκληρωτικά σε αυτό που κάνω κάθε στιγμή, γιατί θέλω κάθε φορά να υπηρετήσω στον μέγιστο βαθμό τον σκοπό μου. Πέρα από κάποια χαρακτηριστικά που κάνει τον κάθε σκηνοθέτη διαφορετικό από τον άλλον, πάνω κάτω δεν διαφέρει πολύ η διαδικασία μουσικής συγγραφής. Ακούω προσεκτικά τις οδηγίες, βλέπω και νιώθω το υλικό και ύστερα γράφω.

Από τη Βραζιλία στην Αγγλία και τώρα στην Ελλάδα. Η καταγωγή και η μέχρι τώρα πορεία σας είναι μείγμα πολλών πολιτισμών. Τι έχετε αντλήσει από τον καθένα ξεχωριστά;
Τώρα δυστυχώς καλούμαι να συμπυκνώσω πάρα πολύ την απάντησή μου γιατί αλλιώς θα έγραφα 50 σελίδες. Βραζιλία: αυθορμητισμός, χαρά, μουσική, χαρούμενος με το “τίποτα”. Ελλάδα: ομορφιά, γλυκύτητα, λύτρωση μέσω της θάλασσάς της. Αγγλία: επαγγελματισμός, δέσμευση, ευκαιρία.

Στο κοινό αίσθημα έχετε ενταχθεί στο αναδυόμενο gypsy swing είδος. Υπάρχει κάποιος Έλληνας καλλιτέχνης/συγκρότημα που έχετε ξεχωρίσει ως συνοδοιπόρο σας;
Ναι, οι Belleville.

Ένα τραγούδι από την εγχώρια και ένα από την παγκόσμια μουσική σκηνή που το ζηλέψατε και θα θέλατε να το είχατε γράψει εσείς;
«Τα ήσυχα βράδια» και το «Se eu quiser falar com Deus», που στα ελληνικά σημαίνει “Αν θέλω να μιλήσω με τον Θεό”. Και τα δύο τραγούδια είναι σαν μια σιωπηλή συνομιλία με το πολύ βαθύ κομμάτι του εαυτού μας.

Τι θ’ ακούσουμε στο live στον Κήπο του Μεγάρου Μουσικής;
Εγώ θα μοιραστώ κάποιες μουσικές της Βραζιλίας μαζί με gypsy swing μουσική που είτε έχω γράψει εγώ, είτε όχι. Η Κατερίνα Ντούσκα συνδυάζει άλλους κόσμους όπως την indie pop και soul. Πιστεύω πως αυτά που μας συνδέουν είναι κατά βάση η νέγρικη μουσική και φυσικά η γενικότερη αγάπη μας για τη μουσική. Θα είναι ένα πολυπολιτισμικό μουσικό “τουρ” μέσω της ελευθερίας, της θεατρικότητας, της χαράς, του beat και του αυθορμητισμού.

Η Κατερίνα Πολέμη σε 10 χρόνια θα είναι…
Αυτό δεν μπορώ να το ξέρω. Αλλά με βάση τα όνειρά μου μέχρι στιγμής θέλω να ζω και να εργάζομαι κάποιον καιρό στην Ελλάδα και κάποιον καιρό στη Βραζιλία. Θέλω να συνεργάζομαι με ανθρώπους από όλο τον κόσμο. Θέλω να είναι καλύτεροι άνθρωποι και καλλιτέχνες από εμένα ώστε να εμπνέομαι, να μαθαίνω και να εξελίσσομαι κάθε στιγμή προσωπικά και επαγγελματικά. Επίσης, νομίζω πως θα έρθουν πράγματα στη ζωή μου που δεν περιμένω, όπως έγινε με την ενασχόλησή μου με το θέατρο και τον κινηματογράφο. Δύο πολύ μεγάλες και όμορφες εκπλήξεις.

Μοιραστείτε με το κοινό του monopoli.gr ένα “μυστικό” σας…
Το μεγαλύτερο “βραβείο” που έχω πάρει μέχρι στιγμής στην επαγγελματική μου ζωή είναι όταν τρία κοριτσάκια ζήτησαν από τη δασκάλα πιάνου τους να μάθουν ένα δικό μου κομμάτι για το χριστουγεννιάτικο κονσέρτο πιάνου τους. Κάτι που έκανα εγώ για άλλους συνθέτες όλη μου τη ζωή.

Περισσότερες πληροφορίες για το live. Κερδίστε προσκλήσεις, εδώ.