Οι KollektivA, η μπάντα που προώθησε ο Μάνος Ξυδούς, μας μιλούν για το νέο τους μουσικο-θεατρικό άλμπουμ

Καινούργια δισκογραφική δουλειά με τίτλο «Η μπαλάντα της φυλακής» -εμπνευσμένο από ποίημα του Oscar Wilde. Τι συμβολίζει ο τίτλος και τι εκφράζει για εσάς αυτός ο δίσκος;
Ο τίτλος «Η μπαλάντα της φυλακής» είναι και ο τίτλος του ποιήματος του Oscar Wilde όπως μεταφράστηκε και εκδόθηκε στα ελληνικά -ο τίτλος του πρωτότυπου είναι “The Ballad of Reading Gaol”, 1897-. Το ποίημα αποτέλεσε την αρχική έμπνευση για τη δημιουργία ενός concept album. Με άξονα λοιπόν αυτό, γράψαμε μια original ιστορία που εξελίσσεται και προχωράει κατά τη διάρκεια του δίσκου. Μια ιστορία που παράλληλα με τη γραμμική της πλοκή πραγματεύεται το δίπολο φυλακή-απελευθέρωση σε πιο φιλοσοφικό επίπεδο. Στο album υπάρχει και το ομώνυμο τραγούδι, που είναι μελοποίηση ενός μέρους του ποιήματος του Wilde, σε απόδοση του Φάνη Μαργαρώνη, που είναι υπεύθυνος και για το σύνολο των στίχων. Οι «φανταστικές φυλακές» που περιγράφονται μέσα στο album έχουν πολλές αναφορές και αντιστοιχίες, δυστυχώς, στη σημερινή εποχή. Σε μια πραγματικότητα γενικευμένης αδικίας και τεράστιων αντιθέσεων ένα μεγάλο κομμάτι του κόσμου στέκεται μουδιασμένο ή και φοβισμένο, αποδεχόμενο κάθε είδους καταναγκασμό. Ζούμε στην εποχή των «φυλακισμένων συνειδήσεων». Γι’ αυτό επιλέξαμε να αφηγηθούμε μουσικά μια ιστορία ατομικής και συλλογικής απελευθέρωσης.

Ποιες είναι οι δικές σας «φυλακές» και με ποιους τρόπους απελευθερώνεστε από αυτές;

Μία ζωή που χαρακτηρίζεται από παθητικότητα είναι σίγουρα μια φυλακή που στραγγαλίζει κάθε επιθυμία και οδηγεί στη μιζέρια. Κάθε άνεργος, κάθε απολυμένος, κάθε άστεγος που συναντάς στο δρόμο είναι μια φυλακή που εγκλωβίζει και φρενάρει την πρόοδο της ανθρωπότητας. Κάθε δυσκολία και αδικία που βιώνεις καθημερινά και σε απομακρύνει από αυτό που ονειρεύεσαι είναι μια φυλακή. Θέλουμε να γκρεμίσουμε τους τοίχους αυτής της φυλακής. Κάθε χαλικάκι δε, που αφαιρούμε από αυτόν, λειτουργεί απελευθερωτικά.

Ο δίσκος θυμίζει μουσικο-θεατρικό έργο. Άλλωστε έχετε ασχοληθεί πολλές φορές με μουσικο-θεατρικές παραστάσεις. Η μουσική χρειάζεται τελικά «θεματικές»;
Υπάρχουν πολλά παραδείγματα ιστορικών θεματικών album. Κάποια από αυτά όπως τα “The Wall” των Pink Floyd, “Operation Mindcrime” των Queensryche και “American Idiot” των Green Day ήταν και βασικές επιρροές για τη δημιουργία και του δικού μας δίσκου. Παράλληλα, υπάρχουν φυσικά και κορυφαία album που είναι συλλογές τραγουδιών και που επίσης λατρεύουμε και μας έχουν επηρεάσει. Η «θεματική» προσέγγιση εκκινείται συνήθως από μια πιο προχωρημένη φιλοδοξία και οδηγεί, εφόσον γίνει προσεχτικά και πετυχημένα, σε ένα πιο ολοκληρωμένο καλλιτεχνικό αποτέλεσμα. Στις σημερινές συνθήκες της κρίσης θεωρούμε ότι τέτοιου είδους, πιο «ολοκληρωμένα», καλλιτεχνικά έργα είναι πιο αναγκαία. Αν και έχουμε πραγματοποιήσει και στο παρελθόν διάφορες μουσικοθεατρικές παραστάσεις σε συναυλιακό επίπεδο, νιώσαμε ότι πλέον είχε έρθει η ώρα να φτιάξουμε το concept album που είχαμε εδώ και καιρό στο μυαλό μας.

Ποια είναι η γνώμη σας για τη διανομή της μουσικής μέσω internet;
Η χρήση των νέων τεχνολογιών και του internet, και ο τρόπος που αυτή επέδρασε στη μουσική βιομηχανία αλλά και ευρύτερα στη βιομηχανία του θεάματος, επέφερε ριζικές αλλαγές και πέρασε διάφορες φάσεις τα τελευταία χρόνια. Σίγουρα διαφοροποίησε σε μεγάλο βαθμό τη σχέση ανάμεσα στους κρίκους που σχετίζονται με την αλυσίδα του «μουσικού παιχνιδιού», καλλιτέχνης- εταιρίες- διανομείς- ακροατές κτλ, αλλά κορώνες που εκστομίσθηκαν περί του τέλους της μουσικής βιομηχανίας εν γένει, κρίνονται ανεδαφικές εκ των υστέρων. Μάλλον για το τέλος της μουσικής βιομηχανίας όπως την ξέραμε θα μπορούσαμε να μιλήσουμε. Σίγουρα το σκηνικό είναι πολύ ρευστό ακόμα, αλλά έχουν συμβεί ήδη αρκετές προσαρμογές και πολλοί από τους εμπλεκόμενους εταιρικούς φορείς έχουν βρει τρόπους υψηλής κερδοφορίας στο καινούριο περιβάλλον. Κάποιοι παλιότεροι βγήκαν από το παιχνίδι, κάποιοι καινούριοι διεκδικούν μεγάλα κομμάτια της πίτας. Μέσα σε όλο αυτό το μεταβαλλόμενο πλαίσιο δημιουργήθηκαν και κάποιες δυνατότητες και «ευκολίες» για τους καλλιτέχνες, τις οποίες κι εμείς φυσικά είμαστε πολύ πρόθυμοι και υπέρ να αξιοποιούνται. Είναι ευεργετική πολλές φορές αυτή η άμεση επαφή που μπορεί να έχει ο μουσικός με τον ακροατή και είναι κάτι που επιδιώκουμε σε όλα τα επίπεδα. Ταυτόχρονα, θα πρέπει να μην ξεχνάμε ότι η διανομή είναι μόνο ένα μέρος του συνολικού παιχνιδιού.

Έχοντας στο νου θρυλικά συγκροτήματα όπως οι Τρύπες που διαλύθηκαν, πόσο εύκολο είναι να επιβιώσουν σήμερα οι μπάντες και ν’ αντέξουν στο χρόνο;
Οποιοσδήποτε έχει περάσει έστω και για ένα φεγγάρι από τον χώρο αυτόν, γνωρίζει ότι ΔΕΝ είναι καθόλου εύκολο να επιβιώσουν οι μπάντες τόσο σήμερα όσο και παλιότερα. Γενικά, για τους μουσικούς (όπως και για την τεράστια πλειοψηφία του κόσμου) τίθεται θέμα επιβίωσης, χρησιμοποιώντας πλέον τη λέξη επιβίωση κυριολεκτικά. Χρειάζεται μεγάλη αντοχή, φοβερή επιμονή και ένα δυνατό καλλιτεχνικό όραμα για να μπορέσουν οι μπάντες να αντέξουν στο χρόνο. Θρυλικές περιπτώσεις όπως οι Τρύπες με το μεγάλο στίγμα που άφησαν -κάτι που συνεχίζουν οι συντελεστές τους στη μετέπειτα πορεία τους- λειτουργούν πραγματικά εμψυχωτικά όταν οι δυσκολίες πυκνώνουν.

Μιλήστε μας για τη συνεργασία σας με το Μάνο Ξυδούς… 
Η συνεργασία μας με τον Μάνο μπορεί να συνοψιστεί σε μια φράση που πολλές φορές ανακαλούμε στο μυαλό μας… κανείς άνθρωπος από αυτόν το χώρο δεν μας πρόσφερε τόσα πολλά, χωρίς να μας ζητήσει τίποτα. Σε σημαντικό βαθμό η πορεία που ακολουθεί η μπάντα σήμερα είναι κομμάτι ενός μακροπρόθεσμου σχεδιασμού που είχαμε κάνει με τον Μάνο εκείνο τον καιρό. Για την γενικότερη συνεισφορά του στη μουσική σκηνή και την ποιότητά του σαν άνθρωπο, τα πράγματα είναι γνωστά.

Υπάρχει κάποιος καλλιτέχνης ή μπάντα που έχετε ξεχωρίσει από την ελληνική ροκ σκηνή;
Θα αναφέρουμε δύο νεότερα σχήματα του ευρύτερου αγγλόφωνου σκληρού ήχου, καθώς υπάρχουν παλιότερα γκρουπ που έχουν ήδη αφήσει το στίγμα τους. Ξέρεις, παρακολουθούμε πολύ στενά τη… «γειτονιά» μας. Οι Planet of Zeus είναι φανταστική μπάντα, αλλά και οι πιο «φρέσκοι» SiΧforNinΕ. Και τα δύο αυτά σχήματα εκμηδενίζουν την όποια απόσταση μπορεί να υπάρχει ανάμεσα στις ελληνικές και τις διεθνείς παραγωγές ή ακόμα καλύτερα αφαιρούν το νόημα από την όποια τέτοια συζήτηση μπορεί να γινόταν στο παρελθόν. Επίσης απ’ όσο ξέρουμε είναι πολύ σωστά παιδιά και επαγγελματίες. Άνετα θα μοιραζόμασταν το stage μαζί τους, γιατί όπως αντιλαμβάνεσαι, δεν κρίνουμε μόνο ως ακροατές. Φυσικά υπάρχουν κι άλλα, δεκάδες σχήματα. Mother of Millions, 9mm, 1000Mods, 4lt…

Τι επιδιώκουν από τη ζωή οι KollektivA; Ποιο είναι το μότο που σας εκφράζει;
Γενικά δεν λειτουργούμε με μοτίβα… Μας αρέσει να είμαστε λίγο πιο απρόβλεπτοι αλλά και διαλεκτικοί! Αλλά για να είμαστε και στο κλίμα του album θα χρησιμοποιήσω ένα απόφθεγμα του Oscar Wilde που βρίσκεται και στην αρχική σελίδα του official site μας www.kollektiva.net : «Η ανυπακοή, στα μάτια όποιου έχει διαβάσει ιστορία, είναι η προπατορική αρετή του ανθρώπου. Από την ανυπακοή γεννήθηκε η πρόοδος, από την ανυπακοή και η επανάσταση».

Ποια είναι τα άμεσα σχέδιά σας και πώς ονειρεύεστε την μελλοντική σας πορεία;
Έχουμε ήδη προγραμματίσει πολλές συναυλίες ανά την Ελλάδα για την προώθηση του δίσκου. Για το πρόγραμμά μας μπορεί κανείς να ενημερώνεται στα www.kollektiva.net και www.facebook.com/KollektivA.gr Πρώτος κύριος σταθμός η συναυλία μας για την παρουσίαση της «Μπαλάντας της Φυλακής» την Πέμπτη 3/7 στο Kookoo στο Γκάζι. Το καλοκαίρι θα ηχογραφήσουμε και την αγγλόφωνη εκδοχή του album. Επίσης το φθινόπωρο θα πραγματοποιήσουμε και μια πιο θεατρικοποιημένη εκδοχή του concept, κάτι που έχουμε ξεκινήσει να δουλεύουμε από τώρα.

Info: Περισσότερες πληροφορίες για το live των KollektivA στο Kookoo, εδώ.